Aslolan hayat

Burcu YILDIRIM
HDP Ankara 2. Bölge Milletvekili Adayı
Yeni, genç ve yaşanacak bir hayatın kurulmasını amaç edinerek bölümlerden ve amfilerden başladığımız çalışma, bugün ülke gündeminin önemli bir yerinde duruyor. Mevzu bahis gençler ve kadınlar olunca söyleyeceğimiz her söz, yapacağımız her iş, içinde coşkuyu, yeniliği, değişimi ve geleceği barındırıyor. Bu coğrafyanın kadim halkları, bu defa kadınların ve gençlerin en önde olduğu bir tarihi tekrar tekrar işliyor geleceğe.
Toplumsal belleğimizde kadın olmak, genç kadın olmak, gizli kapaklı kendine yer edinmeye çalışsa da, sorunlarımızı tartışıp görünür kılmak yine en çok biz kadınlara düşüyor. Nereye ne zaman gideceğimizi, ne giyinip ne söyleyeceğimizi artık iktidarın ve eril anlayışın elinden alma zamanı gelmiştir. Kendi hayatımıza dair söylenecek ve değiştirilecek bir şeyler varsa, bunu en iyi biz yapabiliriz.

YENİ VE GÜVENLİ BİR GELECEK İÇİN
Malumumuz aylardır yürütülen seçim çalışmalarının sonuna geldik. Özellikle kadınların ve gençlerin HDP’den büyük beklentileri var. Çünkü burada her milliyetten her kültürden, dilden, dinden insanlar var. Kadın, gençlik, LGBTİ, çevre, sınıf mücadeleleri sürdürenler var. Yan yana gelerek  demokrasi ve özgürlük talebini birleştiren iş, eğitim, sağlık hakkını savunanlar var. Yani bu ülkenin olmazsa olmazları var. Nasıl Haziran Direnişi herkesi yan yana getirip bu ülkenin kuyusunu kazanlara uykularını zindan ettiyse, HDP aynı etkiyi yarattı demek abartı olmaz.
Seçim dönemi boyunca birçok alanda yan yana geldiğimiz kesimlere söyle bir göz atacak olursak talepler ve beklentiler oldukça net. Üniversitelerde demokratik-bilimsel-anadilde eğitim, beslenme, barınma ve ulaşım sorunlarının çözüm bulması ortak payda. Geleceksizliğin dayatıldığı ve ucuz iş gücü olarak görülen gençlerin, akademik alanda baskı ve sindirme politikalarıyla baş etmeye çalışan öğretim görevlilerinin, taşeron sistem altında ezilen işçilerin bir bütün olarak tartıştığı çözüm, yeni ve güvenli bir gelecek talebine çıkıyor. Bu talep bütün üniversite bileşenlerini yan yana getiriyor. Öğrencilerin hak taleplerini “marjinal gruplar” diye itibarsızlaştırmaya çalışan anlayış karşısında bugün sendikalaşmaya çalışan işçiler, özel güvenliğiyle, sağlık çalışanıyla, memuruyla, hocasıyla bir araya geliyor ve “Ne yapabiliriz”i tartışıyor.

BİZİM İÇİN BİR ŞEY YAPALIM
Mahallelerde kadınlar artık evlerinden çıkarak çocukları için, kendileri için yeni bir birlikteliği örüyor. Hayatında başka hiçbir partiye oy vermediğini söyleyen kadınlar “artık güvenmek, inanmak ve kazanmak istiyoruz” diyor. “Nasılsınız?” diye sorduğumuzda daha başlıyorlar anlatmaya; “Artık akşam ne pişireceğimizi düşünmek istemiyoruz, çocuklarımız okul çağına geldiğinde eğitim masraflarını nasıl karşılayacağımızı düşünmek istemiyoruz. Komşumuzu davet edecekken ne ikram edeceğimizi düşünmek istemiyoruz. Kocası- sevgilisi-babası- ağabeyi tarafından öldürülen kadın haberlerine alışmak istemiyoruz. Anne olup ‘cennet anaların ayağının altında’ diyerek ölümden sonra yaşam sunan güzellemeleri istemiyoruz. Dört duvar arasında kalıp dışarıdaki yaşamı televizyonlardan izlemek istemiyoruz. Kocalarımız izin vermediği için değil, biz istemediğimiz için dışarı çıkmadığımız günleri yaşamak istiyoruz. Biz de sizinle bizim için bir şeyler yapmak istiyoruz” diyerek yolcu ediyorlar bizi.
Biliyoruz ki bizim de yolcu edeceğimiz, yolsuzluklar, hırsızlıklar, savaşlar, kötü yaşam koşulları var. Bunu her kucaklaştığımızda, her bakışımızda ve her kahkahamızda çoğaltarak büyütüyoruz.
Umudumuz barajı geçerek 8 Haziran sabahı adımlarımızı daha sağlam basmak ve bir nefes almak. Ama sonuç ne olursa olsun, elbette taleplerimiz için her gün yeni bir kapı aralayacağız ve her yeni güne bir basamak daha çıkacağız. Bu gücü birlikteliğimizden alıyoruz ve artık daha güçlüyüz!