‘Beyaz küp’ içinde ‘gerçek hayat’ yoktur

Plato Sanat, 8 performans sanatçısını bir araya getiren, her şeyin temsili ve sembolik olduğu bir sanatsal tecrübeyi Marcus Graf küratörlüğünde sergiliyor.

Performans Belleği sergisi, Türkiye ‘de sosyolojik sebeplerden ötürü çok gelişemeyen performans sanatının ve bu disiplinin gelişimini desteklemeyi hedefliyor.

AN’IN ÖZGÜNLÜĞÜ

Performans sanatı 50 yılı aşkın bir süredir Çağdaş Sanat tarihinde önemli bir yer tutuyor. Performans sanatı insan vücudunu ana malzemesi, enstrümanı ve sanatsal çerçevesi olarak kullanırken, sosyo-politika, psikoloji, sosyoloji, cinsellik veya feminizm gibi toplumsal meseleleri yeniden gözden geçiriyor.

Performans sanatçısının izleyici önünde performansını gerçekleştirdiği an temel öneme sahiptir. Fotoğraf veya video gibi mecralarla nakledilen o an, enerjinin büyük bir kısmı yok olurken, performans sanatçısının zamanı ve mekanı izleyiciyle paylaştığı sürecin özgünlüğü bu disiplinin ruhunu, özünü oluşturmaktadır. Bu yüzden de performans sanatını kaydetmek, arşivlemek ve iletmek çok zordur. Asıl soru da budur; performans gerçekleştikten sonra ne olur? Performans sanatını nasıl ve ne şekilde arşivleyebilir ve sunabiliriz?

Plato Sanat’taki bu sergi Burak Delier, Nezahet Ekici, Didem Erk, Genco Gülan, Erdal İnci, Hacer Kıroğlu, Burçak Konukman ve Ferhat Özgür’ün işleri, sunmanın yanı sıra aynı zamanda performans sanatının kaydedilmesi, sunumu ve arşivlenmesi üzerinde de duruyor. Bu yüzden video ve fotoğraf gibi geleneksel yöntemlerin yanı sıra performanslar sırasında kullanılan türlü objeler de sergileniyor. Performans Belleği sergisi bu bağlamda her şeyin temsili ve sembolik olduğu sanatsal bir tecrübe yaratmaya çalışarak canlı performanslardan bilhassa kaçınmaktadır. Neticede ‘beyaz küp’ içinde ‘gerçek hayat’ yoktur. Bu yüzden de Performans Belleği sergisi kendi temsili ve sanatsal özgünlüğü bağlamında performans sanatının sunum biçimine odaklanıyor.
Performans Belleği sergisi 13 Eylül’e kadar Plato Sanat’ta ziyaret edilebilir. (KÜLTÜR SERVİSİ)