E-Sporun bir başka dünyası

Korhan (Parzival) Gür

Bakırköy/İstanbul Ayvansaray Üniversitesi

Elektronik spor, ya da kısaca e-Spor, belirli konsollarda belirli oyunların genç yaştaki insanların takımlar halinde turnuvalar yapıp oynadığı ve karşılığında para kazandığı bir etkinlik. Oyuncuların girdiği turnuvalar yerel ve uluslararası olabilir. Bilinen en eski video oyunu yarışması 1972’de Stanford Üniversitesi’nde Spacewar oyunu için yapılmıştır.  E-Spor 47 yıl önce başladıysa da özellikle son beş yıldır dönemimiz gençlerinin en popüler eğlence araçlarından biri haline geldi.

FARKLI BİR DÜNYAYA AİT OLMAK

Benim e-Sporla haşır neşir olacağım ise başta çocukluğumdan kendini belli ediyordu. Çocukken hiperaktivitem olduğu için arkadaş edinmekte zorlanıyordum ve bu beni artık oyunlarımı evde oynamaya iten asıl etken oldu. 7 yaşındayken Playstation 1’de oyun oynamaya başlayan bir çocuktum. Okuldan eve geldiğim anda başına geçtiğim konsolla olan ilişkim 11 yaşında doğum günü hediyesi aynı konsolun yeni modellerinin alınmasıyla devam etti. 2014 yılında iyice bağımlı olduğum ve bir nevi hayatımı karartan konsoldan 2016 yılında Playstation 4’üm olmasına rağmen ekonomik şartlar sebebiyle çok fazla oyun alamadığım için bir nebze uzaklaştım ve tek bir oyun üzerine (Mortal Kombat) yoğunlaştım. Bu süre zarfında oyunda iyice geliştim ve 2016 yılında bir oyun fuarında düzenlenen Mortal Kombat turnuvasında birinci oldum. Turnuva esnasında beni izleyen birkaç takım sahibi oyun bittikten sonra takımlarında yer almam için bana teklifte bulundular. Ben de bana en cazip gelen takım sahibiyle anlaştım. Ancak bir takıma bağlı oynayacak bir oyuncu için bu toplumdan kopup antrenman niyetine diğer takım oyuncularıyla bir evde günde 8-9 saat konsol başında oyun oynamak demekti. Yine de e-Sporu sevdiğimden ve onunla ilgilenirken para da kazandığımdan durumu bu şekilde göremiyordum. 4 ay düzenli antrenmanlardan sonra düzenlenen Türkiye Şampiyonluk Liginde birinci oldum.

TURNUVALAR VE BİLGİSAYAR BAŞINDA SAATLER

E-Sporla uğraştığım süre boyunca “Dünya Arenası” dahil olmak üzere 4 turnuvaya katıldım. Sonrasında oyunun bir üst sürümü piyasaya girdiğinde yeni sürüme alışamadığım ve maç başı aldığım ücret bana yetmediği için takımdan ayrıldım. Takımdan ayrılsam da oyunlarla olan ilişkim değişmemişti. Okuldan döner dönmez oyun oynamaya başlıyordum ve hayati ihtiyaçlar hariç konsolun başından neredeyse kalkmıyordum. İlk başlarda para kazanmak ve oyun almak yani yeni oyunlar denemek beni heyecanlandırıyordu ama ne zaman e-Sporla uğraşmayan bir arkadaşım beni konsolun başından kaldırmaya zorladı, o zaman sorunlarımı daha iyi görmeye başladım. Bu süreç arkadaşımın da benim de epey zorlandığım bir süreç olmuştu. Oyuncular için e-Spor zamanla bir hayat tarzı haline geliyor ve her ne kadar eğlenceli olsa da e-Spora bağlanmış bir genç hem toplumdan hem de kendisinden giderek uzaklaşıyor. Birçok arkadaşım para kazanmanın da etkisiyle okullarını bıraktılar. Bir zamanlar öğretmenlerin karneye yazdıkları “oyunu bırak, derslerine bak” notuna ne kadar kulak asmasak da e-Spordan biraz olsun uzaklaşmaya çalışınca yaşadığım zorluk, öğretmenin tahmin bile edemeyeceği kadar gerçekliği yansıtır nitelikte. 16 yaşındayken her daim oyun oynamaktan 104 kiloya kadar çıkmıştım. E-Sporu bırakıp dışarı çıkmaya, dışarıda sosyalleşmeye başladığımda 32 kilo verdim. Ben her ne kadar sağlığım için erkenden önlem alabildiysem de bu tehlike bütün e-sporcular ve günlerini bilgisayar başında geçiren gençler için geçerli. E-Sporu hala seviyorum ama kendim ve bence herkes için en sağlıklı olanı belki de yalnızca izleyicisi olmak, fuarlara gitmek ve yeni oyunları takip etmek olur. Zamanla bir bağımlılığa dönüşebilecek bu etkinlik için oldukça dikkatli olmak önemli, çünkü her zaman bir arkadaşınız gelip sizi kurtaramayabilir.