’95/96 Bulls vs '15/16 GSW

Golden State Warriors’ın 24 maçlık galibiyet serisi Milwaukee Bucks karşısında sona erdi. Seriyi sona erdiren, Bucks’ın Warriors’ın ligin tozunu atan performansının panzehirini bulmuş olmasından çok, NBA’in bu tip serileri güçleştiren yoğun maç programıydı. Stephen Curry ve arkadaşları 7 maçlık deplasman turunun sonundaydı ve bir gece önce Boston’da 2 uzatmada sonuçlanan bir maç oynamıştı. Benzinleri bitti.
Dolayısıyla kimse Warriors’ın yeni bir seri başlatmayacağını ve takımın sezon sonunda ’95-96 Chicago Bulls’unun 72-10’luk rekorunu kıramayacağını iddia edemez. Warriors’ı ve Curry’yi durduracak formül henüz bulunamadı. “Small ball”u şahikasına vardıran yenilmez performans, Mike D’Antoni’ye dahi “Demek ki biz yeterince kısalmamışız” dedirtirken basketbolun geldiği aşama da şaşırtmaya devam ediyor.
“Tarihin en iyi takımı” ’95-96 Bulls’unun üzerinden 20 sene geçmiş ve iki takımın oynadığı basketbolun birbirinden bu kadar farklı olması dikkat çekici.
20 yıl öncesinin NBA’inde 3 sayının önemi inkar edilemeyecek bir aşamaya gelmişti ama bugünküne göre çok daha geri planda tutulan bir silah olmayı sürdürüyordu.
İki rekortmen takımın istatistiklerini karşılaştırdığımızda aradaki büyük farkı anlamak daha kolaylaşıyor.
Warriors oyunu, maç başına 99 hücum (lig 3. sü) yaptığı bir sürate dayanırken, Bulls için bu rakam 91’di (lig 20.si). Yani hızlı oyun (koş-koş), Bulls için kaçınılan bir tarzken, Warriors’ın tüm başarısı bu sistem üzerine kurulu.
Kısaların (small-ball) direksiyonda olduğu koş-koş oyununun en büyük tamamlayıcısı üç sayılık atışlar. Warriors, yüzde 42.5 isabetle maç başına 30.8 üçlük atış (lig ortalaması yüzde 34.9 isabetle 23.8 şut) kullanıyor. Bulls ise maç başına yalnızca 16.5 üçlük atış (lig ortalaması 16) kullanıyordu. Ancak yüzde 40.3’lük isabet oranları (lig ortalaması yüzde 36.7) harika bir orandı.
Warriors’ın yıldızı Curry maç başına ortalama 11.1 üçlük kullanıyor ve yüzde 45.8 ortalamayla 5.1 isabet buluyor. Curry’nin bu rakamları daha önce eşine rastlanmamış rakamlar. 95-96 Bulls’uyla karşılaştırma mahiyetinde şunu söylemememiz yeterli, Curry, 25 maçta 277 üçlük atış kullandı. Bu rakam, Jordan’ın tüm sezon boyunca kullandığı 260 rakamını şimdiden geçtiği anlamına geliyor. 95-96’da maç başına ortalama 22.6 şut kullanan Jordan’ın şutlarının yalnızca 3.2’si (ki bu kariyerindeki en yüksek 2. rakam) 3’lük atıştı. Potalara ortalama 20.6 şut gönderen Curry’nin şutlarının yarısından fazlası üçlük!
Tüm bu rakamların sahadaki oyunla korelasyonu açıkça ortada.Bulls, düşük bir hızda oynasa da istatistiklerin de ortaya koyduğu üzere ligin en iyi hücum ve savunma takımıydı. Steve Kerr ve Toni Kukoc gibi çok iyi üçlükçüleri vardı. Scottie Pippen ve Jordan’ın da üçlük yüzdeleri -o sezon için- ortalamanın üzerindeydi ancak ajandalarında ne hızlı oyun ne de üçlüğü öldürücü bir silah olarak kullanmak vardı. Hiçbir şut tehdidi olmayan Dennis Rodman 4 numarada, 2.20’lik Luc Longley ise 5 numaradaydı. Draymond Green’i pivot, Andre Iguodala’yı 4 numara olarak kullanmasıyla şampiyonluğa ulaşan takımın sahayı genişletme stratejisi Bulls’un hayal dahi etmeyeceği bir şeydi.
Bulls, Jordan ve Pippen’la hem hücum hem savunmada ligin en iyi 5 oyuncusundan ikisine sahipti. Rodman ligin en iyi ribauntçusuydu ve savunmacılarındandı. Curry (ki Curry savunmada etkisiz bir oyuncu) dışında Warriors’ın böyle bir personeli yok. GSW’de farkı yaratan tamamen sistem ve sistemin parçalarının uyumu.
Rekortmen Bulls’un bir sonraki sezonunda (1997) Steve Kerr’ün şampiyonu belirleyen şutunu hatırlıyoruz. En az şut kadar Kerr’ün molada Jordan’a “İkili sıkıştırma geldiğinde beni bul. Hazır olacağım” dediği sahne de zihinlerimizde. Bunları düşününce bugün rekorları altüst eden Golden State Warriors ile 95-96 Bulls’unun arasındaki yegane ortak noktanın Kerr olması hiç de şaşırtıcı gelmiyor.