Referandum ve sonuçları meşru değildir...!

Ancak yüzde 51.4 “evet” bulunabildi! yüzde 48.6 “hayır” dedi.

Bütün büyük kentler, Bursa ve Kocaeli istisnasıyla sanayi bölgeleri “hayır, Tek Adam Diktatörlüğünü Kabul Etmiyoruz” diye haykırdı.

İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Mersin, Diyarbakır... olmaz diyor; ama beyler “olur, olur, Türkiye kazandı” diyorlar. İstanbul, Patagonya kenti sanki! AKP’nin neredeyse tek başına çoğunluk sağladığı, belediyeyi elinde tuttuğu kent. Koyun üstüne Bahçeli MHP’sini, yarıdan aza düştü. Türkiye çapında AKP+MHP oylarında 10 puan düşüş yaşandı. Neymiş, “Türkiye kazanmış”mış!
Hem nasıl kazanma.

Bütün bir devlet makinesi silme “evet” için çalışmışken... Sadece beyefendilerin uçaklarıyla, makam arabaları değil, bütün “evet” çalışması hazineden finanse edilmişken... Gazete ve TV kanallarının işten atma ve tehditlerle neredeyse tümüyle ele geçirildiği ve başta devlet kanalları olmak üzere birkaç istisnasıyla hemen tümünün yüzde 100 “evet” propagandası yaptığı... Eşitlikmiş, tarafsızlıkmış takılmadığı koşullarda.

Paranın gücünün yetmediği yerde devletin çıplak zorunun devreye sokulduğu baskı ortamında. Valilerle kaymakamların AKP il ve ilçe başkanlarından ayırt edilmez pozisyonlarıyla “hayır” miting ve toplantılarını yasaklar, muhalifler salon bulamazlarken... Her yan “evet” afişleriyle donatılmış, asılamayan, asılanlar sökülen “hayır” afişlerine hemen hiçbir yerde rastlanmazken...

Muhalif partilerden, başta HDP ve CHP’den de sandık görevlilerinin “saygın kişi olmadıkları” gerekçesiyle kurullardan çıkarıldığı... Muhalif müşahitlerin sandık başlarından atıldığı.. Daha baştan, özellikle güneydoğuda çok sayıda sandığın devletçe götürülmediklerinde seçmenlerin gidemeyeceği kadar uzaklara taşındığı... Açık yasa hükmüne rağmen sandık başlarının, tıpkı referandum öncesi iki aylık sürede olduğu gibi, silahlı asker ve polislerce tutulduğu. Bir dizi köyde muhtar ve korucuların pusulaları açıkça ve 20-30’unu birbirinin peşi sıra “evet”le mühürledikleri. Sandık görevlilerinin mühürsüz zarfları sandıklar açıldıktan sonra herkesin gözü önünde mühürledikleri durumda.

Ve milyonlarca mühürsüz zarf! Yasanın açık hükmüne ve eski YSK kararlarına karşın geçerli kabul edildi. Şaibe bile değil, sayıma açıktan hile karıştırıldı! Neymiş, “olurmuş böyle”! Zarfların dışarıdan getirildiği kanıtlanmazsaymış! Beyefendiler, siz mühürlü zarfları sandık başlarında hazır etmek zorundaydınız! Etmediyseniz, mühürsüz zarflar geçersizdir, geçerli sayamazsınız, dayatmayla sayarsanız, o sayım meşru olmaz, kimseye kabul ettiremezsiniz! Zorla mı? Bu tür zorun adı bellidir! Kendi ülkesinde kendi halkının güvenliğini gözetip referandum toplantılarına izin vermediği için Almanya ile Hollanda’ya ne dediyseniz, odur!

“Zarfların kağıdı belli” imiş ve “filigranlı”ymış, “sandık kurulları mühürlemeyi unuttuysa milletin seçme hakkı elinden alınamaz”mış! Geçiniz! Minareyi çalan kılıfını hazırlamaz mı? Zaten referandumu hile açık hale getirmiş olan hileli oy kullanacak olana zarf mı aratır, eline beş-on filigranlı zarf tutuşturmaz mı?

Eşitsiz kılınmış yarışın, paranın gücünün, baskıların yetmeme ihtimaline karşı, koyun üstüne, elde hazır tutulan milyonlarca mühürsüz zarfı, ancak pata-patanın biraz üstü bir sonuç elde edilebilmiştir!

Mühürsüz zarf sayısının 2.5 milyon olduğu söylenmektedir ki, bir kısmı da sandık görevlilerince sandıklar açıldıktan sonra mühürlenmiştir. 2.5 milyonsa yaklaşık hesapla yüzde  5’tir; 1.5 milyonsa yüzde  3! “evet”le “hayır”ın farkı ise 1 milyondan az fazladır. yüzde  1.5 kadardır!

Hayır! Bu referandum ve sonuçları meşru değildir. “Tek Parti Tek Adam” otoritarizmi halka açıktan bir dayatmadır! Kabul edilemez!