06 Ağustos 2016 08:06

Amele pazarından ne farkı var? 

Zuzu Toys fabrikasında 100’den fazla işçi çalışıyor, benim gibi 30-40 kadın işçi var. Ücretler oldukça düşük, hem de yaptığımız işe göre çok düşük.

Paylaş

Ben Dudullu Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Zuzu Toys fabrikasında çalışan kadın işçilerden biriyim. Buraya girmeden önce birçok arkadaşımın bu fabrikada çalışıp bir süre sonra ayrıldığını duyuyor ve görüyordum. Fabrikada 100’den fazla işçi çalışıyor, benim gibi 30-40 kadın işçi var. Ücretler oldukça düşük, hem de yaptığımız işe göre çok düşük. İşe girip bir iki ay içinde işten ayrılan çok sayıda arkadaşımız var. Özellikle 18 ile en üst yaş sınırı olarak 35’ini geçmemiş işçileri tercih ediyorlar.
Fabrika da 5-6 çeşit ayrı üretim yapılıyor. Yoğun çalışmanın karşılığı maalesef yoğun sömürü oluyor. Fabrikaya tanıdık birinin referansı dışında ancak İŞKUR’a başvurarak girebilmek mümkün. Beni de İŞKUR’a başvuru yaptıktan bir süre sonra aradılar, fabrikada kiminle görüşeceğimi söylediler. Hatta görüşme saatini bile söylediler. Ben İŞKUR’a başvuru yaptığımda beni özel istihdam bürolarına yönlendirip iş başvurularımı onlar üzerinden yapmam söylenmişti. Bir kereye mahsus bana yardımcı olduklarını söylediler. Ben “Özel istihdam bürolarının işlevini bilmem, yasa hakkında da bir bilgim yok” dedim. Bana bir güzel anlattılar. 
Sonra işe başladım. Benden sonra 10-15 kişilik gruplar halinde değişik firmalara bağlı işçi grupları geldi ve benim çalıştığım bölüm de dâhil çalışmaya başladılar. Anladım ki İŞKUR aynen özel istihdam büroları gibi işlev görüyor. Bu uygulamayla kiralık işçi büroları acımasızca sömürüden pay alıyorlar. Bizi eti senin kemiği benim misali görüyorlar. Devlet resmi kanallarla taşeron firmalara rant sağlıyor. İşçiyi düşünen yok. 
Zaten fabrika yarı açık cezaevi gibi. Cuma namazları hariç dışarı çıkamıyorsun öğlen yemeğinde. Kameralarla, ustabaşılarla gözetleniyoruz, üç işçi bir araya geldiğinde uyarılar alıyoruz. Fazla mesai ücretleri eksik veriliyor. Asgari Geçim İndirimimiz olan 120 lira elimizden alındı. Sosyal haklarımız doğru dürüst yok. Servis hariç bayram izni, gıda ve yiyecek haklarımız yok. İkramiye yok. İstedikleri zaman bizi cumartesi, pazar günleri işe çağırıyorlar. 
Kreş yok. Kreş olmadığı için çok sayıda kadın arkadaşım aldığı parayı bakıcıya veriyor ya da kreş parası veriyor. OSB’de bir büyük kreş var. Önceleri aylık 850-900 liraydı, şimdilerde 1000 lira yapmışlar. Yakın zamanda üç vardiya sistemine geçileceği söyleniyor. Bu olursa bu koşullarda çalışamayacak çok sayıda arkadaşımız var. 
Köle pazarı gibi işçi alınıyor, işçi çıkarılıyor. Dudullu merkezde, Sarıgazi Köyiçi’nde bulunan amele pazarlarından ne farkı var, kiralık işçi bürolarının, İŞKUR’un? Onlar resmi yapıyor, amele pazarlarında da gayrı resmi olarak inşaat patronları işçi seçiyor, götürüp 50-60 liraya 10-12 saat çalıştırıyorlar. Bir acımasızlık var. Kiralık işçi büroları ile işçi örgütlenmesin, hak aramasın diyorlar. Emeklilik hak getire. Eskiden mezarda emeklilik vardı, şimdi o da yok. İşçiler olarak, halk olarak, yoksullar olarak birleşmezsek yok olup gideceğiz, dayanışma ve birlik şart. 
Ümraniye/İSTANBUL

ÖNCEKİ HABER

Okuyalım okutalım

SONRAKİ HABER

Anlamak ve değiştirmek için okuyoruz

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...