06 Ocak 2016 16:43

Keman çalmamıza bile izin vermeyen eğitim sistemi

Paylaş

Gizem PARÇA
Bolu

Merhaba. Ben 17 yaşındayım. Bu sene üniversite sınavına hazırlanıyorum ama kendim bile farkında değilim. Hocalarımın devamlı hatırlatmaları gerekiyor geleceğimin bu 3 saatlik sınava bağlı olduğunu... Anadolu lisesinde okuyorum. Sorumluluklarım kendimi 40 yaşında hissetmeme neden oluyor. Sınav stresi enerjimi emip yok ediyor. İstediğim başarıyı elde edememe düşüncesi beni korkutuyor. Ailemin umutlarının boşa çıkmasından da korkuyorum. Hepimizin ilerlemek istediği bölümler var. Yeteneklerimiz sınavda yön belirlemiyor aksine köreliyor! Öğrenci olmanın sıkıntılarını yaşıyoruz zaten başarılı olmadığımız derslerde hakaretlere maruz kalıyoruz. Öğretmenlerimizin bu davranışları daha da bezdiriyor bizi.
ÇÜNKÜ SINAV VAR!
Sınavı kazandık diyelim kazanmasına ama hatrı sayılır bir okul olmazsa iş bulmak daha imkansız hale gelecek. O hatrı sayılır okullar için de dereceli başarı şart. Okuduğumuz okullarda eğitim yetersiz olduğu için dereceli başarı zor bu yüzden dershanelere yönlendiriliyoruz. Yetmedi mi? O zaman özel derslere marş! Bir öğrenciyi karşınıza alıp sorun bu koşturmacada kendine zaman ayırabiliyor mu? Cevabı az çok biliyorsunuz. Ayıramıyoruz. Kültür sanat alanlarında hiç aktif olamıyoruz. Müzik yapamıyoruz resim yapamıyoruz. Tiyatro oynamayı bırak izlemeye bile gidemiyoruz. Keman çalmak istiyorum ama çalamıyorum. Tek aktivitemiz test çözmek!
ÇİLEDEN ÇIKMA DA NE YAP?
17-18 yaşlarında olmamıza rağmen sırtımızda büyük yükler var. Sorumluluklarımı kaldıramıyorum. Psikolojik olarak hepimiz çökmüş durumdayız. Başarılı olanı da olamayanı da... Böyle olunca bazılarımız kurtuluş yolları arıyor. İntihara kadar ilerleyebiliyor. Mesela gece yarısı sınav stresine dayanamayarak jiletle bileklerini keserek yaşamına son vermek isteyen 18 yaşındaki Özlem, Ankara Ümitköy Anadolu Lisesinde ÖSS’den çıkar çıkmaz okulun 3. kat penceresine çıkarak intihar etmek isteyen Pelin, Isparta’nın Şarkıkaraağaç ilçesinde ÖSS’den düşük puan aldığı için bunalıma girerek av tüfeğiyle intihar eden Zübeyde sadece örnek. Bende de 6. sınıfta SBS ile başlayan saçlarımı yolma yani trikotilomani adı ile adlandırılan bir hastalığa yakalandım.
BİRLİKTE KAZANACAĞIZ
Zaman aktı geçti ve ben artık üniversitedeyim... Geleceksizlik kaygımın kaybolmasını beklerken farklı boyutlarda tekrar karşıma çıktı. Mezun olduktan sonra ne yapacağım belirsizliklerle dolu. Parasız, bilimsel, demokratik bir eğitim almamız gerekirken bunların hiç biri yok üstelik üniversitelerde artan baskılar var. Bu baskıları kırmak için bizlere düşen görevse bilinçli bireyler olarak karşılarına çıkmamız. Zor günler bizi bekliyor ama biz bütün baskıların karşısında birlikte duracağız. Kazanımlarımızı birlikte kutlayacağız. Yeni yılın bol kazanımlı, sevgi ve barış dolu bir yıl olması dileğiyle...