6 Mayıs fidanların yeşerdiği gündür

Ceren Kocataş
Dokuz Eylül Üniversitesi

Gezi direnişi, ayakkabı kutularından çıkıp saklanamayan milyonlar, Türkiye’nin en şaibeli seçimleri ve işçilere emekçilere yasaklanan 1 Mayis’ı geride bıraktık. Yasaklar, duvar boyunda barikatlar, direniş fotoğrafları, katledilen arkadaşlarımız ve iktidarın giderek fütursuzlaşan tavırları aklımızda ve halen yaşamımızda. Tam da böyle bir dönemden geçerken   6 Mayıs’ta idam edilen Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan, Yusuf Arslan’ı idam edilişlerinin 42. yılında mücadelemizde yaşatmanın anlamını konuştuk Dokuz Eylül Üniversitesi öğrencileriyle.

ZİHNİYET AYNI

Maden Mühendisliği bölümünden Mehmet Yaşar, Haziran ayından bu yana ülkedeki gençlerin taleplerini dile getirmekten çekinmediklerini ve bu taleplerini sokaklarda haykırdıklarını gördüklerini söylüyor. Bunların genel sebeplerini şöyle sıralıyor: “Bizleri yarış atlarına çeviren sınav sistemleri, gençliğimizi yoğun güvensiz çalışma şartlarına mahkum eden, kendimiz için değil patronlar ve sistem için yaşamak zorunda bırakan yaşam koşulları, özel yaşamlarımıza kadar kollarını uzatmış olan devlet tacizi gibi bunaltıcı etkenler.” Bugün bizler bu sorunlardan sadece ‘AK’ Partiyi sorumlu tutuyor gibi görünsek de aslında bunlar sadece AKP’nin değil sistemin sorunlarıdır diye de ekliyor.
Ne okulların, ne iş yerlerinin, ne de sosyal yaşam alanlarının sistemin yaratmak istediği gibi sorgulamaktan uzak olduğunu belirtiyor. “Tek ses olduğumuz ve sesimizin daha gür çıktığı Haziran ayının ardından yitirdik ekmek almaya giderken vurulan Berkini. En gencimizdi o ve kocaman bir gelecek vardı avuçlarında. Devletler değişti ama faşist zihniyet değişmedi. İşçilerin, emekçilerin, gençlerin, önüne 1 Mayıs’ta barikatları kuran zihniyetle aynıydı 6 Mayıs 1972’de Denizleri asan, yüzlerce insana işkenceler yapan, faili meçhul cinayetler işleyen, susturulan ve işkencelerde öldürülen gazetecilerin faili.” diyor. 6 Mayıs yalnızca 3 fidanın öldürüldüğü değil nice fidanların doğduğu, doğacağı gündür aynı zamanda.

İKTİDARLAR DEĞİŞSE DE DÜZEN DEĞİŞMİYOR

Çalışma Ekonomisi ve Endüstiriyel İlişkiler bölümünde okuyan Mesut İşik, geçmişten bu yana her on senede bir gelen darbelerin Türkiye’deki sol hareketin üstünden silindir gibi geçtiğini ve gençlerin apolitik yetiştirilip pasivize edildiğini söyleyerek başlıyor sözlerine. İktidarlar değişse de düzen değişmiyor. Üst üste gelen yasaklamaların uzun zaman sonra ilk kez Türkiye’de toplumsal bir ayaklanmanın yaşanmasına yol açtığını, 90’lıların düzene baş kaldırdığını ve muhalefetlerin yapamadığını yapmaya başladığını ifede ediyor. Son olarak 6 Mayıs’ta asılan fidanlar Gezi’yle tekrar yeşerdi diyor...
İçinden geçtiğimiz süreçte Denizleri ve onların mücadelesini yaşatmak, bugün hükümetin Suriye’deki savaş politikalarına ve emperyalizmin ülkemizdeki kirli oyunlarına karşı barışı savunmaktan geçer. Ortaya çıkan tüm yolsuzluklar ve antidemokratik baskıcı uygulamalar karşısında demokrasiyi savunmaktan geçer. İdam sehpasında söyledikleri tam bağımsız demokratik bir Türkiye, Türk ve Kürt halklarının kardeşliği sloganlarının gereğini yerine getirmek ve varolduğumuz tüm alanlardan binler olup alanlara akmaktır...

HÜKÜMET ÇEKİNİYOR
Hukuk Fakültesi öğrencisi Ender Sade ise 1 Mayıs’taki yasaklamalara değiniyor. İşçi ve emekçilerin bu yasakçı zihniyete karşı alanlarda talepleri için birleşmelerine atıf yapıyor ve hükümetin kırk bin polis ve 50 TOMA’yla müdahale etmesini işçiler, emekçiler ve gençlerden çekinmesine bağlıyor. “Hükümet bilmelidir ki, Deniz’lerin ve binlerce gencin mücadelesi, 6 Mayıs’ta Denizler, Yusuflar, Hüseyinler olup alanlanlara taşınacaktır üniversitelerden, liselerden, semtlerden ve fabrikalardan.” di-yerek bitiriyor sözlerini.