17 Eylül 2014 18:00

Alelacele atılan bir imza

Sözleşmeyi okumadan imzalamak gibi basit bir hatanın bedelini iş hayatında tam 9 ay boyunca yaşadım. Çok zor bir durum öğrenci için çalışmak. Sıkıntılarla dolu 9 ay geçirdim

Paylaş

Alelacele Atılan Bir İmza

Ben Kocaeli Üniversitesi Muhasebe bölümü 1. sınıf öğrencisiyim. Anlatacağım hikayede ister öğrenci olalım ister işçi, günümüz koşullarının bizim için ne kadar ağır olduğunu ve an be an bize nasıl bir hayat dayattığını göreceğiz. Sadece tek bir hatayla, belki de günde binlerce kişinin yaptığı, rutinleşmiş bir hata yaparak buldum kendimi iş başında. Bir sözleşmeyi okumayarak...

Öğretim yılı başlarken okula toplu taşıma araçları yerine servislerle gitmeyi tercih ettim. Babamla beraber okula gittiğimizde hemen bir servis şirketi bulup alelacele biraz da ilk günün verdiği heyecanla önümüze uzatılan sözleşmeyi çarçabuk okumadan imzaladım.

Aradan bir iki ay geçti, ders saatlerim azaldı, okula sadece 3 gün gitmeye başladım. 3 günlük yol için verdiğim para çok fazlaydı. Bu arada babam kalp hastası olduğu için işini bırakmak zorunda kaldı. Her neyse, hemen servis şirketiyle görüşüp sözleşmeyi iptal etmeye karar verdim. Ancak iptal etmeye gittiğimde sözleşmenin 2 dönem yani 9 ay olduğunu ve sözleşmenin okulu bırakmadan asla feshedilemeyeceğini öğrendim. Tabi ki benim için okulu bırakmak söz konusu olamazdı. Durumu babamla paylaştım, tek çare benim çalışmamdı. Ben de arkadaşlarımın yardımıyla hemen bir ajansla anlaştım. Hafta sonları marketlerde ürün tanıtımı yapacaktım. Hafta içi 3 gün okul, 2 gün iş, 2 gün de tatil yapacaktım. Evet birkaç ay böyle gitti.

GELİN SİZ DE ANLAYIN

Derken ailevi sıkıntılar boy gösterdi. Ailevi sıkıntılardan dolayı bir süre ev ile ilgilendim, bu arada dersleri boşvermiştim. 2 dönem vizelerim rezaletti. Üstelik düzeltmek için ne işi bırakabiliyordum ne de evi. Benim için tek çare hızlı ve disiplinli bir şekilde çalışmaktı fakat nerede, ne zaman çalışacaktım. Tek boş zamanım işe gittiğimde yemek ve çay saatleriydi. Sadece bu zamanlarda ders çalışarak derslerimi kurtarmaya başladım. İnsanlar molalarda ders çalışırken garip garip bana bakıyorlardı. Kimseye aldırış etmeden çalışmak zorundaydım ve öyle yapıyordum.

Sözleşmeyi okumadan imzalamak gibi basit bir hatanın bedelini iş hayatında tam 9 ay boyunca yaşadım. Çok zor bir durum öğrenci için çalışmak. Sıkıntılarla dolu 9 ay geçirdim. Okuyan biri olarak her an bize çalışma yaşamının dayatıldığını kendi basit hatamla tattım ve yaşadım. Ne ulaşım ne de sağlık ücretsiz. Üstelik babalarımıza verilen o 'ücret' dedikleri 800 lira ile aslında ailenin diğer bireylerini de çalışma yaşamına atıyorlar. Hayat çok pahalı ve ailenin bir bireyinin bu koşullarda herkesi geçindirebilmesi imkansız. Sadece servis ücretini ödemek için çektiğim 9 aylık sıkıntıda daha iyi anladım bunu. Gelin siz de anlayın. Aynı hayatları yaşıyoruz, sadece insan gibi yaşamak istiyoruz, insan gibi…

ÖNCEKİ HABER

Uyuşturucu satıcıları çatıştı: 1\'i çocuk 2 kişi öldü

SONRAKİ HABER

Grev bölünmüştür, AKP ölmüştür