04 Mart 2018 00:09

Çalınan Çocuklar

Çalınan Çocuklar

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Çalınan çocukluk veya çalınan çocukluklar! Bu başlığı veya bu anlama yakın bir başlığı taşıyan birçok kitap var. Farklı dillerde yazılmış bu kitaplardan biri, 2014’de Fransızca yayımlandı. Başlığı, “Une Enfance Volée”; yazarı Jean-Jacques Martial.

Bu kitap Jean-Jacques Martial’ın yaşam öyküsü. Ama Fransa’nın Hint Okyanusu’ndaki ili, yani sömürgesi olan Réunion adasından çalınan çocukların ortak öyküsünü anlatıyor. Bu korkunç öykünün Martial 60 yaşına yaklaşırken hak ettiği ilgiyi toplamış olması için birçok neden var ama belki de en önemlisi çocukların hâlâ birincil önem taşımaması olsa gerek.

Martial’ın doğduğu Hint Okyanusu’ndaki ada önce Portekizli sömürgecilerin eline geçmiş. Ardından adaya Fransalı sömürgeciler gelmiş ve adayı bir hapishane gibi kullanmaya başlamışlar. Ada, 1793 yılında “Réunion” adı ile anılmaya başlanmış. Ancak Fransa’da Napolyon Bonapart yükselmeye başlayınca, ada bir süre “Bonaparte Adası” olarak anılmış. Avrupa’daki savaşların etkisi ile ada kısa bir süre ile İngiliz sömürgesi olarak kaldıktan sonra 1815’te yeniden Fransa sömürgesi olmuş. Ada, günümüzde Fransa’nın askeri üssü işlevini görüyor.

Jean-Jacques Martial ve çalınan çocukların öyküsüne dönelim. Martial henüz 6 yaşındayken ninesinin yanından alınıp Paris’e getirilmiş. Tropik iklimden alındığında üzerinde bir şort, ayaklarında ise tokyo terlikler varmış. Soğuk bir kasım günü Orly Havalimanına bu şort ve terliklerle varmış. Martial gibi adadan Fransa’ya getirilen çocukların bazıları 12 yaşından büyük, bazıları ise henüz 6 aylık bebekmiş. Fransa devletinin kararıyla 1963-1982 yılları arasında toplam 1615 çocuk adadan alıp Fransa’ya getirilmiş.

Çocukların adaya getirilmesi uygulaması, Michel Debré adlı bir politikacının fikriymiş ve devlet politikası olarak benimsenmiş. Amaç, nüfusu azalan kırsal bölgeleri canlandırmakmış. Bu politikayı haklı göstermek için çocukların yoksul veya öksüz oldukları, çok kötü koşullarda yaşadıkları, Fransa’ya getirilmelerinin onlar için iyi olacağı gibi bir gerekçe kullanılmış.

Martial, Orta Fransa’daki bir bölgeye, bir çiftliğe gönderilmiş ve yaşlı bir çiftin yanına yerleştirilmiş. Bu çiftin yanında dört yıl kaldıktan sonra deniz kıyısındaki bir kasabada yaşayan genç bir çiftin yanında yaşamaya başlamış. Doğduğu adaya ancak 2006’da geri dönebilmiş. Büyürken, Fransa’ya getirildikten sonra yaşadıklarını yazmayı kafasına koymuş.

Martial, 2002 yılında devlete yüklü bir tazminat davası açarak çalınan çocuklar skandalını ortaya çıkaran adımı attı. Bu adım ile başlayan süreç, artık skandalın mecliste ele alınmasına dek vardı. Meclis, çocukların devlet tarafından çalınmasının ne denli büyük bir haksızlık olduğu ile yüzleşmek aşamasında. Çocukların yaşadıkları, anne babalara söylenen yalanlar ve diğer büyük yalanlar artık gazetelerde ve web sitelerinde yer alıyor.

Martial, devlete karşı açtığı davada neden çok büyük bir tutar istediği sorulduğunda, “Siz söyleyin, çalınan bir çocukluğun karşılığı nedir?” yanıtını veriyor. Bu soruyu hangi dilde olursa olsun, yeniden ve yeniden sormak gerekiyor. Çalınan bir çocukluğun karşılığı nedir? Savaşla çalınan çocuklukların, baskıyla çalınan çocuklukların, yoksullukla çalınan çocuklukların bedeli nedir? Irkçılıkla, dincilikle, ayrımcılıkla, acımasızlıkla çalınan çocuklukların?

YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...