13 Nisan 2014 07:15

Numsa buluşması

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Mumia Abu Jamal

Tüm yazıları

Uluslararası Sahil ve Antrepolar Birliğinin erkek ve kızkardeşleri, ve Güney Afrika Ulusal Metal İşçileri Sendikasından gelen konuklarımız, hepinizi saygıyla selamlıyorum. Geçmişte ve bugün de olduğu gibi, gelecekte de onurlu mücadelenizi her iki ülkede de sürdüreceğinizden eminim. Ben bu satırları yazarken, 16 Ağustos 2012 ‘de Marricana katliamında tüm çirkinliğiyle sergilendiği üzere, kapital ve devletin şeytani ittifakından doğan vahşetin getirdiği büyük bir korku toplumuzu sarmış durumda. Numsa haklı olarak bu olayın tarihte bir dönüm noktası olduğunu ve yankılarını 1960’daki öğrenci katliamından aldığını belirtti. Bu okul çocukları, sokakları Afrikalı-Amerikalı öğrencilere beyazların dilini öğretmeyi öngören, (aynı Güney Afrika’da siyah öğrencilere Dutch dili öğretme hevesine kapılan hükümetler gibi) yasayı protesto etmek için doldurmuşlardı. Ki Güney Afrika’da bu dilin, dünyanın başka bir yerinde asla kullanılmayacağını çok iyi biliyorlardı. Burada Marricana’da, siyah maden işçileri birkaç dolar için yabancı bir kuruluşa çalışmayı protesto ediyorlar. Longwall madencilik, işçilerin neredeyse açlık seviyesinde yaşamasına aldırmıyor; ve onların sırtından milyon dolarlar kazanıyor. Şirket sahipleri, işçilerin taleplerine karşılık Güney Afrika polisine ölüm emri verdiler. ANC hükümeti, birçok açıdan Shell House gibi olayların neticesinde iktidara geldi. 34 maden işçisi kapitalizmi savunmak için öldürüldü. Bu, tabii ki bir dönüm noktasıydı. Sadece Güney Afrika için değil, küresel bağlamda bir dönüm noktasıydı. Umuyoruz ki, bu, neo-liberaizm vampirine bir kazık çakabilir. Böyle olaylar bizlere neo-liberalizmin, muhafazakarlığın ve kapitalizmin şeytanlıkla sırıtan gerçek yüzünü gösteriyor. Numsa’ya hoşgeldiniz. Sayınız ve gücünüz her daim artsın.

YAZARIN DİĞER YAZILARI