Ortadoğu ve bataklık

Başbakan Erdoğan ve onun Dışişleri Bakanı Davutoğlu “Ortadoğu’ya bataklık dedirtmeyiz” diyorlar. Erdoğan, “Ortadoğu’ya milyonlarca insanın yaşadığı, vatanlarının olduğu bir bölgeye bataklık demek ırkçılıktır, ayrımcılıktır, faşizmin ortaya çıkmasıdır” diyor. Davutoğlu “Sömürgecileri bu bölgeden uzaklaştırmak için gece gündüz çalışacaklarını” ilan ediyor. Bu ikili, neden bataklık denemeyeceğini de dinsel, etnik, tarihsel bağlantılarla ifade ediyorlar, Osmanlı’ya olan özlemlerini bir kez daha tazeliyorlar.
“Ortadoğu bataklığı” artık klişeleşmiş bir tanımlama ve bu bölgedeki emperyalist müdahaleleri, emperyalist büyük devletler tarafından kışkırtılan, sürüp giden bitmez tükenmez çatışmaları, en küçük bir tuğla yerinden oynadığında on yıllarca süren istikrarsızlığı, başta petrol olmak üzere doğal zenginliklerin yağmalanmasını, stratejik geçiş yollarının kontrol altına alınması için tükenmeyen güç ve hegemonya mücadelelerini tanımlıyor.
Bütün bunların üzerine son zamanlarda mezhep çatışmalarının kışkırtılması, etnik çatışmaların körüklenmesi eklendi. Bütün bu karanlık işler ve hesaplar uğruna halklar birbirine kırdırılıyor. Kan ve vahşet birden bire korkunç boyutlarda arttı. İsrail’in vahşice Filistin’e saldırması, emperyalistlerin ve bölgedeki Sünni gericilerinin maşası IŞİD’in kıyıcılığı bölgeyi yeniden büyük bir kan gölüne döndürdü. Bu nedenle Ortadoğu halklarının çıkarlarını savunanlar değil, Ortadoğu’ya dışarıdan müdahale edenler faşistler, ırkçılar, ayrımcılar nitelemesini hak ediyorlar.
Ama görüldüğü gibi demagoji ve yalanda sınır yok. Bir taraftan “sömürgeciliğe karşı mücadeleden” dem vuruluyor, diğer taraftan bugün eski sömürgeciliğin yerini almış olan emperyalist büyük devletlerden getirilen füzelerin hangi ülkeye çevrili olduğu es geçiliyor. Bir yandan buradaki tarihsel bağlardan, kutsallıklardan söz ediliyor, diğer taraftan Kürecik radarlarının hangi lanetli görevleri üstlendiğinin üstü örtülüyor. Bir taraftan “din kardeşliğinden” söz ediliyor, diğer taraftan komşu devletlerin liderleri, yöneticileri “şeytan” olmakla suçlanıyor.
Sanki daha dün “komşuları sıfır sorunla” kendi üzerlerinden batılı emperyalist ülkelere entegre etmeye soyunanlar bu hazretler değil! Sanki Ortadoğu’nun daha fazla kaosa yuvarlanması için çetelere sınırları açanlar, onları silahlandırıp, besleyenler, her türlü lojistik destek sağlayanlar bunlar değil. Sanki bütün bu kanlı hesaplaşmalar üzerinden bankalarının kasalarını doldurmaya çalışanlar, bölgede yağlı bir kemik parçası peşinde koşanlar bu takım değil! Bataklığa doğru koşturanlar, yaptıkları pis işlere sınırsız bir utanmazlıkla bir kutsallık yaftası takma peşindeler.
Ama hatırlatalım: Bataklıklar akla hep kötü şeyleri hatırlatmakla anılsalar da, bataklıklar doğanın döngüsü üzerinde çok önemli işlevlere sahipler. Buna kirli suların temizlenmesi, doğal çeşitliliğin korunması ve sürdürülmesi gibi işlevlerde dahil! Ortadoğu’daki bütün bu kaos yeni yaşamların filizlenmesine, eski ve çürümüş güçlerin “temizlenmesine”, kirliliği yayanların dibe doğru çekilmesine yol açacaktır. Şimdiden Rojava’da taze bir yaşam filizleniyor. Ama bizim hazretler için orası ne kardeştir, ne tarihsel bağlara sahiptir, ne de barış ve kardeşliğin yeşerdiği bir vahadır.
Oraya düşmandırlar, çünkü orada çeşitli dinlerden, mezheplerden, etnik guruplardan insanlar yeni ve kardeşçe bir yaşamın tohumlarını atıyorlar. Korkulan, kuşkusuz bu gelişmenin bölgenin diğer halklarına kötü örnek olmasıdır. Bu nedenle Ortadoğu’ya bakıp bol palavralı nutuklar atanlar için Rojava kanla boğulması gereken lanetlenmiş bir yerdir. Ama bilinmesi gerekir ki Ortadoğu halkları er ya da geç bugün Rojava’nın tuttuğu yolu tutacaktır. Şimdi bir kez daha açıkça ilan edebiliriz, evet Ortadoğu bir bataklıktır! Ama oraya zehirlerini, pisliklerini, kokuşmuşluklarını akıtanları dibe çekecek bir bataklık. Kuşkusuz bütün bunların üzerinde de ne kadar güç olursa olsun yeni bir yaşam boy verecektir.