Bir şutörün yüreğini asla hafife alma!

Michael Jordan’ın basketbolu bırakıp beyzbol parklarında gezintiye çıktığı yıllardı. NBA yeni bir şampiyon arıyordu ve Hakeem Olajuwon’lu Houston Rockets, Rudy Tomjanovich’in yönetiminde New York Knicks’i unutulmaz 7 maçlık final serisi sonrası mağlup ederek bu arayışa son vermeyi başardı.

Houston, bir sonraki sezona favori girdi. Hatta sezon ortasında Jordan yüzünden şampiyonluk yaşayamayan süperstarlardan Clyde Drexler’ı da kadrosuna katarak iddiasını pekiştirdi. Ama Rockets, Drexler/Otis Thorpe takası sonrası uzun süre bocaladı ve sezonu 6. sırada tamamlayabildi. Artık herkes Houston’un üzerini çizmişti. Doğuda Orlando Magic (Bu sırada Jordan da sezon ortasında basketbola dönmüştü ama gerçek formundan uzaktı), Batıda San Antonio Spurs, Phoenix Suns, Utah Jazz, Seattle Supersonics gibi takımlar şampiyonluğa yakın görülüyordu.

Ancak üzeri çizilen Houston, batıda favorileri tek tek eledi ve finalde de Olajuwon&Drexler genç Penny Hardaway&Shaquille O’Neal ikilisini süpürgeyle kovaladı. Bu anlamlı şampiyonluk Koç Rudy Tomjanovich’e basketbol tarihinin en meşhur sözlerinden birini ettirdi: “Do not ever underestimate the heart of a champion.” Yani “Bir şampiyonun yüreğini asla hafife alma.”

2 hafta önce bu köşede Oklahoma City Thunder-Golden State Warriors serisini yazdığımda, OKC 3-1 öndeydi ve yazının başlığı “Şampiyonun façası bozulurken”di. Evet, Thunder, bugüne kadar (En azından geçtiğimiz yılın final serisinin 4. maçından beri) kimsenin yapamadığını yapmış ve şampiyonun kanını akıtmıştı. Warriors’ın yenilebileceği görülmüştü. 

Peki bu, kazanmaya yetecek miydi?

Yazıda, “Bunu nihayete erdirebilir mi?” diye sormuş ve “GSW’nin mutlaka bir cevabı olacaktır. Her büyük takım, her şampiyon, yol üzerinde testlere tabi tutulur. Bu testlerden başarıyla çıkanlar ‘Büyük şampiyon’ olarak anılır.” diye yazmıştım. 

Geçtiğimiz yıl finalde Kyrie Irving ve Kevin Love’ın yokluğundaki bir Cleveland Cavaliers’e karşı kazanılan şampiyonluk işin kolay tarafıydı. Gerçek “Şampiyon” yüreğini Oklahoma serisinde ortaya koydu. Oklahoma’daki 2 korkunç yenilginin ardından önce evlerinde kazandılar. Sonra deplasmanda onca sayı farkla geri düşmelerine rağmen Klay Thompson’ın inanılmaz üçlükleriyle geri döndüler. 7. maçta da ilk yarıda kontrol OKC’de olsa da 3. periyotla birlikte Stephen Curry’nin sazı eline alması ve o durdurulamayan, moral bozucu üçlüklerini yağdırmasıyla Batı şampiyonunu belirlediler.

NBA tarihinde 7 maçlık seride 3-1 geriye düşüp kazanabilen yalnızca 10. takım oldular. Bu 10 takım arasında 1995 Batı Konferansı yarı finalinde Phoenix Suns karşısında Mario Elie’nin “ölüm öpücüğü” adı verilen üçlüğüyle tarihi bir zafere imza atan Houston Rockets da var. Geri dönüşler, üçlükler… Güzel tesadüf. Ya da tesadüf mü?

Golden State Warriors, “Bir şampiyonun yüreğini asla hafife alma” diyen Tomjanovich’e, “Bir şutörün yüreğini asla hafife alma” ilavesiyle destek veriyor. Tüm bu kahramanlıklar içerisinde zaferi getirenin Curry ve Thompson’ın üçlük performansı olduğunu bilmek, günümüz NBA’inde şaşırtmıyor. Russell Westbrook, seri öncesinde ve seri sırasında Curry için “Bir şutör. Daha önce görmediğim bir şey değil” derken ve onun savunması hakkındaki bir soruya haksızca gülerken (haksızca çünkü Curry onu gayet iyi savundu) bir şampiyonun yüreğini hafife alıyordu. 5, 6 ve 7. maçlarda yaşananlardan sonra sadece bir şampiyonu değil bir şutörü de hafife almaması gerektiğini öğrendi.

Ve şimdi Warriors, bu kez tam kadro ve formda bir Cleveland Cavaliers karşısında üst üste 2. şampiyonluğun mücadelesini verecek. Evet, Cavs geçen yıla göre çok daha iyi durumda ama Warriors da tarihi bir geri dönüşü tamamlamış taraf olarak şerbetli, tecrübeli, kendine güvenli.

LeBron James, bir şampiyonun ve şutörün yüreğini asla hafife almayacak kadar zeki, oyunu ve tarihini bilen biri. Bakalım, kimsenin yapamadığını onlar yapabilecek mi? Hatırlatalım, James de bir şampiyon.