Kreş istiyoruz

Günümüz koşullarında işçi sınıfını ele alırsak, dünyanın bütün ülkelerinde daha da çok Türkiye’de emekçilerin emeği kendilerinden çok işverenin cebine giriyor. Toplumsal ve sosyal yaşamdan uzaklaştırılan işçi sınıfı esnek çalışma kurallarına ve emek sömürüsüne mahkum ediliyor. Artık emekçiler doğdukları güne lanet okur hale gelmiştir. İşçi sınıfının ezilmişliği, sömürülmüşlüğünü kimse görmek istemese de bilinen bir gerçektir.
Görmek istemedikleri diğer bir gerçek ise işçi kadınlarımızın iki kat daha ezilmişliği. Evet, köleleştirilen kadın evde çocuğunun annesi, kocasının karısı, babasının kızı, abisinin kardeşi. İşçi olmanın dışında bu görevlerin altında bir hayli eziliyor. Fabrikada en angarya işler onlara veriliyor, en çok onlar mesaiye bırakılıyor, tacize ve şiddete maruz kalıyor. Ama en az ücreti yine işçi kadınlar alıyor.
Yerel seçimlerin yaklaştığı bu günlerde biz Çorlu’da yaşayan kadınlar olarak yerel yönetimlerden de isteklerimiz bulunmakta. Çorlu’nun en büyük sorunlarından biri olan fabrikaların hiçbir arıtmadan geçmeden çevreye saldıkları kimyasal atıklar. Bu atıkların en yoğun Organize Deri Sanayi’nin de bulunduğu Sağlık Mahallesi. Deri sanayinin atıkları direkt mahallenin kenarından geçen dereye bırakılıyor. Bizim çocuklarımız ise engellemeye çalışsak da dere kenarında oynuyorlar. Biz yeni seçilecek belediyeden fabrikaların denetlenmesini ve derenin ıslah edilmesini istiyoruz. Yine bizler, bizi ve halkı dilenciliğe ve şükürcülüğe iten kömür ve erzak dağıtılmasını değil, işsizliği ortadan kaldıracak, yaşam standartlarını yükseltecek kalıcı çözümler istiyoruz. Çalışmak isteyen yüzlerce en büyük sorunu çocuklarını bırakabilecekleri güvenilir bir yer olmadığından dolayı çalışamıyor. Belediyelerin mahallelerde ücretsiz kreşler açmasını istiyoruz. Çocuklarımızın bilime dayalı, sanatla iç içe bir eğitim görmesini, geleceklerini güvence altında olmasını istiyoruz.
Çorlu’dan bir grup kadın