16 Ağustos 2013 09:47

Gençlik kampı ve Dikili

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Özcan Yaman

Tüm yazıları

Bugün 16 ağustos. Aylardır Emek Gençliği’nin kampına katılmak için harçlıklarını biriktiren, çalışarak kendisiyle birlikte bir arkadaşını da kampa getirmeye çalışan gençler için nihayet beklenen gün geldi. Başta Akit gazetesi olmak üzere haftalardır yapılan antipropagandaya inat, ülkenin dört bir yanından sazları, gitarları, boyaları, fırçaları, fotoğraf makineleri ve kitaplarıyla Dikili’ye gelen gençler merhaba. Sizlere güvenen anne ve babalarınıza merhaba. Yalnızca gençler mi? onlarla birlikte atölye yürütücüleri, sanatçılar, aydınlar, akademisyenler ve müzik gruplarını da unutmadan merhaba diyelim...
Gezi direnişlerinin çoşkusuyla başlayan yaz ayları, sonbahara kardeşlik, barış ve dayanışma duygularının somutlanacağı bir dizi etkinlikle merhaba diyor. Gerçi Emek Gençliğinin Dikili’de ilk kampı değil bu; ilkini 2005 yılında gerçekleştirmelerinin üzerinden yıllar geçti ama bıraktıkları izler hâlâ sürüyor. Bu yıl da silinmeyecek izler bırakacağı kesin. Dikili’ye girişte benzin istasyonunun yanındaki duvardaki 2005 yılından kalma, 1 Eylül barış günü anısına resim atölyesi tarafından yapılan “Prometustan ateşi devralan Emek Gençliği’nden Dikili halkına armağan” yazılı duvar resmini görünce ilk izlere rastlamış olacaksınız. Kamp alanına geldiğinizde 2011 yılında heykel atölyesinin gerçekleştirdiği “Barış anıtı” sizleri karşılayacak. Bu arada Akit gazetesinin acar muhabirlerine de (!) hatırlatmış olalım. Gelin sizler de görüp biraz insanlıktan nasiplenin. Yalnızca kızlı erkekli denize girmekle kalmayıp üstelik atölyelerde birlikte üretiyorlar. El ele tutuşup halay çekip horon bile oynuyorlar. Bu köşede yayınlanan fotoğrafları da kullanarak “ Kamp yapıyoruz diyerek Prometeus’un ateşini bu teröristler devralmışlar!” gibi bir manşet de atabilirsiniz:)) Önceki haftalarda yazmıştım. ilk kampa katılanların çoğu şimdi çoluk çocuk sahibi oldu. Bu kampa şimdi onların çocukları geliyor. Hayatı sorgulamayı öğrenen gençler her yerde karşınıza çıkacak. Gezi direnişlerinde olduğu gibi, fabrikalarda, üniversitelerde kısaca hayatın olduğu her yerde...
Unutmadan bir şey daha hatırlatalım. Belediyeler kâr amaçlı şirketler değildir. Kamusal sorumluluğu olan yerel kurumlardır. Sorumluluk alanlarındaki vatandaşların temel ihtiyaçlarını karşılamak gibi sosyal sorumlulukları vardır. Temiz su, temiz hava ve sağlıklı bir ortam hazırlamak başta olmak üzere toplumun bilim ve sanatla gelişmesine öncülük etmek gibi görevleri vardır. Dikili Belediyesi yıllardır bu alanlarda sorumlulukla elinden geleni yapmaktadır. Asıl yapmazlarsa suçlu olurlar. Gençlik kamplarına savaş açan Akit gazetesinin hızını alamayıp Dikili Belediyesine saldırması bu anlamda manidardır. Onların amaçları belediyelerin İktidarın borazanı olan, halkı ticari şirket mantığıyla yöneten ve tarikatların programıyla işleyen antisosyal antidemokratik kurumlara dönüştürme çabalarıdır.
Söyleyebileceğimiz Aşık İhsani’nin bir zamanlar söylediği şu türkünün sözleridir; “Çabalama bay düzenbaz / taban uyanıyor taban./ Hele bir ayağa kalksın / Durduramaz onu baban.
Gezi direnişleri tam yol ilerliyor. Şimdi artık “Eylül’de Gel” şarkısını dinlemelerini önermekle yetinelim.
Fotoğraf atölyesi Dikili’de “Her yer fotoğraf, her yer atölye” diyerek heyecanla çalışmalara başlıyor... Merhaba gençler Dikili’ye hoş geldiniz.

evrensel.net

YAZARIN DİĞER YAZILARI