24 Kasım 2009 00:00

Nefes’in sırrı çözüldü

Son haftaların en çok tartışılan filmi Nefes’in yönetmeni Levent Semerci’yle ilgili bir gerçek ortaya çıktı.

Paylaş

Son haftaların en çok tartışılan filmi Nefes’in yönetmeni Levent Semerci’yle ilgili bir gerçek ortaya çıktı. Semerci’nin asker olan babası, Dersim’den kurtulduktan sonra Afyonlu bir aile tarafından büyütülmüş, memleketine ve ailesine yabancılaşmış, Kürtlüğünü inkar etmiş. Levent Semerci ise savaşın bugününü askerler cephesinden yansıtan bir filme imza attı.
Semerci ailesinin kökenini, okurlar, Gazeteport’un yöneticisi Yavuz Semerci’nin hafta sonunda art arda yazdığı yazılardan öğrendi. Yavuz Semerci, Nefes filminin yönetmeni Levent Semerci’nin abisi. Levent Semerci, iki milyonun üzerinde seyirciye ulaşmış filminden dolayı militarist bir söylem tutturmakla eleştiriliyor. Buna rağmen, röportaj vermekten kaçınıp ne filmi ne de kendisi hakkında konuştu. Abisinin yazısı, bu konudaki gizeme açıklık getirmiş oldu.
KURTULAN ÜÇ KİŞİDEN BİRİ
“O gün, o lanet gün o odadakiler bilmez ki, kasabanın dibine kadar yürütülen erkekler dere kenarında kurşunlanmıştır. Ve elbette bilmezler ki, o gün binlerce insan sadece ve sadece Kürt-Alevi olduğu için öldürülecektir. Ve bilmezler ki, birkaç dakika içinde onların da sonu bellidir.”
Yavuz, Levent gibi isimler okuru aldatmasın, Semerci kardeşlerin babası Ahmet Semerci, Dersimli bir Kürt Alevi ailenin çocuğudur. Yukarıda alıntılanan, yüz kişinin doldurulduğu ve öldürüldüğü konakta, Ahmet Semerci’ye de annesini delip geçen üç kurşun isabet eder. Konaktan üç kişi kurtulur, biri de Ahmet’tir. Ahmet’in abisi, Levent ve Yavuz Semerci’nin amcaları, kardeşini oradan alıp bir süre dağlarda saklar. Sonra küçük kardeş bir yetimhaneye gönderilir, oradan da Afyonlu bir aileye evlatlık verilir. Babası Deli Çavuş adıyla bilinen biri olur. Ahmet Semerci askeri okula gitmeyi tercih eder.
BABANIN ASKERLİĞİ TRAVMA MI?
“Babamın meslek olarak askerliği seçmesi bir travmanın sonucu mu, yoksa çok sevdiği üvey babasına duyduğu hayranlık mı onu buna sevk etmiş, bilemiyoruz. Çünkü Deli Çavuş da Çanakkale savaşında çarpışmış önemli bir asker. Belki de kendi çocuklarına bunu yaşatmak istemedi. Çünkü çocuklarına koyduğu isimlere bakarsan bu bile bir şey anlatıyor. Timur, Taner, Levent, Yavuz... Ne Arap ismi, ne Kürt ismi, ne dini bir isim... Tamamen Türklükle ilgili seçimler. Çünkü kendini Alevi hissetmiyor babam, Kürt görmüyor...”
Yavuz Semerci, ilk yazısının ardından Vatan gazetesinden İclal Aydın’a verdiği röportajda böyle söylüyor.
LEVENT SEMERCİ: NEDEN YAZDIN?
Ahmet Semerci biraz büyüdükten sonra abisi onu bulur. Onunla birlikte Elazığ’a gider. Tam olarak hatırlayamadığı olaylar ona anlatılır. Rüyalarında ağladığını gördüğü kadının annesi olduğunu anlar. Ama Ahmet Semerci, oğlu Yavuz’un da dile getirdiği gerekçelerle buralara dönmeyi istemez. Köyüne bir daha hiç dönmez. Toprakları istemediğine dair vekaletname gönderir. Amca, yine de topraklar üzerindeki haklarını korur.
Bölgede yaşanan savaşı askerler cephesinden anlatan Nefes’in yönetmeni Levent Semerci de abisine sormuş: “Bunu neden yazdın?”
Yavuz Semerci şöyle anlatıyor: “Bu bir gerçek ve ben bunu yaşamış insanların bir parçasıyım. Sorduğumuz sorulardı bunlar: Bir amcam var ve amcam Alevi ama biz Sünniyiz. Peki biz niye Sünniyiz diye soruyorsun kendine. Sorularla büyümüş bir toplumun çocuğuyuz hepimiz. Ve burası Türkiye sonunda diyerek durmuşuz. Bu hepimizin hikayesi aslında. Sadece benim değil ki.”
Son olarak “Biri Türk diğeri Kürt olan iki kardeş ancak bu coğrafyadan çıkar. Zorunlu veya gönüllü asimilasyonun ağası da bu topraklarda yaşanır” diyor Yavuz Semerci.
NEFES NE ANLATIYOR?
Tartışmaların odağındaki Nefes filmi ise yine Güneydoğu’da geçiyor ama bu kez askerlerin hikayesini anlatıyor. Bir karakolda görev yapan askerler, filmde baskına hazırlık yapıyor ve sonunda çarpışıyorlar. Filme yöneltilen eleştirilerin başında, Kürtlerin ve filmde “kötü adamlar” olarak gösterilen teröristlerin yaşamlarının ve fikirlerinin arka planlarının filmde hiç yer almayışı. İşte o arka planlardan biri sayılabilecek Dersim isyanı ve katliamı, görmezden gelinen olaylardan biri.
Levent Semerci’nin asker hikayesi anlatan filmi karşısındaki sessizliği, Nefes ile asker olmayı seçmiş babası Ahmet Semerci’nin Dersim’le bağlarını koparma tercihi arasında bir bağlantı olup olmadığı konusunda soru işaretleri uyandırıyor... (KÜLTÜR SERVİSİ)
ÖNCEKİ HABER

‘Demirci Kawa’ dansı Ankara’daydı

SONRAKİ HABER

DÖNÜŞÜM

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...