Gözün arkada kalmasın

64 yıllık meslek hayatı boyunca, gerçeğin peşinde koşan gazetecilerin örnek aldığı duayen bir gazeteciyi, Nail Ağabey’i kaybettik.
Nail Ağabey’in ailesine ve yakınlarına sabırlar, TGC Başkanı Turgay Olcayto ve onun şahsında basın dünyamıza ve basın özgürlüğü mücadelesinde onunla yan yana olmuş herkese de başsağlığı diliyoruz.
Gazeteciliğe, 1952 yılında (20 yaşında) Hizmet gazetesinde muhabir olarak başlayan Güreli, Akşam, Hürriyet, Milliyet başta olmak üzere pek çok gazetede çalıştı. Son yıllarda da gazetemizde köşe yazıları yazıyordu. Sağlık durumu yazmasını engelleyinceye kadar da yazılarını sürdürdü.
Basın tarihimizde gazetecilerin katledildiği, “sansür kararnameleri”nin yayımlandığı, gazetecilerin mesleklerini icra ederken emniyet güçlerinin saldırısına hedef oldukları basın tarihimizin en karanlık dönemlerinin birisinde, 1994-2001 tarihleri arasında, Güreli, Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin başkanlığını yaptı. Özellikle de 1996 yılının 8 Ocak’ında gözaltında polisler tarafından katledilen gazetemizin muhabiri Metin Göktepe arkadaşımızın katillerinin bulunması ve cezalandırılması davasında Nail Güreli, bu büyük basın özgürlüğü ve halkın haber alma hakkı mücadelesinde, sözcüğün gerçek anlamıyla da hep en başta yürüdü; genç gazetecilere nasıl bir gazetecilik yapmaları gerektiği konusunda örnek oldu.
O günlerden sonra da onu nerede gazeteciler üstünde baskı varsa, nerede basın özgürlüğü mücadelesi varsa orada gördük. O hiçbir abartıya ve süslemeye ihtiyaç duymadığı, mütevazı, en önemli konulara dikkat çekerken bile hiçbir süse ihtiyaç duymayan  üslubuyla, herkese moral ve cesaret veren tutumuyla örnek oldu.
Güreli’nin mücadeleci tutumuyla TGC için ortaya koyduğu çıta, sadece yeni kuşak gazeteciler için örnek teşkil etmedi aynı zamanda Türkiye Gazeteciler Cemiyetini de ‘seçkin gazetecilerin kulübü’ olmaktan çıkarıp, basın özgürlüğü ve halkın haber alma mücadelesinin de merkezi haline getirdi.
Türkiye basını bugünlerde kendi tarihinin en zor döneminden geçiyor. Belki gazeteciler sokak ortasında öldürülmüyor ama gazeteler, TV kanalları, gazeteciler basın tarihimizin hiçbir döneminde bu kadar kapsamlı (ekonomik, siyasi, adli, ideolojik,...) bir saldırı altında olmadı. Gazetelerin, TV kanallarının KHK’lerle ya da bir bakanın emriyle kapatıldığı, yayın araçlarına el konulduğu, gazetecilerin tutuklandığı, yüzlercesinin mahkemelere sürüklendiği, basın kartlarının hiçbir gerekçe gösterilmeden iptal edildiği, Basın İlan Kurumu ilanlarının bile Hükümete biat etmeye bağlandığı bir dönemden geçiyor.
Koşullar bize, Nail Güreli’nin başında olduğu mücadele günlerinde, o gün gazetecilerin halkın haber alma özgürlüğü ile basın özgürlüğünü nasıl birleştirdiklerini, basının duayeni gazetecilerle, tanınmış aydınlarla işçilerin, emekçilerin kolkola girerek verdikleri mücadeleyi, çok yönlü dayanışmayı, bu mücadelenin en önünde yürüyen Nail Ağabey’i özletiyor, anımsatıyor.
Sağlığı el verseydi (ağırlaşan hastalığı artık onun dışarı çıkmasını bile önlemişti) kuşkusuz Nail Ağebey de ‘Haber Nöbeti’, ‘Bir günlük yayın yönetmenliği’ dayanışmasındaki gazetecilerle olacak, alanlarda ya da adliye koridorlarında basın özgürlüğü mücadelesinde bizlere ilham ve cesaret vermeye devam edecekti.
O belki, fiziken artık aramızda değil, ama onu tanıyanların sıkça onu andıkları günlerden geçiyoruz.
Bundan böyle de Nail Ağabey’i ve gerçekleri onun ağzından duymayı  özleyeceğiz, anısı önünde saygıyla eğileceğiz.
En önemlisi de onun Türkiye’nin gazetecilerinin basın özgürlüğü ve halkın haber alma mücadelesinde attığı adımı geri almayacağız, daha da ileriye taşıyacağız.
Sana bugün vereceğimiz söz budur Nail Ağabey!
Gözün arkada kalmasın!