Kürt Ulusal Kongresi'nin toplanması olası mı?

Bir süre önce HDP Eş Başkanı ve bir heyet Federe Kürdistan Bölgesi’ni ziyaret edince Ulusal Kongre sorunu yeniden güncellik kazandı.
Bilindiği gibi bir kaç yıldan bu yana bu yönlü çabalar var. Daha Rojava’nın kurtuluş süreci gündemde değilken Ulusal Kongre özellikle Öcalan tarafından gündeme getirilmiş ve ısrarcı olmuştu.
2012’den sonraki çatışmasızlık sürecinde ve devamındaki “Diyalog, Müzakere ve Çözüm Süreci”nde gerçekleşen bir dizi konfrerans ve kongrenin ardından bu kongrenin gerçekleştirilmesi hesaplanıyordu. Ankara’da, Amed’de, Avrupa’da bu kapsamlı, yani barış, diyalog, müzakere, çözüm kapsamlı konferanslar yapılmış, yeni dönem tartışılıp konuşulmuş, sonuç bildirgeleri de yayınlanmıştı. Bu süreç oldukça heyecan yaratmış, giderek inkar, imha, asimilasyon sürecinin ortadan kalkacağı, Kürt hareketinin de silahlı mücadeleyi terk edeceği yönlü beklentilerin yükseldiği günlerdi.
Kürt Ulusal Kongresi de bu süreçte, ama içeriği ve hedefleri farklılıklar gösteren, daha özgün bir kongre olacaktı.
Her şeyden önce Kürtler kendi aralarındaki nizaları hiç bir biçimde silaha ve şiddete başvurmadan çözme yolunu büyütmekle kalmayacak, yeni dönemde dört parçadaki Kürt örgütleri olarak ortak tutum alacaklardı.
Bu kolay bir başarılacak bir iş olmasa da hepten olanaksız değildi ve en azında bir başlangıç yapılırsa ortaya bir deneyim ve birikim çıkmış olacaktı.
Bunun için bir çok görüşme yapıldığı basına yansıdı, konuşuldu, tartışıldı. Kongrenin nasıl şekilleneceği, delege sitemi, kongrenin seçeceği merkezi organ ve organlardaki temsiliyet gibi bir çok ayrıntı, hatta takvimlerin belirlendiği de basına yansıdı.
Ancak yıllardır bu kongre toplanamadı.
HDP heyetinin son ziyaretiyle birlik yeniden bir heyecan oluşmuş olsa da günler geçtikçe konunun yeniden tavsadığı ve geriye atıldığını gösteren birçok veriden söz etmek mümkün.
Başından beri Kuzeyli Kürtler Ulusal Kongre’yi ne kadar zorladıysa, yani PKK ne denli istek gösterip ısrarcı olduysa, KDP de bir o kadar yavaştan aldı. İki etkin gücün sorunlara çok farklı yerlerden baktığı sır değil. Ancak iki etkin güç olarak PKK ve KDP’nin mutabakatının sağlanması halinde Güney’deki, Rojava ve Rojhilat’taki ve yine Kuzey’deki Kürt parti, grup ve çevrelerin bu mutabakata büyük oranda uyum gösterecekleri gözlemleniyor. Hatta denebilir ki, bu doğrultuda yoğun bir istek ve arzu var. Özellikle son gelişmeler bu isteği artmış görünüyor. Bu durum HDP ziyaretiyle bir kez daha görünür oldu.
Ancak KDP, zamana yayan hatta olmaması yönlü çaba gösteren bir tutum içinde olmaya devam ediyor gibi görünüyor. En azından yansımaları bu yönde. Yer yer sürüncemenin temsiliyetten kaynaklı tartışmalardan, mutabakatın gerçekleşememiş olmasından, kaynaklandığı söylenip yazılsa da sorun aşılıp, Ulusal Kongre toplanamadı.
Oysa, Kürdistan’ın her parçasından temsiliyetle toplanması düşünülen Kürt Ulusal Kongresi yeni dönemin karşılanmasında önemli bir platform olabilir. PKK bunda ısrar ediyor. Üç gün önce bir kez daha bu konunun gündeme getirilmiş olması da bunu gösteriyor. PKK Yürütme Komitesi Üyesi Duran Kalkan, ANF’nin sorularını yanıtlarken bir kez daha bu konuya gündeme getirdi. Musul üzerindeki pazarlığa dikkat çekerken, bu süreçte en büyük zararı Kürtlerin göreceğini söyledi. Musul’da Erdoğan yanlısı bir yönetim hesaplarına dikkat çeken kalkan “Bütün Kürt örgütleri birleşerek, ulusal kongreyi oluşturarak bu tehlikeyi ortadan kaldırabilirler” dedi.
Ortadoğu’nun daha bu kadar karışmadığı, Suriye’nin parçalanmak üzere hedefe konulmadığı, Kürtlerin Rojva’da kantonlar oluşturmadığı günlerde gündeme getirilen bu çalışma gerçekleştirilmiş olup, Kürt Ulusal Kongresi toplanmış olsaydı, bugün bölgedeki bazı gelişmeler başka düzeyde cereyan edebilir, başka türlü tartışılabilirdi.
Ancak savaşın kızıştığı, Musul’un masaya yatırıldığı, Başika’nın bir işgalci güçler üssüne dönüştürüldüğü, hemen tüm emperyalist güçlerin hesap içinde olduğu ve yığınak yaptığı, bölge egemen devletlerinin hiç birinin Kürtlerin demokratik, ya da ulusal kazanımlarına tahammül etmediği bu koşullarda bu kongrenin toplanması oldukça önemli olmakla birlikte çokta kolay bir iş olmasa gerek.
Kürt ulusal güçlerinin her birinin farklı amaç ve hesaplar içinde olduğu ve Kürtlerin ortak ulusal ve demokratik haklarının kazanılmasından çok iktidarlarının devamının hesabı içinde oldukları koşullarda ulusal kongre kolay başarılacak bir durum değil. Kendi aralarındaki iktidar kavgasının daha da kızışması yönlü politikaların körüklendiği bu zamanda, ne yazık ki bu amaca ulaşmak her zamankinden daha da zor görünüyor.