09 Şubat 2020 00:12

Kara kış

Sokakta yürüyen kadın

Fotoğraf: Pixabay

PAZAR
Paylaş

HEPİMİZ:

Bir araya gelince ikimiz, bir kuş havalanır, bir gül açar. İkimizle birleşince hepimiz kuşlar havalanır, güller açar. Renklerini bırakır karanlığa akşamsefaları. Gökyüzü yıldızlarla dolar, ay ışır, yakamozlanır deniz ışıltılarla. Bir araya geldiğinde ikimiz.

BİLMEDEN:

Bekliyoruz; kimi, neyi, niçin beklediğimizi bilmeden. Bilmeden dünü, günü, yarını. Bilmeden beklediğimizi kendimizi.

DUVAR:

Duvarları yıkarak girdik kente yeni duvarlar oluşturmak için aramıza. İrili ufaklı duvarlar. Alçaklı, yüksekli. Alçak olanları yerle birdi. Üstlerine basılıp çiğnenilen. Yüksek olanlarıysa gökyüzüyle birdi. Üstlerine çıkılıp yükseldikçe yükselilen.

GÖRÜŞ:

Göğü görürdünüz pencereden baktığınızda. Uçan kuşları, kelebekleri balkona çıktığınızda. Parlayan güneşi, ayı, yıldızları, sararan güzü, yeşillenen ilk yazı görürdünüz. Gökyüzünü kuşatan penceresiz, balkonsuz beton yığınlarıdır şimdi gördüğümüz. Ne uçan kuşlar, ne kelebekler uzayıp giden gri bir karanlıkta.

SİS:

İstanbul yok artık. Ne Çamlıca Tepesi, ne tepeleri Boğaz’ın. Bir sis kaplamış ufkunu. Gri bir duman. İnce minareli, kubbeli kentin kulelerini, köprülerini, alanlarını saran bir sis. Betondan.

ÖZGÜRLÜK:

Sanata özgürlük insana özgürlüktür. Sanata özgürlük yaşama özgürlüktür. Şarkıların susmadığı, susturulamadığı, çiçeklerin yeniden yeniden açtığı bitimsiz bir ilk yazda.

KARA KIŞ:

Kar kanadı. Kar yığınları örttüğünde üstümüzü. Ne zamandır bir kar fırtınası dolanıyordu, savrulup duran aklığı karartan rüzgarla. Uzun süreceği belli bir kara kışta.

YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...