Günlerden Berkin

Ali Ekber KONAK
İzmir

Bugün günlerden Berkin, dün Ceylan’dı günlerden. Önceki gün Uğur’du. Irak’ta günlerden
Abir. Suriye’de.. Uludere’de… Mısır… Lübnan… Tunus’ta... Günlerden hep çocuk. Katilleri ise hep aynı. Çünkü umutlarından korkuyorlar çocukların. Çocukların hep bahardır UMUTLARI.
Gezi süreci, ülkede bir başkaldırının bir direnişin kendiliğinden gelişmesi ülkenin tamamına yayılması ve bu ülkede Kürt’ün, Türk’ün, Laz’ın, Çerkes’in, Ermeni’nin ve daha nice halkların el ele vererek gerçekleştirdiği en kapsamlı eylemin başlangıcı ülkenin uyanışıydı. Bir ülke düşünün ki uyanması için birilerinin ölmesi gerek. Evet biz uyanalım diye Ankara’da Ethem, Hatay’da Abdocan ve Ahmet, Ümraniye’de Mehmet, Eskişehir’de Ali İsmail, Lice’de Medeni  ve direnişin sembolü Berkin. Biz uyanalım ülke uyansın diye gencecik yaşlarında Yüreklerini alıp güneşe yürüdüler. İnsanlık uyansın ve dünya aydınlansın diye.
Berkin, annesi gitmesin diye ekmek almaya giderken polisin direkt hedefi oldu. Gezi direnişinin en genç direnişçisiydi. Henüz 14 yaşındaydı o. Yüreklerimize adını direniş sembolü olarak yazdırdı. Hiçbir direniş 269 sürmemiştir belki. 15. yaşına hastanede girdi. Uyutuluyordu Berkin, Türkiye uyansın diye. Berkin uyutuldukça biz daha derin uykuya dalıyorduk. Katiller ve katline emir verenler hırsızları, dolandırıcıları jet hızıyla AKlatan  yetkililer  269 günde Berkin’i vuranları ne yazık ki ‘bulamıyorlardı’. Berkin’i apar topar bir örgüte üye yapmanın telaşı sarmıştı katillerini. Korkuyorlardı o ufacık bedeninden ama Berkin direnmeyi de umut olup milyonlarca yüreğe akmayı da öğretti katillerine.
Bugün günlerden Berkin ve Berkin artık bir güvercin. Uçtu o güvercin Gezi’den Munzur’un doruklarına. Kızıltepe’ye uğradı Uğur oldu, Lice’de Ceylan, Uludere’de Şao, bir katar oldular uçtular Anadolu üzerinden tüm ülkeye. Hapsedilemediler. Onlar güneşi getirmeye gittiler. O küçücük bedenleriyle güneşi getirecekler ülkeye. Anadolu semalarında milyonların nasıl haykırdığına tanıklık etti güvercinler. Korkuyorlar sizlerden Berkin. Milyonlarca yüreğe direnç olmanızdan korkuyorlar. Yarattıkları öfke selinin onların saltanatını yıkacağından korkuyorlar. Sen hiç korkmadın Berkin, 14 yaşındaydın yüreğini, umutlarını aldın avuçlarına daldın alanlara ve serptin umutlarını insanlara. Milyonlarca insana umut oldun, direnç oldun. Anneler kucağındaki yavrularına Berkin diye seslendiler, Berkin diye sarıldılar yani. Berkin’im sokaklar bugün Berkin’di hep. Dün Ceylan, önceki gün Uğur’du. Yaşlarınız aynı düşleriniz aynıydı; Özgür bir vatan. Annelere ağlamayın diyemeyeceğiz böyle bir hakkımız yok ama sen şunu söyle Berkin tüm annelere söyle:
…
Ağla anne!
Gökyüzünün maviliklerini taşıyan yağmur damlalarıyla ağla!
Ağla anne!
Ağla ki gözlerindeki gök’yaşlarında mavi mavi uçayım
...
Evet, ağlayın anneler ağlayın ki gözyaşlarınızla cellatlar boğulsun ağlayın ki ülke cellatlardan arınsın ve tertemiz yarınlarımız kalsın.
Evet, bugün günlerden Berkin’di.
Şiir:Atilla ERSİZ