Köye döndüklerine bin pişman ettiler

Bölgede 1990’lı yıllarda başlayan köy yakmalar ve boşaltmalar nedeniyle göçzedelerin bazıları batıya bazıları da büyük şehirlere göç etmek zorunda kaldı.
Tamamen boşaltılan köylerden bir tanesi de Lice ilçesine bağlı 130 haneli Arıklı (Hiseynîgê) köyü. ‘Güvenlik’ gerekçesiyle uzun süre gidilemeyen Arıklı köyüne 1999 yılında Köye Dönüş ve Rehabilitasyon Projesi’nin hayata geçirilmesiyle 2003 yılında sadece 20 hane geri dönüş yapabildi.
Köylüler, köye dönüş için devlet yetkililerinden destek alamadıklarını belirterek, tek geçim kaynakları olan hayvancılığın ise ‘güvenlik’ gerekçesiyle ormanların yakılmasıyla ortadan kaldırılmaya çalışıldığını söyledi.
Maddi imkansızlıklardan dolayı akrabalarının istemesine rağmen köye dönemediklerini belirten Mehmet Lezgin adlı köylü, köyde okul olmadığı için kışın çocuklarını şehre getirmek zorunda kaldığını söyledi. Lezgin, “Her şey için Lice merkezine gitmek zorunda kalıyoruz. Ramazan ayında ezan okuması için bile parayla birini getiriyoruz. İmkanlarımız olsaydı okulumuzu da yapar paralı öğretmen getirirdik ama gücümüz yetmiyor” diye konuştu. “Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Tazmini Hakkındaki Kanun” ile kendilerine verilmek istenen para miktarının zararlarının yüzde 10’nunu bile karşılamadığını söyleyen Lezgin, şunları ifade etti: “Yine de o paraların bir an evvel verilmesini istiyoruz. Bizim köylülerin çoğu dönmek istiyor, ama gelip burada ev yapacak maddi durumları yok. Özellikle yaşlılarımız köyünün hasretiyle ölüyor. O parayı verseler belki birkaç ev daha köyüne gelme imkanı bulur. Her şeye rağmen insan kendi toprağına dönmek istiyor, ait olduğunuz yerde yaşamanın tadı farklıdır.” Köyde baskı altında olduklarını ifade eden Lezgin, “Hayvanlarımız ormanda bazen kayboluyor. Karanlık çöktüğünde askeriyenin korkusundan, gidip hayvanlarımızı arayamadığımız için hayvanları kurtlar yese de gidemiyoruz” diye konuştu. Köyde elektrik, su gibi temel ihtiyaçları dahi kendi imkanlarıyla getirdiklerine vurgu yapan Lezgin, yetkililerin sadece yolları yaptığı ve dere yatağındaki köprüleri onardığını söyledi. Lezgin, “Ulaşım imkanlarımız yok. Tüm ihtiyaçlarımızı 5 kilometrelik yolu yürüyerek karşılıyoruz. Özellikle kışın çok zorlanıyoruz. Bir hastamız olduğunda hastaneye götüremiyoruz” diye konuştu. (Diyarbakır/DİHA)
Leyla Söğüt