Bundan sonrası daha zor

Futbolda bazen ortaya çıkan sonuç, istatistikleri anlamsız kılabiliyor. Napoli-Beşiktaş karşılaşması bunun bir örneğini oluşturdu. İtalya temsilcisi kaleyi bulan 10 şuttan 2 gol çıkarırken, siyah beyazlı oyuncular maç boyunca attıkları 3 şutta da topu filelerle buluşturmayı başardılar. Bunun yanı sıra Napolili oyuncular birkaç tane gol pozisyonunda da yakın mesafeden kaleyi tutturamadılar. Ev sahibi ekibin 17 köşe vuruşuna karşılık Beşiktaş’ın sadece 1 köşe vuruşu kazanması da skoru etkilemedi. Bir kişiden, sonucu bilmeden, sadece istatistiki verilere dayanarak tahmin yapması istense herhalde böyle bir tablodan Beşiktaş için çıkabilecek en iyi sonucun beraberlik olduğunu söylerdi. Elbette büyük başarı yalnız şöyle de bir gerçek var ki, Napoli mücadelesi, Beşiktaş’ın muhtemelen tarihinde en az şut, en yüksek (%100) verimle oynadığı (3 şutta 3 gol) ve bu açıdan bir daha tekrarlanma şansı neredeyse imkansıza yakın bir karşılaşma olarak kayıtlara geçti.
Bu karşılaşmada, Aboubakar ve Quaresma gibi 90 dakikanın genelinde etkili görünmeyen iki oyuncunun anlık parlayışlarla/girişimlerle skora etki edebildiklerini gördük. Aboubakar attığı goller, Quaresma ise yaptığı asistler dışında pek olumlu bir görüntü sergilemedi.Ezdikleri, kaptırdıkları top sayısı fazlaydı. Kısa sürelerle sahneye çıktıkları anlarda ise oyunun kaderini belirlediler. Aboubakar’ın ilk golündeki takipçiliği, sezgisi övgüye değer olsa da vuruş zamanlaması ve vuruş kalitesi kötüydü. Buna karşın vuruşu gol oldu. Futbolun böyle mantıklı açıklaması olmayan halleri de var. Yakından köşeye, sert vurursun gol olmaz, uzak sayılabilecek mesafeden yumuşak ve köşeye gitmeyen bir vuruş yaparsın, gol olur... Hiç beklenmedik hatalar hiç beklenmedik sonuçlara yol açıverir...
Beşiktaş’ın bu karşılaşmada dikkat çeken en olumlu yanı öz güveni ve sakinliğiydi. Bu sayede ikinci yarının ortalarında sağlam pas bağlantılarıyla topa uzun süre sahip olup oyunu kontrol edebildiler. Özellikle Tolgay Arslan orta sahada hem savunma, hem de topu kullanma anlamında oldukça başarılı bir performans sergileyerek galibiyette başrolü oynadı. Geniş oyun görüşünün yanı sıra savunmaya ve hücuma ciddi anlamda katkı sunan çok yönlü özellikleriyle Beşiktaş’ın en önemli kozlarından birisi olmaya aday Tolgay Arslan...
Bu önemli galibiyet, hataların görülmesini engellememeli. Bariz biçimde göze çarpan en büyük hata, savunmanın zaman zaman çok geriye çekilmesi ve hatlar arasındaki mesafenin uzamasıydı... Mesafe uzayıp oyuncular arasındaki bağlantılar kopmaya başladığında dağılmak kaçınılmazlaşır. Neyse ki özellikle Tolgay ile Atiba’nın yüksek enerjisi ve mücadele gücü sayesinde Beşiktaş böyle anlarda dahi bütünlüğünü korumayı bildi.
Caner hem oyun hem karakter olarak Beşiktaş’ın en zayıf yanı. Hücuma destek vermek isterken savunma görevini ihmal ediyor. Rakipler genellikle onun kanadından atak geliştiriyor. Ayrıca kart görmeden tamamladığı maç yok. Şimdilik gördüğü kartlar sarı ama kırmızı için de bayağı bir gayret sarf ediyor... Takımı adeta sabote edercesine bir de penaltı yaptı. Rakip oyuncuya elense(!)  çekerken, “Hakem bir tane haksız penaltı verdi, bir daha asla veremez” diye düşünmüş olmalı...
Bu arada Beşiktaş aleyhine iki penaltı verdiği için hakemi hedef tahtasına koyanlar, nedense üçüncü golün ofsayt olduğundan hiç söz etmiyorlar. Aleyhlerine verilen hatalı kararlar karşısında isyan ederek atıp tutanların, işlerine gelen hatalar karşısında sessiz kalarak ortaya koydukları tiksinti verici ikiyüzlülüğe hiç yabancı değiliz...
Beşiktaş grubun iki favori ekibi Benfica ve Napoli ile deplasmanda oynadığı karşılaşmalardan toplam 4 puanla dönerek önemli bir avantaj yakalamış gibi görünse de, bu iki takımın kadro yapısının deplasmanda hızlı karşı atak yapabilmeye çok uygun olduğunu unutmamak lazım. Yani Benfica ve Napoli için “deplasman seven takımlar” diyebiliriz... İstanbul’daki maçlar kolay geçeceğe benzemiyor...