Sabah Kahvesi
Uçun kuşlar
Kuşların kanatları ağırlaştı kış boyunca. Açılacak fırtınaları savuşturan rüzgarla. Su yürüyünce ağaçlara tepelere yükselecek onlar da...
Korkusuz
Karanlığa boğsalar da meydanları, korkutamazlar insanı. Geceler uzasa da güneş doğacaktır.
Sevgi ülkesi
Sevmek, sevilmektir insanın tek isteği. Doğanın, uygarlığın bütün zenginlikleriyle güzelliklerinin eşitçe paylaşılacağı bir sevgi ülkesi.
Göğe bak
Önüne, arkana duvar ördüklerinde sırtını duvara yaslayıp göğe bakacaksın. Hücrenden görünen ay, daha büyük, daha parlaktır; her zaman.
Unutkanlık
Bütün tatlar acıdı. Ne evde ne sokakta yaşamın tadı kalmadı. Gülmeyi unuttuğumuzdan.
Kalabalıklaştıkça
Gün geçmiyor kadınlar öldürülmesin. Kavga çıkmasın okulda akranlarla. Tutuklanmasın genç öğrencilerle işçiler. Tutuklu büyüklerinin yanına konulmaya. Gün geçmiyor. Gelecek akşamları kalabalıklaştıkça meydanlar, gece boyunca. Açılacak sabahlar.
Karartma
Yıldızlar ışıl ışıldır bozkırda. Kenttekiler görmez, görülmez yıldızlar. Renkli, renkli parıldayarak göz kamaştıran ışıkların karanlığından.
Sabah kahvesi
Kış bitti. Dağların ardına çekilen güneş, düze indi. Üşüyenler ısınsın, ağlayanlar gülsün. Şenlensin bahçeler. Çalınsın kapıları komşuların sabah kahvesinde.
Yenilenme
Düşler yinelenmez, yenilenir. Yinelenen acılarla. Yenilenmesi için yaşamın sevdayla.
Evrensel'i Takip Et