22 Ekim 1999 21:00
Gökçe belgeseli için konser
Senin için düzenlenen geceye Ayten de, ben de katılamıyoruz. Nedeni hastalıklar. Doğrusu yaşlılığın taşıdığı olumsuzluklar.
Gökçe belgeseli için konser
İhsan Atar
Senin için düzenlenen geceye Ayten de, ben de katılamıyoruz. Nedeni hastalıklar. Doğrusu yaşlılığın taşıdığı olumsuzluklar. Geçiş döneminin soğuğundan korkuyoruz. Ya da Doktor Kıvılcımlı'nın dediğinden giderek: "Emek sınıfının vakıf malı bedenlerimiz. Bizim mülkümüz değil. Bu yüzden korumalıyız" onları diye düşünüyoruz.
Ama 1981'in Kasım'ından beri, abartmasız, seninle içiçeyiz. Şiirlerinle, çevirilerinle, az ama öz takılmalarınla, fotoğraflarınla birlikteyiz. İnandığın felsefenin paylaşım gerçeğini hiç unutmadık. "Ben"i, "biz" yapan kimliğinden, inançlarından uzaklaşmadık. Bu paylaşım ve inanç halkalarını yaşam zincirlerinden koparmadan, evrende yanında olacağız. Buna inanmalısın.
Ayten'in can dayısı, benim can yoldaşım! Halkını seven, halkının emeğini sömürenlerle, dünyamızdan göçünceye dek savaşan güzel insan! Erzincan, ardından Adapazarı depremleri için 1943'te yazdığın AĞIT şiirini okuyoruz bugünlerde durmadan.
Şiirinde:
(...)
Adapazar! Erzincan oldun, türkülerdesin,
Bir bahar akşamında ölün, yüreklerde yasın,
Şahan mı vurdu kolun, yaralı turna mısın?
(...)
demiştin ya! Marmara'nın doğusunu deprem şahanı vurdu. Bölge, Adapazarı da içinde olmak üzere bir yaralı turna. Daha çok, yoksulların, emeklerinin karşılığını alamayanların yürekleri yasta. Yakında eski türkülere yenileri eklenir.
Evet canımız!
Sevenlerinin cem olduğu bu gecede, seni evrendaşın A. Kadir'in dizeleriyle kucaklıyoruz:
Bizim Enver Gökçe ne bıraktı geride?
Ne yaslı bir ev, ne ağlayan çoluk çocuk,
ne bir kara çatkılı, ne bir baba, ne bir kardeş,
ne bir yatak, ne bir kilim, ne bir ayna, ne bir hasır,
ne bir testi, ne bir cezve, ne bir kaşık,
ne de beş on kuruş.
Bizim Enver Gökçe, gecelerimizin tavanına
çakıp bıraktı gitti,
bir gündüz.
Gökyüzünde asılı duran aydınlık dünyamızın ışığını söndürmeyenlerden biri olarak seni, sevenlerinle birlikte selamlıyoruz.
Selam Enver Gökçe'ye!
Selam Enver Gökçe'lere!
İhsan Atar
Senin için düzenlenen geceye Ayten de, ben de katılamıyoruz. Nedeni hastalıklar. Doğrusu yaşlılığın taşıdığı olumsuzluklar. Geçiş döneminin soğuğundan korkuyoruz. Ya da Doktor Kıvılcımlı'nın dediğinden giderek: "Emek sınıfının vakıf malı bedenlerimiz. Bizim mülkümüz değil. Bu yüzden korumalıyız" onları diye düşünüyoruz.
Ama 1981'in Kasım'ından beri, abartmasız, seninle içiçeyiz. Şiirlerinle, çevirilerinle, az ama öz takılmalarınla, fotoğraflarınla birlikteyiz. İnandığın felsefenin paylaşım gerçeğini hiç unutmadık. "Ben"i, "biz" yapan kimliğinden, inançlarından uzaklaşmadık. Bu paylaşım ve inanç halkalarını yaşam zincirlerinden koparmadan, evrende yanında olacağız. Buna inanmalısın.
Ayten'in can dayısı, benim can yoldaşım! Halkını seven, halkının emeğini sömürenlerle, dünyamızdan göçünceye dek savaşan güzel insan! Erzincan, ardından Adapazarı depremleri için 1943'te yazdığın AĞIT şiirini okuyoruz bugünlerde durmadan.
Şiirinde:
(...)
Adapazar! Erzincan oldun, türkülerdesin,
Bir bahar akşamında ölün, yüreklerde yasın,
Şahan mı vurdu kolun, yaralı turna mısın?
(...)
demiştin ya! Marmara'nın doğusunu deprem şahanı vurdu. Bölge, Adapazarı da içinde olmak üzere bir yaralı turna. Daha çok, yoksulların, emeklerinin karşılığını alamayanların yürekleri yasta. Yakında eski türkülere yenileri eklenir.
Evet canımız!
Sevenlerinin cem olduğu bu gecede, seni evrendaşın A. Kadir'in dizeleriyle kucaklıyoruz:
Bizim Enver Gökçe ne bıraktı geride?
Ne yaslı bir ev, ne ağlayan çoluk çocuk,
ne bir kara çatkılı, ne bir baba, ne bir kardeş,
ne bir yatak, ne bir kilim, ne bir ayna, ne bir hasır,
ne bir testi, ne bir cezve, ne bir kaşık,
ne de beş on kuruş.
Bizim Enver Gökçe, gecelerimizin tavanına
çakıp bıraktı gitti,
bir gündüz.
Gökyüzünde asılı duran aydınlık dünyamızın ışığını söndürmeyenlerden biri olarak seni, sevenlerinle birlikte selamlıyoruz.
Selam Enver Gökçe'ye!
Selam Enver Gökçe'lere!
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
