Gizli

Özge KURU

Bir yer var biliyorum ama yerin tam olarak neresi olduğunu bilemiyorum. Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum. Ama anlayamıyorum. Hayır, Orhan Veli’ye öykündüğüm şairselliğimden filan değil. “Yassak” da ondan. Bir yer var afet toplanma yeri burası. Biliyorum. Etrafından dolanıyorum, epeyce yaklaşmışım hissediyorum. Yüreğimin götürdüğü yere doğru, hızlı adımlarla gidiyorum. Şu düzlük olabilir mi acaba? Ya şu köşe, çok uygun.. Ah bilemem ki, bana yasak, benden gizli. Bana haram afet alanı.

Seve seve Sancaktepe

Vatana millete hayırlı olayım diye tazecik bir Çalıkuşu’yken ben, öğretmen olarak ilk atadıkları ilçe oyları hesapla böl-topla yöntemiyle ve de paralelinde “isim değiştir- kimlik değiştirsin” darbesiyle adı şimdi Sancaktepe olan Sarıgazi’ydi. Öyle saklısı gizlisi yok Sarıgazi’nin o zaman. Kaldırımları terk eyleyip inadına yollarda yürüyen yayaları, içi tıklım tıklım otobüslerinin geçtiği geniş yolları var. Ha bir de halkın memlekete faydası dokunsun diye, ihtiyaç hasıl olduğunda kendi malı gibi kapattığı caddeleri. Daha boy boy rezidansları olmamış, merkezi ısıtmayla oturanların, birbirinin evini ısıttığı kooperatif tarzı siteleri var Çekmeköy sınırında, en lüks tarafından. O zamanlar daha belediye binası rezidanslarla yarışa girip “Selçuklu- Osmanlı ve günümüz mimarisinin bir sentezi” olan koca belediye sarayına da dönüşmemişti. (Kamerayı al geniş açıya, yine o zamanlar “akıllı binalardan da daha akıllı, son teknolojik ürünlerle donatılmış, doğal taşla kaplanmış, Pentagon modeli harekât merkeziyle şaha kalkmış, akustiğiyle çığlıklara boğulmuş, vantilasyon sayesinde cereyandan korunmuş, helikopter pistiyle havalara uçmuş, uğruna 4 bin metre kare halı dokunmuş, Selçuklu tarzı Beyaz Saray da yoktu.)

arıgazi, Sancaktepe’ye dönüşürken sobalı 2+1ler çok yalnız kaldı, kimlik arayışından ne şekle gireceğini bilemeyen “konsept sitelerin” kuşatmasında. Belediye başkanı, “seve seve” bir dönüşümün yaşandığını söylüyor, inanayım mı?
Gizli saklı

İşte sonra olanlar öyle bir noktaya geldi ki. Üstüne çok da vazifeymiş gibi, Mimarlar Odası Anadolu 1. Büyükkent Bölge Temsilciliği, deprem sonrası toplanma alanlarını öğrenmek için Sancaktepe Kaymakamlığı’na başvuru yaptı. Hayır, derdin ne senin? Çok lazım olsa sormadan söylemezler mi? Depremde bir de yer mi beğeneceksin anlamadım ki? Hem kötü düşünüp niye kötüyü çağırıyorsun? Belki olmayacak…  Ne biliyorsun?

Sancaktepe Kaymakamlığı da elbette normal bir devlet dairesi refleksine uygun olarak hiçbir cevap içermeyen bir cevap vermiş: Bilgiler “gizlilik arz ettiği” için verilemez. Acaba elinde bu konuda bulunan belgenin üstünde kırmızı yazıyla kocaman “Gizli” “Çok gizli” yazıyor mudur… Ay çok heyecanlı! Tıpkı Amerikan filmlerindeki gibi. İleri demokrasi işte! Diğerleri afet toplanma alanının gizliğinin önemini bilmiyor, koca koca tabelalar yazdırıyor, uydu programlarında etiketliyor filan. Ama Sancaktepe Kaymakamlığı kül yutmaz. Her türlü toplu katliam komplosunu önlemek için gizliyi çakıyor alnımızın ortasına, ne belli kimyasal bir saldırı olmayacağı? Kaymakamlık’taki acil çıkışları da üstten alttan kilitlemişler midir, maazallah giren çıkan belli olmaz.

Sırra AVM basmak

Bizde biraz da devlet geleneği böyle ağırdan alıp, naz etmek. 500 haftadır “oğlum, kızım nerde” diyen anneyi cevabı meçhul sorulara terk eden, katil sorulduğunda görmez duymaz olan kamera kayıtlarını elinde tutan, balık hafızalı, resmi üniformalı yetki sahipleri her bildiğini söylememe desturuyla pişmiş devlet tekkesinde. Yani kaymakamlık afet alanına gizli demiş, ne yani?

Ben buraya kadar empati yapmaya, anlayışlı olmaya çalıştım ama Sancaktepeliler biraz kızgın. AVM’den filan bahsediyorlar. “Bir gün her yer AVM olacak” şiarı afet toplanma merkezlerini bile bulduysa gerçekten gizlenmesi gereken bir ayıp var ortada. Sarıgazi’nin Sancaktepe’ye kentsel dönüşümü bizi afetlerde yersiz yurtsuz bırakacaksa söylemeye utanmışsındır anlarım. Sırra bastığın rezidansların bakkalı AVM’yse gizle tabi. Ya da gel vazgeç aramıza AVM’nin soğuk duvarlarını sokma.
ozgekuru81@hotmail.com