Hangi İslam'ın birliği?

Dün 24 Temmuz’du. Abdülhamit sansürcülüğüne son verildiği günün yıl dönümü. “Biz yeni Abdülhamit’iz” dercesine, Cumhuriyet’in -haberciliğin suçlandığı delilsiz saçma-sapan bir iddianameyle- yargılanması bu tarihte başlatıldı. “Sansürden kurtulduk sanmayın” denmekteydi!
Sadece Cumhuriyet olsa... Sözcü’nün iki muhabiri de, en büyük düşmanlarından biri olan A. Şık gibi, “FETÖ”cülükten tutuklu. Toplam 170’e yakın gazeteci. Ama habercilik yaptıkları için suçlansalar da, gazeteci değil, Alman vatandaşı Deniz Yücel gibi “casus” ya da “terörist” sayılıyorlar! 25 yıla mahkum edilen CHP Vekili Gazeteci Berberoğlu da öyle.

Sadece gazeteler ve gazeteciler olsa... Büyükada’da onu toplantı halindeyken, alınıp önce altısı ve ardından “nanik” yaparcasına ikisi daha tutuklanan insan hakçılar da “casus” ve “terörist” sayılıyorlar!

Sadece o mu? Kızılay’ın göbeğinde Nuriye ile Semih’e destek olmaya çalışan 47 kişi, kolları bacakları kırılarak, gözaltına alınıyorlar. Kim bilir kaçı tutuklanacak!

Ve sonra İslam Birliğini sağlamak üzere Körfez’e tura çıkılıyor! Suudiler, Kuveyt ve en son “sevgili” Katar! Almanya’yla, sadece o değil, tüm Avrupa’yla, onunla da kalmayıp, “Havuzcu Medya”ya bakılırsa, İngiltere ve Amerika ile de “papaz” olunmuş durumda, suçlamanın bini bir para. Kopuşma, kolay olmasa bile, kapıda gibi. Dönülmüş Körfez’e!

Nasıl dönülmesin? Sadece “din kardeşliği”nden değil. Ve aslında oradan bakıldığında durum fazlasıyla karışık!

Birçok ülkesinde Neofaşizmin yanında gerici muhafazakar ve faşizan partiler güç kazansa ve hatta birkaçında hükümet kursa da, Avrupa, hâlâ, prensip olarak burjuva demokrasisi değerlerinin üstünlüğünü kabul ediyor. Bu değerlerin tümü ticarileşmiş, özellikle Türkiye gibi ülkelerle ilişkilerde alınır-satılır kalınmış, dolayısıyla güdükleşmiş olsa bile; Avrupalılar insan haklarını, hukukun üstünlüğünü, hak eşitliğini vb. belirli ölçütleriyle savunup uyguluyor, en azından öyle görünüyor. Ama, hangi İslam ülkesi, görünüşte olsun, demokratik ilkeler üzerine kurulu ki?
Ve, “kör gözüm parmağına” gazetecisinden insan hakçısına, 140 güne yaklaşmış açlık grevcisinden destekçisine, hatta ana muhalefet parti liderine yöneltilmiş suçlamalarla yapılan muamelenin miliminde demokratik ölçütlere rastlanmazken, siz olsanız, hangi ülkelerle yakın hissedersiniz? Sansürse sansür. OHAL ve KHK’ler. Gözaltı ve tutuklama, çoktan ifade özgürlüğünden başlayarak tüm özgürlüklerin bedeli olmuş durumda. On binlerce işten atma. Altı ayda 5 grev yasağı. Binlerle şiddet kurbanı kadın. Ve Darvin’le evrim çıkarılırken, cihadın müfredata sokuluşu. Kimseye hesap vereceğini düşünmeden rüşvet, yolsuzluk, israf. Demokrasi ve demokratik değerlerin lafı bile edilmez oldukça, demokrasinin hiç değilse sözü edilip güdük de olsa uygulandığı ülkelerle, Avrupa ve Amerika ile mi birleşme çabası mantıklıdır, monarşilerle, krallar ve emirlerle mi?

Nesnel durum biraz sıkıntılı sadece; Almanların örneğin çok yatırımı var ülkede ve ithalatla ihracatın büyük bölümü onlarla. Ekonomik verilerin de çarçabuk ve emirle değiştirilmeleri olanaksız. Yine de ucundan başlanıyor ve örneğin S-400 pazarlığının sonuna geliniyor.

Ama ne kadar çağrısı yapılsa da, “İslam Birliği” adına İslam ülkeleriyle yakınlık ve birlik problemli. Bir kere şu var ki, Avrupa ve Amerika’ya atıp tutarken, sonuna kadar onlarla içli dışlı olan ve demokrasi bir yana, yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen İslam ülkeleriyle onlarsız birleşme imkanı sıfırdır. Sadece onlar değil, İsrail olmadan da, ne Suudilerle, ne de zaten yıldızınız barışmayan Mısır, Kuveyt ve BAE ile yakınlaşabilirsiniz!
Haydi, bunu aştınız. Almanya bir yana, ABD ile arayı açmama ve İsrail’le dayanışma tutumunu sürdüreceksiniz. Ama İsrail bu, Adana’da karşı gösterileri yasaklasanız da, El-Aksa’ya saldırır örneğin.

Ve hangi İslam’da birleşilecek? IŞİD tarihe karışıyor ve Nurettin Zengi’yle Feylak el-İslam’la diyelim ki cihatçılıkta anlaşıldı, peki, ya Vahabilik ne olacak? Selefilik? Ve hele Şia? Ve kapitalizm eksenli bölgesel güç çıkarları?

İslam Birliği ancak tatlı bir rüyadır!