02 Eylül 2017 15:32

Sorunlar farklı, çıkar yol aynı

“Aroma da 1 yıldır çalışıyorum. 20 yıldır çalışanlar da var. Ne onlar ne de ben hakkımızı alamıyoruz.”

Paylaş

Funda Eylem SANCARBARLAZ
Uludağ Üniversitesi

Bursa Aroma fabrikasında çalışan işçiler zam ve kadro talepleriyle 3 gün önce greve çıktılar. Fabrikada çalışan genç işçilerle hem çalışıp hem okumanın zorluklarını, eğitim sistemini, neden greve çıktıklarını ve gelecekten beklentilerini konuştuk.
Grevin en genç işçisi olan Umut’un ilk grev deneyimiymiş. “Bu yıl hem çalıştım hem de sınava hazırlandım. Dershane parasını kendim karşıladım, bunun yanı sıra aileme de destek veriyorum, bu yıl sınavı kazanamadım. Eğer yine kazanamazsan gitmeyeceğim” diyen Umut, ailemin benden beklentisi var daha fazla zaman kaybedemem diye ekliyor. Uludağ Üniversitesi’nde maliye okumak isteyen bir genç arkadaşımız da “kazanırsam hayat benim için çok farklı olacak kazanamazsam ezilmeye devam edeceğim” diyor. Bunu dedikten hemen sonra da düşünüp; “gerçi okusak da işsiz kalıyoruz yine aynı sorunlarla karşılaşacağım” diye ekliyor. Genç bir işçinin bir günü nasıl geçiyor diye merak ederken arkadaşımız bize bir gününü anlatıyor. İşe gidiyorum geliyorum. Yorgun oluyorum sonra ders çalışıyorum, dershaneye gidiyorum. Sonra tekrar işe gidiyorum, sonra tekrar yoruluyorum ve sonra tekrar ders çalışıyorum diye bu kısır döngüyü anlatan Umut; “ben okuyamasam bile kardeşimi okutmak istiyorum bu ülkenin okuyan nesillere ihtiyacı var” diye ekliyor.
Sohbet sırasında bir diğer genç arkadaşımız 2004’ten beri sözleşmeli çalıştığını 1400 lirayla bu hayat şartlarında geçinemediğini dile getiriyor. Kendime sosyal hayat yaratmak için bir şeylerden kısmak gerektiğini ve sigarayı bıraktığını da ekliyor. En büyük sosyal aktivitem sinemaya gitmek diyen Gökhan onun dışında fazla gezemediğini dile getiriyor. 2013 senesinden beri yaz kış çalıştığını tatil bile yapamadığını söyleyen Gökhan, sadece 2 şartımız var; kadro ve zam diye vurguluyor. Umutlu olduğunu söyleyip birlik beraberliğin vurgusunu yaparak sözlerini
bitiriyor.
GECE İŞTEYDİM, GÜNDÜZ OKULDA
Grev yerini dolaşırken Uludağ Üniversitesi’nde gıda teknikerliği mezunu olan Fatma’yla tanışıyoruz. Okurken bu fabrikada staj yaptığını söylüyor. Okul bitince de devam etmiş. Okurken çalışmanın zorluklarını anlatan Fatma gece işteydim, gündüz okulda. çok zorlandığını, uyumaya 2 saat vakit bulabildiğini söylüyor. Ocak ayından beri zam alamadığını gereğinden fazla çalışmasına rağmen emeğinin karşılığını almadığını vurgulayan Fatma; hasta annemi bırakıp greve geldim bu ortamda en çok etkilendiğim birlik beraberlik ve mücadele diye ekliyor. Fatma’yla konuşurken yanımıza gelen gıda teknikerliği okuyan Caner de sohbete dahil oluyor. 22 yaşında olan Caner, Fatma gibi hem çalışıp hem okuyormuş. İşten ötürü okulunun uzadığını dile getiren Caner: “Aroma da 1 yıldır çalışıyorum. 20 yıldır çalışanlar da var. Ne onlar ne de ben hakkımızı alamıyoruz.” diyor. İşçiye gelince zam yok zammımızı alana kadar buradayız diye bitiriyor sözlerini.
Kiminin staj yeri, kiminin eğitim masraflarının parası Aroma fabrikası. Hepsinin bir hayali, hepsinin belirsiz bir gelecek planı var. Kimisi umudunu kesmiş okumaktan bari kardeşim okusun diyor, kimisi çalıştığı için okulu uzuyor. Ama hepsinin ağzından çıkan söz birlik beraberlikti. Farklı hayatlar farklı insanlar bir olmuşlardı bugün ve hepsinin ağzından gene tek bir slogan çıkıyordu “direne direne kazanacağız!”