Mısır’ın, Brezilya’nın, İspanya’nın, İstanbul’un Kobanê ile ne alakası var?

Kobanê ile Türkiye’nin ne alakası var, İstanbul’un ne alakası var, Ankara’nın ne alakası var? Kobanê ile Siirt’in ne alakası var, Diyarbakır’ın ne alakası var?” diye soruyor CB Tayyip Erdoğan. Biz de soralım kendisine, Kobanê ile Türkiye’nin ne alakası var ki IŞİD çetelerine Türkiye’nin mühimmat ve silah yardımı yaptığı iddiası sürekli dolanıyor ortada; çeteler elini kolunu sallayarak sınırdan geçebiliyor. Kobanê ile nasıl bir dert var ki, küçücük bir kantonda halk boğazlanırken katillerini görmezlikten gelmeyi tercih ediyor AKP. O kadar ki stratejik ortakları bile kendisini IŞİD’e yardımların kesilmesi konusunda sık sık uyarmak zorunda kalıyor.
Ve nasıl oluyor da İstanbul, Ankara, Diyarbakır’da kendi yurttaşları sokaklara dökülmüş Kobanê’ye yardım çağrısında bulunurken Hükümet yardım imkanlarına değil de eylem yapanları susturmak için yasa hazırlamaya kafa yoruyor. Ve parantez açalım Hükümetin icraatını cumhurbaşkanına sormak gibi bir abesliğe bizi niye düşürüyor Erdoğan. Kapatalım.
Kobanê’de olanların Türkiye ile çok yakından alakası var. Bunu en iyi Erdoğan biliyor kuşkusuz ve alaka canını sıkıyor. Kobanê’deki savaşın seyri sadece içerdeki Kürtlerle çözüm sürecinin kaderini belirleyecek bir iç mesele değil. Çözüm, muhatabının sadece Kürtler olduğu bir siyasi eşik olmaktan çoktan çıktığı, genel bir demokrasi talebinin önemli bir parçası haline çoktan geldiği için de Kobanê’nin Türkiye ile sıcak bir alakası var.
Diğer yandan 2011’de başlayan ayaklanmaların, Arap aleminde egemen sınıflar veya emperyalistler marifetiyle ustalıkla püskürtüldüğü, yatıştırıldığı veya bölge gericiliğinin payandası haline getirilmeye çalışıldığı süreçte bu hareketlerin somut ve ele gelir tek iyi sonucu olarak belirdi Rojava. Bu küçük coğrafyadaki siyasi iddia; Mısır’da, Tunus’ta, başlangıçta Suriye’de ekmek, özgürlük ve onur için meydanlara çıkanların, diktatörler tarafından değil kendi iradeleriyle yönetilmek istediklerine dair beyanının bir karşılığıdır açıkçası.
Aynı beyan bizim haziran direnişimizde de dile getirildi. Taksim Gezi Parkı’nı 15 gün elinde tutan halkın bu kısacık zaman diliminde nasıl yaşamak istediğini yaparak gösterdiği kolektif beraberlik Rojava’da inşa edilmeye çalışılanla aynı kumaştan dokunmuştur. Hiç kimsenin dini, mezhebi, etnik ve cinsel kimliği nedeniyle ayrımcılığa tabi tutulmadığı, yasama ve yürütmenin tekleştiği, karar alma süreçlerine herkesin katılabileceği organların önerildiği Gezi Parkı Rojava’nın metaforik bir prototipidir bir bakıma.
O halde Kobanê, eskisi gibi yaşamak istemediği için meydanlara dökülen Arap halklarının; İstanbul, Ankara ve Diyarbakırlıların; Gezi direnişçilerinin ve kendi eylemleri sırasında Tahrir’e ve İstanbul’a selam gönderen Brezilya, İspanya halkının ve Yunanistanlıların da yakından alakalı olduğu bir konudur.
Dünyaya, ne alakanız var Kobanê ile diyebilir misiniz?
Diyemezsiniz. Dünya ezilenlerini çok yakından ilgilendiren bir konudur çünkü Kobanê. Halkların iç meselesidir, dışlarındaki bir konu değil.  
Kobanê yoksul ve onurlu halkların gözbebeği; bütün halk mücadelelerinin özündeki beklentinin, açığa çıkmayı beklerken Rojava’da kendini dışa vurmuş kardeşlik ülkesinin aksidir.
Bu aksin bir daha kimse başka bir dünya istemek için ayağa kalkmaya yeltenemesin diye kırılması tek başına IŞİD’in hayali olmadı hiç. Kobanê IŞİD ile savaşırken seyirci koltuğunda oturan 40 ülkeli koalisyon, yardım etme şartı için Rojava’ya “Kantonları dağıtın” diyenler, Kürt cüreti kadar dünya direnişlerinin de bu küçük yeryüzü parçasında terbiye edildiğinin farkındalar. Bu sürecin içinde olmadıkları söylenebilir mi?
Düşmanları Kobanê’yle kendi hayallerinin kapasitesi ölçüsünde ilgileniyor.
İstanbul, Ankara ve Diyarbakır ise orada olası ve müstakbel bir özgürlük, eşitlik, kardeşlik ülkesini görüyor. Budur alaka.