Mülkiyet ilişkilerinde değil, hayat gerçekliğinde “Sevgi”

Sultangazi Bilim Atölyesi Ekibi

Sultangazi Emek Gençliği’nin düzenlediği Sultangazi Bilim Atölyesi’nde 14 Şubat günü “Sevgi Nedir?​” üzerine konuşuldu. Emek Gençliği MYK üyesi Elif Ergin’in sunumuyla atölye 50 kişinin katılımıyla gerçekleşti.

Her şeyden önce bir sevgi tanımı yapmadan insanı ve yaşadığı toplumsal ilişkileri anlamaya yöneldik. Buradan da insanın toplumsal bir varlık olarak bilincini belirleyen şeyin nesnel gerçeklikle kurduğu doğal ve toplumsal çeşitliliğin beğenmesine dayandığını ve Marx burada üç temel tarihsel toplumsallık türü saptayarak; insan-bağımlı ilişkiler, meta-bağımlı ilişkiler ve özgür-birey ilişkiler diyerek bu üç aşamayı sırayla sınıf öncesi, sınıflı ve sınıfsız toplum aşamaları anlamına gelir.

HAYATI YENİDEN YARATMANIN ESTETİĞİ

Peki, sınıflı bir toplumda herkese göre güzellik, estetik, sevgi aynı mıdır, mümkün müdür? “Bir saraydakiyle, bir barakadaki aynı şekilde düşünemez” sözü gibi daha kaba bir tarifle anlayacağımız bu farklılık sorunun cevabını aynı ve mümkün olmadığını ispatlar. Yani halkın güzellik anlayışıyla yüksek sınıfların güzellik anlayışlarının farklı olduğu gibi onlarla çelişir de. Farklı sosyal gruplarının estetik zevkleri eşit, benzer değildir. Herkes için güzel diye bir şey yoktur. Hangi sınıfın geleceği, hangi sınıfın çürümekte, eskimekte olanı temsil ettiğine göre güzellik anlayışı, yani yaşamı kavrama biçimi de değişir.

Etkinliğin bu anında Flormar’ın iki farklı videosunu izledik. Birinde Hazar Ergüçlü’nün reklam yüzü olduğu “güzellik” malzemeleriyle, profesyonelce çekimlerle bir video. Bir diğerinde ise aynı Flormar’ın sendikalaşmak istediği için işten atılan kadın işçilerin daha amatör çekimlere sahip birliktelik videosu.

Günümüz toplum ilişkilerinde özel mülkiyetin getirisiyle sahip olma ve estetiğin, güzelliğin bu temelde şekillenmesiyle; geleceğe, gelişmekte olana dair bir estetik, güzellik içinde hayata bakanlar arasındaki farkı bu iki videodan gözlemledik. Burada da insanın niyetlerinden bağımsız bir şekilde toplumsal ilişkilerin vurgusu öne çıkar.

KENDİMİZİ GERÇEKLEŞTİRMEK

İnsanın amaç ve ihtiyaçları, toplumsal olanın ihtiyaçlarına uyumlu olduğu sürece insan kendini gerçekleştirebilir, mutlu olabilir, özgür olabilir. Bugün toplumsal olanın, toplumun ihtiyacı, özel mülkiyet ilişkilerinin ortadan kaldırılması olduğuna göre bir bireyin toplum içerisinde kendini var edebilmesi bu ortadan kaldırma faaliyetinin içinde gerçekleşebilir.

Bireyin bilgi ve becerisini, yeteneklerini, toplumsal hareketin bütün dinamikleriyle, bütün bireylerin ortaklaşa birikim ve çabalarıyla birleştirerek, dünyanın dönüştürülmesi eyleminin bir öğesi haline getirebilmesi, canlı ve etkili kılabilmesi, yani kısacası kendi kabuğunda birey olma kuruntusundan çıkarak gerçekten “insan” olabilmesi, kapitalizmle açıktan ve cepheden bir çatışmanın örgütlü hayatı içinde ve bunun “özel hayat” olarak benimsenip sürdürülmesi durumunda mümkündür. Dünya tarihinin oluşturulmasına etkin olarak katılmak!

Sevgi tanımımızı toplam olarak tekrar yapalım. İnsanlar için tadına doyulmayacak bir hayat istiyoruz; insanın kendi türüne bile yabancı olduğu, kendisini diğer canlılardan ayıran biricik özelliği emeğinin bile meta haline geldiği bu boyunduruklar dünyasının son bulduğu bambaşka bir dünya istiyoruz. Boş bir hevesle değil; inandığımız ilkelerden dolayı böyle konuşuyoruz ve böyle düşündüğümüzü kendi yaşantımızdan başlayarak kanıtlamamız gerek. İşte gerçek bir sevgi; ancak böyle bir yaşamın kavrayış biçimi olabilir; ancak gerçek bir aşk böyle bir yaşam içinde tüm insanlar için istediğimiz mutluluğun kişide cisimleşmesi olabilir. Yaşama, gelişmekte olanla kurduğumuz her ilişki bu nedenle sevgi temelinde yükselir.

İşte Emek Gençliği böyle bir sevginin örgütüdür; böyle bir sevgiyi böyle bir yaşam kavrayışını mümkün kılabilecek etkin öznenin kendisidir.