Bir sömürünün yıllara yayılan etkisi
Kız meslek lisesinden mezun olmuş bir arkadaşımla muhabbet ederken konu konuyu açtı ve sınavının nasıl geçtiğini sordum....
Kutluay ORDU
Mersin
Kız meslek lisesinden mezun olmuş bir arkadaşımla muhabbet ederken konu konuyu açtı ve sınavının nasıl geçtiğini sordum. Bir anda öfkelenen arkadaşım hemen öfkesinin yerini üzüntüye bıraktı. Ne oldu demeye kalmadan hemen söze atladı ve onu üzen olayı anlatmaya başladı.
“Bizim okulumuzda staj yazın oluyor ve kışın üniversite sınavına çalışmamız için çok vakit kalıyor diye seviniyordum ta ki stajda yaşadıklarıma kadar. Hasta Bakım Teknisyenliği okuduğum için hastanede staj yapıyordum o yüzden iş yüküm az olur diye tahmin etmiştim, oysa sömürü her yerde sömürüymüş. Stajda hiç yapmamam gereken işleri yaptım, bunları uzun uzun anlatmadan beni çok derinden etkileyen olayı anlatmak istiyorum sadece: Yoğun bakım bölümünde çalışıyordum ve bir hasta vefat etmişti, onun kefenlemesini benden istediler. Henüz stajda 3. günüm olduğunu ve psikolojik olarak buna hazır olmadığımı söylememe rağmen bana zorla yaptırdılar. Ben bu işi ağlayarak yaparken bir de bana şu cümleyi kurdular: “ağlayacaksan okumayacaktın.” Bu söz benim çok ağrıma gitti. Staj bittiğinde ise orada gördüklerimi unutamadım ve hala da psikolojik olarak etkisinden çıkamadım. Bu olay beni derinden etkiledi ve sınava çalışma sürecimi de çok fazla etkiledi.
HİÇ UYUMADIM DERS ÇALIŞTIM
Bu cümleleri duyduktan sonra üzüntüsünün neyden kaynaklandığını anladığım arkadaşımı teselli ettikten sonra biraz da öfkesinin sebebini açmasını istedim. Öfkeli bir ses tonuyla hazırlık sürecini anlatmaya başladı:
“Zaten meslek lisesinde okuduğum için okulda yeteri kadar ders görmüyordum, bu yüzden etüt merkezine gidiyordum, ha etkisi ne oldu diye sorarsanız inanın bu soruyu mezun olduğum günden beri ben de kendime soruyorum. Sınav sonucum bütün çabalarıma rağmen kötü geldi. Stajda yaşadığım psikolojik sarsıntı üzerine bir de mezuna kalma stresi geldi.
Sohbetimizin sonuna doğru yaklaşırken ikimiz de yaşanan bu talihsiz olayın üzüntüsünü yaşarken tekrar söz alan arkadaşım bu sistemin değişmesi gerektiğine vurgu yaptı.
Bir daha hazırlanmayı psikolojim kaldırmayacağı için hiç istemediğim bir bölümü yazdım tercihlerime ve geldi. Benim gibi binlerce genç bu vahşi sistem içerisinde hiç istemediği yerlere geliyordur, hiç gitmemesi gereken yerlere gidiyordur. Birlik olalım ve bizi buna mecbur eden sistemi değiştirelim, ne staj sömürüsünde ezilelim ne de orada yaşadığımız olay aklımızda kara bir anı olarak kalsın. Genç Hayat’ın 337. Sayısında yazdığı gibi; Birleşelim, örgütlenelim, değiştirelim.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
