Şiir temizler

Aydınlanma

Gece karanlığı çekildiğinde gögün parıltısı camları bulacaktır. Birinden ötekine yansıyıp çoğalan aydınlık bir anda aydınlatacaktır her yeri. Hücrelerin parmaklıklarından sızarak içeri...

Kapalıda

Kapalı gökyüzünün altında. Dört duvar içinde. Bitimsiz çiçeklerle soğuk otların arasında kapalıda. Taş üstünde. Solarak. Uykuya varmadan.

Körelme

Bir karanlık sıvaşmış her yere. Aydınlanmayan. Güneşle ay görünmez olmuş sıvaşan karanlıktan. Ne bir ses, ne bir söz, ne bir soluk kör karanlıktan.

Sokağın sesi

Aç pencereni, duy sokağın sesini. Öğren açlığını, tokluğunu yürüyenlerin. Ölen kim, öldüren kim göz göre göre. Bil kan akıtanı.

Ballanma

Arı uçtukça, konabildikçe daldan dala çiçek ballanır. Ağaçlar rüzgarlanır, orman büyür. En izbe, en karanlık kovuklar aydınlanır.

Sönmeyen ateş

Sonunda sönecek olan bir ateşin son alevleriyiz biz” demişti Endülüslü Arap şairi. O son alevlerin birbirini tutuşturarak direnişidir bugün yaşadığımız. Ateşi söndürmeyecek olan.

Güneşli bir gün

Şarkılarımız gibi coşkulu, oyunlarımız gibi kıvrak, gülüşlerimiz gibi güzel, sevgi dolu bir yaşam doğacak. Güneşli bir gün gibi.

Şiir temizler

Şiir başattır. John F. Kennedy diyor ki: “İktidar insanın ilgi alanını daralttıkça şiir ona varoluşunu ve farklılığını anımsatır. İktidar kirlettikçe şiir temizler.”

Rüzgar döndüğünde

Rüzgar dönecektir bir gün, şişirerek yelkenleri. Sen sen ol ufka doğru tut tekneni, bırakma elinden dümeni.

TETRİS

Ahşap blokları patlat, eğlencenin tadını çıkar!

Reklam