Hint polisinin de eli kanlı

Zengin, müstakil evinin yakınındaki sokakta, Bayan Rochomal'ın cep telefonu hâlâ çalmaktaydı. Çamaşır ipinde, oğlunun pantalonu kuruyordu. Yedikleri son yemeğin tabakları dikkatle dizilmiş, yıkanmayı bekliyordu. Yaşlıca bir Müslüman kadın olan Rochomal, telefonu açacak durumda değildi. Kömürleşmiş cesedi, güneşli avluda yatıyordu; ceset, ters dönmüş bir yatağın demirlerinin ortasında durmaktaydı. Onu öldüren şey, sadece benzin değildi. Birkaç gün önce evine giren Hindu çeteler, yüzünü iki kez boydan boya yarmışlardı. Boğazı da kesilmişti. Rochomal'in geçirdiği o korkunç son saatlere işaret eden birkaç ipucu bulmak mümkündü: Küçük, mavi bir adres defteri, cep telefonunun yanındaydı. Belli ki ne olacağını anlamıştı ve kilerinde saklanırken, yardım çağırmak istemişti.