OVACIK’TA KADINLAR SORUNLARI İÇİN BİRARAYA GELİYOR

KEÇİÖREN Ovacık Mahallesi kadınlarıyla, EMEP Ankara Kadın Konferansı’na yönelik, mahallemizde yaşanan kadına dair sorunları paylaştık. Kadın olarak yaşadığımız sorunlar kriz, çevre baskısı, televizyonun kadınlar üzerindeki etkisi, çalışan kadınların karşılaştığı sorunlar, gelecek kaygıları, oy verdiğimiz partilerin isteklerimizi yerine getirip getirmediği gibi konuları tartıştık.
Kendi ellerimizle yaptığımız sitemizin tapu, altyapı sorunu, sokak ve caddelerde kaldırımların, kapalı otobüs duraklarının olmaması, otobüslerin Kızılay’a sabah 8.30’dan itibaren gitmemesi, okulun imkanlarının yetersizliği, lisenin olmaması, çocukların parkının düzensizliği kadın ve gençlerimizin kendini ifade edebileceği yerlerin yokluğu biz kadınları etkileyen en büyük sorunlar. Özellikle ev kadınları bu sorunlardan daha çok etkileniyor.
Akşama kadar televizyon karşısında zaman geçiriyor ve artık medyayla bütünleşiyor. Yemek programlarında birbirini aşağılayan insanları izleyince dünyası sadece o çevre ve televizyon programları oluyor.
Mahalle baskısını sorduğumuz genç kızlar, “Biz birlikte büyüdüğümüz erkek arkadaşlarımızla rahat konuşamıyoruz. Çünkü farklı anlaşılıyor. Oysa biz kardeş gibi büyüdük. Kapalı ailelerin kızlarını örnek göstererek bizim de kapanmamızı istiyorlar. Televizyondakileri izleyip dışarı çıkma, insanlar sizleri yanlış anlar diye bize baskı yapıyorlar” diye anlatıyorlar.
Mahallemizin etrafı boş arazilerle çevrili. İçki içmek isteyenlerin mekanı oluyor boş tarlalar. Biz sitede yaşayan kadınlar ve genç kızlar sitemizin etrafında rahatça dolaşamıyoruz. Oysa kendimizi ifade edeceğimiz yerler olmalı.
Yaşlı kadınlarımız da “Çocuklarımız iş bulamıyorlar. Bizler de onlara yük olmak istemiyoruz. Eskiden çocuklarımızı evlendirir ayrı ev tutardık. Şimdi işsizlik yüzünden birlikte oturmak zorunda kalıyoruz. Çoğumuz memleketimize geri dönmek istiyoruz. Ekonomik sıkıntılardan insanlar bir araya gelemiyor. Misafir ağırlamak bizim en iyi geleneğimiz göreneğimizken şimdi evimize misafir gelecek diye korkmaya başladık. Kimseye güven kalmadı. Biz yaşlılara parasız sağlık, bakımevleri olmalı ve çocuklarımız parasız eğitim görmeliler” diyorlar. Eskiden insanlar düğün ve cenazelerde bir araya gelerek imece usulü yardımlaşırlardı. Şimdi insanlar bireysel yaşıyor. Nedenini sorduğumuzda, “ekonomik sıkıntılar insanlara güvensizlik aşılıyor’ yanıtını aldık. “Bu biraz da devleti yönetenlerin suç değil mi?” diyerek, biraraya gelebileceğimizi anlatıyoruz.
Kadınlar olarak, “Devleti yönetenler krizin faturasını halka çıkardılar. Alevi, Sünni , Kürt, Türk, sağ, sol diyerek bizleri yalnızlaştırdılar. Bunlara inat bizler yine bir araya gelip çözüm üretebiliriz” dedik. Aldığımız kararlar şöyle:
* Seçtiğimiz muhtarla beraber önce sokaklarımızda toplantılar yapıp, sokak temsilcileri belirleyip, sokağımızın sorunlarını muhtarımıza iletme ve seçtiğimiz temsilcilerle beraber gerekli yerlere başvurmak.
* Var olan derneğimizi (Ovacık Kültür-Dayanışma Derneği) daha iyi değerlendirmek amacıyla aydınlatma çalışmaları yapmak (Panel, seminer vb.)
* Derneğimizde bilgisayar ve ahşap boyama kursları açtırmak
* Sitemizi gerçek bir site haline getirip, güvenliğini sağlamak.
* Derneğimizde kütüphane ve kitap okunacak alanları oluşturmak.
* Kadınların 15 günde bir de olsa dernekte biraraya gelip, sorunlarını konuşmak ve birlik beraberliğimizi geliştirmek.
* Dernekte gençlerimiz için de, kendilerini ifade edebilecekleri ortamlar oluşturmak. Satranç, kitap okuma etkinlikleri ve açılacak kurslardan yararlanmalarını sağlamak.
* Kadınların evde yaptıkları el işlerini değerlendireceği alanlar açmak.
* 1 Mayıs’a yönelik ev toplantıları almak.
Nazife Ortakcı