Baharda

Mehtap MERAL

“Bir çiçek yolumu kesti” Cemal Süreya’nın bu dizesi aklımda, Fikret Kızılok’tan “Kalbim” şarkısı kulağımda ve elimde fulyalarla Kadıköy sokaklarında yürüdüm bugün. Baharla ilgili bir şeyler yazmanın hafiflik olduğunu düşünüyorsanız bu yazı hiç size göre değil. Bugün aşktan, birçoğumuzun gelişini bile fark etmediği bahardan bahsetmek istiyorum. Şiirlerden dizeler topladım. Şairlerden el aldım baharı bulmak için
Baharda “Hava elma kokuyor” bir hafiflik herkesin üzerinde. Günahı da çağrıştırıyor. Aşk, saklandığı köşeden çıkıp sizi buluyor. Yüzümüzde bir gülümseme uçar gibi geçiyoruz sokaklardan. Kışın ağırlığını kışta bırakıyoruz. Irmaklar, ağaçlar, otlar dile geliyor. İlhan Berk, erken uyanıyor. Yazmak, yaşamak için. Erken uyanmak için nedenler buluyorsunuz siz de. Baharda “hava elma kokuyor.”
Baharda “bana bir giz gibi bir çiçek adı söyle” papatyalar açtı. Belediyenin diktiği düzen çiçeklerine inat her yerdeler. Edip Cansever hiç yayınlamadığı bir şiirde “bana hiç görmediğin bir çiçek adı söyle.” diyor. Baharı incitmekten çekinen bir şair inceliğiyle geziyor Cansever sokakları. Bu baharda yalnız mısın? “Yalnızlık sensin” öyleyse. İnsan korkmaz ki kendisinden bu kadar benzerken bahar şiire.
Baharda “kargınmış bir ilkyaz” yaşanıyor bazen. Ece Ayhan’ın da uçurtması çalınıyor deliliğinden, bizim uçurtmamızı vuruyorlar çocuklarımız gibi. “Mor gözlü çocuk ölüsü bir pazar” da olabilir bahar. Ama geçer… Usulca yaza döner. Öyle ya herkesin bir mevsimi vardır. Belki sizin ki yazdır.
Baharda “çiçekli şiirler yazmak istiyorum bayım.” Unutmak istiyorum vefasızlığınızı. Kaçmak istiyorum bana yüklediğiniz pembe işlerinizden. Mavi çiçekler görmek istiyorum. Mesela unutma beni çiçekleri, mesela akşam sefaları. Didem’in yattığı yere güller bırakmak istiyorum. Şiiri gibi çoğalsın diye çiçekleri. Aşktan anlayanlara duyurulur bayım. Tomurcuk güller satıyor çiçekçiler.
Baharda “çocuğum da büyüyor benim gibi - bir bahar dalıyla öpüşerek ilk” ne kadar acı dolu olsa da günler, yelesi gümüşten, sevdası sütbeyaz çocuklar büyütüyoruz inadına. Annesiniz belki, babasınız. Yahut dünyanın bütün çocuklarını sarabilecek olanlardansınız ne güzel. Bahar, çocuk demek biraz da. Çocuk bahçeleri, balonlar, gökkuşağı demek. En son ne zaman oturdunuz bir parkta? Ne zaman konuştunuz bir çocukla? Bahar, çocukla çocuk olabilmek biraz da. Behçet Aysan’dan bir dize düşürerek bahçelerine.
Baharda “siz dayanılmaz bir “Günaydın”sınız. Sabah sabah insanı ayağına getiren” Deli Kızın Türküsüsünüz Gülten Akın’ın söylediği. Öyle ki siz giderseniz güz gelecek. Heyecanlı bir kadın sesisiniz belki, bir çift ela gözsünüz. Öğle kahvesinde insanı güneş gibi deliye çeviren.
Baharda heves de gelir bazen… İstekli olur insan sevmeye, gülmeye. Neşeli olur. “Cıvıl cıvıl söylediğin türkünün-oynak nağmesinde bahar geliyor” der Cahit Sıtkı Tarancı, herkes sevmeye durur. Önce kuşlar ve şairler söyler baharın geldiğini. Bir de çiçekler. Bir çiçek ansızın yolunu keser.
Baharda “baharın, gençliğin ve aşkın-türküsünü söyleyelim bir ağızdan...” çünkü şarkı söyleme mevsimidir bahar. Dans etme zamanıdır. Ataol Behramoğlu’nun “çocuğum uzat bana ellerini “ deyişidir biraz… uzatırsın bir çocuk gibi ellerini. Orhan Veli’nin günler hep böyle güzel gidecek sanmasıdır. Sanır ki “her sabah böyle bahar.”
Baharda “çiçekler gelecek bahara tohum saçıyor” der Metin Altıok, baharda “tomurcuklandı içimde kan” der Nazım Hikmet ve Haydar Ergülen der ki “güneşli gövdene müjde eli kulağında bahar” güneşli gövdemize müjde! geldi bahar. Güneşli gövdemize müjde !

*Adını andığım,anamadığım bütün şairlere hayatımıza baharı getirdikleri için şükranla

 mmehtapmeral@gmail.com