28 Nisan 2014 16:53

Makineyle veya not defteriyle

Klasik fotoğraf makinelerini kullanma a-tölyesi değiliz. Bu çağda isteyen biraz kafa yorup zaten bunu öğrenir. ‘Atölyede doğru düşünmek, görmek ve göstermek nedir?’ sorusunu tartışıyoruz. İki bölümden oluşuyor atölye.

Makineyle veya not defteriyle
Paylaş

Özcan Yaman
Fotoğraf Atölyesi Yürütücüsü


Atölye deyince planlı programlı spesifik bir alanda çalışmayı anlıyoruz. Fotoğraf Atölyesi de bu anlamda zamanın en verimli şekilde kullanıldığı bir atölye. Çalışma alanı bütün bir kamp mekanı. Çalışma saati kamp süresince. Peki yıllarca eğitimle verilen dersler, uygulamalar bir haftaya sığar mı? Cevap net: Sığmaz. Fotoğraf Atölyesinde yaptığımız fotoğraf mantığını vermek. Bu anlamda ‘Fotoğraf Kültürü’ demek daha doğru olacak. Biz yol ve yöntem öğreneceğiz. Yılların kamp kültürü içinde en verimli ve doğru yöntemi uygulamak önemli. Deneyim ve pratiğimiz en önemli kılavuzumuz.
DOĞRU DÜŞÜNMEK GÖRMEK VE GÖSTERMEK
Klasik fotoğraf makinelerini kullanma a-tölyesi değiliz. Bu çağda isteyen biraz kafa yorup zaten bunu öğrenir. ‘Atölyede doğru düşünmek, görmek ve göstermek nedir?​’ sorusunu tartışı-yoruz. İki bölümden oluşu-yor atölye. Birinci bölüm: Fotoğraf-Sanat-Kültür ve Siyaset kavramlarının görsel iletişimle olan ilişkisi İkinci bölümde; Temel fotoğraf eğitimi. Makine-Objektif-İso-Diyafram-Enstantene ve kompozisyondan oluşuyor. Bu iki bölüm iç içe gerçekleştirili-yor. Kamp sonunda yapılan çalışmalar sergileniyor ve sonrası mail ve sosyal medya üzerinden bir sonraki kampa kadar sürüyor. Şimdiden makinesi olanları makineleriyle olmayanları not defterleriyle atölyemize beklediğimizi duyuralım...
NEDEN FOTOĞRAF ÇEKİYORUZ?
“...Fotoğraf gözle çekilir; gözün ardında oluşan birikimle, görgüyle, izanla çekilir.
Makineye teknik değerlerin yanında bu değerleri yüklemeyen kimse fotoğrafı yükseltemez! Fotoğrafa akıl, tarih ve diyalektik gözüyle bakmayan kimse, o bir tek kareyi yeryüzünün büyük fotoğrafı içine yerleştiremez. Bunun boş gözlerle boşluğa bakmaktan farkı yoktur.
Boş bakış fotoğraf karşısında yoksuldur!”          (Tevfik Taş)
Kimileri teknolojinin harikası olan cep telefonlarına ve pahalı fotoğraf makinelerine kadar yatırım yaparak fotoğraf çekiyor. İyi de neden fotoğraf çekiyor insanlar? Çevremize bakalım: Otobüsler, binalar, yollar, sokaklar, bilboardlar, gazeteler, süper market insörtleri, tanıtım ilanları, takvimler... Okuduğunuz dergilerde dikkatinizi ilk çeken nedir? Tabii ki fotoğraflar!
YAŞAM FOTOĞRAFSIZ OLMAZ
Kullanım alanları o kadar çok ki. Kimlik çıkartacaksınız, fotoğraf. Anılarınızı kalıcılaştırmak istiyorsunuz, fotoğraf. Bilgisayarınızın masa üstü çocuğunuzun veya sevgilinizin fotoğrafı. Ürettiğiniz bir ürünü pazarlamak istiyorsunuz, fotoğraf. Hayatımızda, bilinçli veya bilinçsiz olsun o hep var. Bazıları için yaşamının bir parçası. Bazıları için öğrenilmesi gereken bir zanaat. Kısacası olumlu ve olumsuzluklarıyla yaşamımızı fotoğrafsız düşünemiyoruz.
Her meslekte olduğu gibi fotoğrafta da değişim yeni alanlar açmıştır. Fotoğraf litera-türü değişmeye başlamıştır. Agrandizör, Almünit makine, 35 mm, film rötuş, haftalık fotoğraf, Aptek, 6x7 film/fotoğraf, dia, negatif vb. sözcükler yerini piksel, dpi, ccd, lcd, photoshop gibi sözcük ve kısaltmalara bırakıyor. Sanat, zorlukla özdeşleştirilince şöyle tanımlarla karşılaşırız: ‘Benim bir motorcum var çok sanatkar adam.’ ( İşinde iyi bir usta, tamirci, yani zanaatkar)SEN BİR TUŞA BAS...
Ya da 'Çok güzel fotoğraf çekiyor sanatçı ya!' Kısaca sanat yapmanın yolu tekniğin zor olmasından geçiyor. Fotoğrafçılar arasında da klasikçiler - dijitalciler diye gruplaşmalar yaşanıyor ama dijitalciler çoğunlukta. Çünkü dijital teknoloji her geçen gün biraz daha gelişiyor. Karanlık odanın yerini bilgisayarlar aldı. Fotoğrafçılar artık bilgisayarı, hatta fotoğraf programlarını kullanmayı öğrenmek zorundalar. Işığı bilmek, fotoğraf çekmek yetmiyor artık. Aynı şey bugün dijitalde yaşanıyor. 'Kaç mega piksel makine ile güzel resim (fotoğraf) çekebilirim ?' 'Benim makinem filanca marka hem de 8000 mega piksel, nasıl iyi mi?'
İnsanların kafası haklı olarak karışık. Reklamlar o kadar cazip ki, al bir dijital ne olursa cep telefonu, video, (fotoğraf da çekiyor nasılsa) fotoğraf makinesi (bu da video çekiyor) taksitle, sen de sanat yap! Kısaca 150 yıl önce söylendiği gibi. Sen bir tuşa bas gerisini o hallediyor!
NEDİR FOTĞRAF,  NASIL ÇEKİLİR?
Teknoloji bir yandan harikalar yaratırken bir yandan da dev endüstriler oluşturarak para kazanıyor. Bundan dolayı, hızla çoğalan teknoloji çöplüğü, büyük paralarla dönüyor.
Her zaman olduğu gibi her yenilik önce parası olana sunuluyor. Sonra toplumsal ihtiyaç haline getiriliyor. Bilgisayar teknolojisi cep telefonları ve dijital makineler gibi.
Başta bu soruları soranlar olmak üzere, fotoğraf çekmesine rağmen hala 'nasıl çekmeli' diye düşünenler için bu atölye çalışmamız. Fotoğrafı; insanın kendisini ifade edeceği bir araç olarak görenlere veya görmek isteyenlere yol göstermek için atölyede bir araya gelebiliriz...


ÖNCEKİ HABER

Gelin kız başımıza dünyayı yerinden oynatalım

SONRAKİ HABER

Yağmuru anlatmayalım, yağalım!

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa