Bizim Hayatımız

Değineceğim konu Hayat Televizyonu. bizim hayatımız dememin nedeni de oldukça açık; çünkü bu televizyonun sahibi işçiler, köylüler ve emekçilerdir. Bu sahiplenme öyle laf olsun diye değildir. Bu kanal gerçekten bizim. Kanalımızın kurulmasında öyle zengin iş adamlarının parası yoktur; emekçiler, işçiler ve köylüler hep beraber kurduk bu kanalı. Kanalın kurulma sürecinde işçi arkadaşlarımızın yemeklerinden keserek bir şeyler toplamaya çalıştığını gördüm. Amaç belli, kanalımız olacaktı. Yalnız kanalımız sorunlarımızı anlatmakla kalmıyor, bizzat röportajlarla bizlere anlattırıyor. Ben şimdiye kadar hiçbir televizyon kanalının gelip, halkın içinde dolaşıp onların sorunlarıyla ilgilendiğini görmedim. Fakat bunu kanalımız sayesinde oldukça sık görmeye, duymaya ve izlemeye başladık. Kanalımız yayına başladığı dönemde içimi büyük bir heyecan kaplamıştı. Kanalımızı tanıtmak için diğer esnaf arkadaşlarımıza bilgiler veriyor ve izlemelerini tavsiye ediyordum. Kanalımızda her arkadaşın mutlaka kendinden bir şeyler bulacağını, sorunlarımızı ancak bu kanal aracılığıyla ifade edebileceğimizi belirtiyordum.
O kadar benimsemiştim ki her konuşmamda bizim kanalımız diyordum. Bu durum espri konusu olmuştu. Arkadaşlarım, “Ooo kanal almışsın hayırlı olsun” diye bana takılıyorlardı. Ancak kanalın kapatılma sürecinde bu espriyi yapan arkadaşlarımın “Kanalımızı nasıl kapatırlar?!” diye feryat edişlerini hatırlayınca tatlı bir tebessüm belirir bende. Onlar da izleyince benimseyip sahiplenmişlerdi. Kanalın sahiplerinin kendileri olduklarını anlamışlardı. Hayat bu gerçeğin ta kendisidir. Halkın yaşamının ve sorunlarının aynadan yansımasıdır.
Şenol Bayram (Altındağ Yunus Emre Halk Pazarı (Rus Pazarı) işçisi)