20 Haziran 2011 11:09

Scream for me İstanbul

Uzun zamandan sonra beklenen oldu ve Iron Maiden İstanbul’a geldi. İlk konserini 7-8 Eylül 1998’de kadrosunda  Bruce Dickinson olmadan yapan grup dün gece, efsane solistiyle tam kadro bir konser verdi. Böylece daha önce Dickinson’un gruptan ayrılıp yerine Blaze Bayley’in solistlik yaptığı zamanda Türkiye’de konser veren grup ilk

Scream for me İstanbul
Paylaş
Suzan Demir

Festival kapsamında Mastodon, In Flames, Alice Cooper ve Slipknot’ın konser verdiği Festival, Türkiyeli dinleyiciler açısından ilklerin yaşandığı unutulmaz bir gün oldu.

Konser açıklandığından bu yana festivalin mekanı açısından bol eleştiri aldığını hatırlatmak lazım. Efsanevi gruplara ilk kez ev sahipliği yapacak mekan hayal kırıklığı yaratsa da canlı performanslarla unutulmaz bir gün olarak tarihe geçtiğini söylemek gerekir.

50’LİK DELİKANLILAR

Gecenin sonunda sahne alan Iron Maiden'ın, konsere son albümünden giriş yapması baştaki coşkuya biraz ket vursa da klasikleşmiş  Maiden şarkılarını söylerken tüm konser alanının devasa bir vokal olduğunu söylemek pek de abartı olmayacaktır. The Final Frontier, El Dorado gibi yeni şarkılarını seslendiren grup, Dance Of Death, The Trooper, The Wicker Man, Blood Brothers, Fear Of The Dark, The Evil That Men Do ve Iron Maiden gibi klasikleşmiş şarkılarıyla da alanı coşturdu. The Number Of The Beast, Hallowed Be Thy Name ve Running Free  şarkılarını bise saklayan grup bir nevi sürpriz yaparak finali muhteşem bir şekilde kapatmış oldu.

Fakat tüm bu eğlenceye rağmen Iron Maiden’ı eski şarkılarıyla bekleyen dinleyiciler hayal kırıklığına uğramadı demek yanlış olur. Şarkı listesinin daha vurucu olması beklentisi yüksekti hele de grubun ilk kez Bruce Dickinson ile sahne aldığını düşünürsek beklentinin yüksek olması normaldi.

Yeni albüme ağırlık vermesine rağmen klasikleri de çalan Maiden beklenen bir çok parçayı ne yazık ki söylemedi. Run To The Hills, Phantom of the Opera, Paschendale (En azından benim heyecanla beklediğim) gibi parçalarını seslendirmemesi hayal kırıklığı yarattı. Fakat tüm bu hayal kırıklıkları ve beklentilere karşın konserin eksiksiz bitmesini de sağladı grup. Özellikle sahne şovları, canlı performansları kesinlikle izlenmeye değerdi. Orta büyüklükteki Eddie maketinin yanı sıra  dev boyuttaki Eddie, sahne şovunun en etkileyici yanıydı. Tabii yaşları ellinin üzerinde olan grup elemanlarının performansı da parmak ısırtacak nitelikteydi. Dickinson’un 5 dakika bile yerinde durmadığı oradan oraya hoplaya zıplaya şarkı söylemesi sanırım her yiğidin harcı olmasa gerek. Dickinson’ın yanı sıra Steve Harris, Dave Murray, Adrian Smith ve Janick Gers’in muhteşem gitar soloları ve Nicko McBrain’ın davulunun sesi sadece canlı izlenip tadına varılacak anlardan oldu. Tabii Dickinson’ın ‘Scream for me İstanbul’ çığlıkları da konser alanında defalarca deprem etkisi yarattığını da söylemeden geçmemek lazım.

SURİYELİ FANLARA SELAM

Genelde konserlerinde konuşmayı seven Dickinson’un daha az ama öz konuşması da konsere damgasını vurdu. Birçok Müslüman ülkesinde fanları olduğunu belirten Dickinson Suriyeli hayranlarına da selam gönderip, Esad yönetimine yaptığı katliamdan kaynaklı selamını çakmayı unutmadı. Bunun yanı sıra Running Free şarkısı arasında dev vokal kadrosuyla I’m running free derken araya ‘midnight express set me free’ esprisiyle Geceyarısı Ekspresi filmine de gönderme yaptı. Son olarak konser alanını beğenmediğini “Bir daha ki konsere daha büyük bir yere ihtiyacımız var” diyerek, sonraki konseri için bir nevi söz verip mekan için de organizatörlere göz kırpmayı ihmal etmedi Dickinson. Bize de Iron Maiden’ı daha büyük bir yerde izleme hayalleri kaldı... (İstanbul/EVRENSEL)

ÖNCEKİ HABER

Zorunlu göç yolunda işkence

SONRAKİ HABER

Tutuklu vekiller için çadır kuruldu

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...