Êzidi çocuklar anlattı: Bir sürü çocuk açlıktan öldü!

Irak Şam İslam Devleti’nin (IŞİD) Şengal’e saldırılarının ardından göç ederek Urfa’nın Viranşehir ilçesine gelen Êzidî çocuklar, IŞİD zulmünü ve yaşadıklarını anlattı. Gecenin ikisinde atılan toplarla uyandıklarını söyleyen 13 yaşındaki İvon Xalî yaşanan dramı, “Birçok çocuk açlıktan ve susuzluktan öldü. Bazı anneler sütü olmadığı için çocuklarının dudaklarını tükürüğü ile ıslatıyordu” sözleriyle anlattı.

Aileleriyle birlikte Roboski’ye buradan da Viranşehir’e gelen Êzidi çocuklar bir yandan yeni yaşamlarına alışmaya çalışırken, bir yandan da Şengal’in özlemini çekiyor. Viranşehir’de bir ambarda yaşamaya başlayan, Salih Dexîl ,Şerîban Dexil ve İvon Xalî Şengal’den ayrılışlarını, IŞİD çetelerinin zulmünü, Şengal dağlarında yaşadıkları zorlu 3 günü ve HPG’nin yardımıyla nasıl kurtulduklarını DİHA’ya anlattı.

ŞENGAL DAĞI’NDA AÇLIK VE ÖLÜM

Şengal’in Xanesor köyünde yaşadıklarını söyleyen İvon Xalî, IŞİD’in gecenin ikisinde köylerine top atışları yaptıklarını ve göç yollarına düştüklerini anlatıyor. 13 yaşında yurdundan ayrılmak zorunda kaldığını söyleyen İvon Xalî, o anları şöyle anlattı: “Önce attıkları topların sesi geldi. Ardından köyü bastılar. Onların zulmünü gören, top seslerini duyan çocukların hepsi ağladı. Sabahın erken saatlerinde eşyalarımızı toplayıp Şengal Dağlarına doğru yola çıktık. Şengal Dağlarında 3 gün kaldık. 3 günde birçok çocuk açlıktan ve susuzluktan öldü. Sütü olmadığı için bazı anneler çocuklarının dudaklarını tükürüğü ile ıslatıyordu” dedi.

‘BİZİ HPG KURTARDI’

Şengal Dağlarında gece soğuktan gündüz de aşırı sıcaklardan zorlandıklarını söyleyen İvon Xali, HPG’nin yardımıyla ölümden kurtulduklarını söyledi. İvon Xalî, “Gece çok soğuktu, üzerimize giyecek, örtecek bir şey bile yoktu. Soğuktan uyuyamıyor, dereler uzak olduğu için su getirmeye gidemiyorduk. Açlık ve susuzluktan dolayı yürüyemiyorduk. Artık konuşamayacak hale geldik. Daha sonra HPG’liler geldi. HPG’liler Şengal Dağlarından Rojava sınırını geçene kadar bize eşlik etti. Güvenli bir şekilde buraya gelmemizi sağladı. Bize yemek ve su vererek, ölümden kurtardılar” dedi.

‘ŞENGAL’E DÖNELİM’

“Nenemizi getiremedik Şengal dağlarında kaldı” diyen İvon Xalî, bir yandan geride bıraktıklarını düşünürken bir yandan da evine geri dönmek istediğini söylüyor. İvon sözlerini “Êzidi olduğumuz için bize ait olan her şeyi yaktılar. Halamı ve 9 çocuğunu IŞİD kaçırdı. Neredeler bilmiyoruz. Bize yardım etsinler. Biz evlerimize Şengal’e geri dönelim” diyerek tamamlıyor.

‘ÇOCUKLARI ÖLDÜRÜP KIZLARI GÖTÜRDÜLER’

Şengal Dağlarında geçen zorlu günlerin ardından Federal Kürdistan’a, Rojava ve son olarak da yürüyerek Türkiye’ye geldiklerini söyleyen 12 yaşındaki Şerîban Dexîl ise, “IŞİD benim yaşımdaki çocukları öldürdü” diyor. İvon Xali gibi kendilerinin de nenelerini Şengal Dağlarında bırakmak zorunda kaldıklarını söyleyen Şerîban Dexîl, “Nenemizi Duhok’a bile getiremedik. Keşke onu da buraya getirseydik. Kadınları kızları aldılar, akrabalarımızı öldürdüler. Erkekleri de öldürdüler. Akrabalarımızın küçük çocuklarını aldılar” diyor.
Şerîban ve İvon’un anlattıklarını gülümseyerek dinleyen 11 yaşındaki Salih Dexîl ise “Biz direndik ama yine de Şengal’den çıkmak zorunda kaldık. Birçok çocuk ve yaşlılar gözümüzün önünde susuzluktan öldü” diyor. (Urfa/DİHA)

'UTANIYORUZ KİMSEDEN BİR ŞEY İSTEYEMİYORUZ'

IŞİD saldırılarından kaçarak Diyarbakır’a ulaşan ve burada halkın desteği ile ev tutan Êzidi Xalil ailesi yaşama tutunmaya çalışıyor.
45 yaşındaki Asiye Salih Xalil’in eşi IŞİD tarafından öldüürlmüş. Xezalê köyünden kaçarak çocukları ve torunları ile birlikte Diyarbakır’a gelen Xalil, 10 kişilik ailesiyle 3 odalı evde sadece yere serilen bir kilim, birkaç da döşekle yaşıyor. İşgalin ardından her şeylerini bırakarak canlarını kurtarmak için topraklarından kaçtıklarını, YPG ve YPJ’nin açtığı koridordan Rojava’ya geçtiklerini anlatan anne Xalil, Rojava’dan Nusaybi’e ardından da Diyarbakır’a geldiklerini söyledi. “Ekmek almaya giderken IŞİD’in eline düşen eşim öldürüldü. Çocuklara göstermeden cenazesini Şengal’de gömdük” diyen anne Xalil, 15 gün önce Diyarbakır’a geldiklerini ve ev tuttuklarını belirtiyor. “Diyarbakır’a geldiğimizde kalacak yerimiz yoktu, parkta yatıyorduk. Bir adam geldi bizi alıp evine götürdü, yemek yedirdi, misafir etti” diyen Xalil, “Sonra bu evi buldu bize, kiranın yarısı olan 100 lirayı da kendi ödedi” dedi. Evin 200 lira kirasını ödeyebilmek için çocuklarının sakız ve su sattıklarını söyleyen anne, “Kirayı ödeyebilmek için çocuklarımın kazandığı parayı hergün kumbaraya attıyoruz. Ekmek yapmak için un ve yağ yok. Utanıyoruz kimseden birşey isteyemiyoruz” sözleriyle anlattı yaşadıkları çileyi. Anne Xalil’in tek istediği ise Şengal’in bir an önce IŞİD’den kurtulması ve topraklarına geri dönebilmek. (Diyarbakır/DİHA)

100’E YAKIN ÊZİDİ ŞENGAL’E DÖNDÜ

Silopi’deki kampa yerleşen 100’e yakın Êzidi Federal Kürdistan Bölgesine geri döndü. Kendi istekleriyle kamp yetkililerine başvuran Êzidilerin listesi, Silopi İlçe Emniyet Müdürlüğü Yabancılar Şubesi’ne verildi. 100’e yakın Êzidi işlemlerin ardından otobüslerle, Habur Sınır Kapısı üzerinden Federal Kürdistan Bölgesine gönderildi. “Tarihimiz, kültürümüz ve mabetlerimizden uzaklaşırsak, Êzidi inancı yok olur” diyen bazı ailelerin de geri dönmek istedikleri belirtiliyor. Silopi’den ayrılan Êzidilerin, Zaxo ve Duhok çevresinde olan akrabalarının yanına gitmek istedikleri belirtiyor. (ŞIRNAK)