Evlatlarımız için nasıl endişelenmeyeyim
Ben bir anneyim, Çocuğumun saçının tek teline bile zarar gelse yeri göğü birbirine katarım fakat geleceğinden kaygılıyım. Çocuğum okula gittiğinde bile endişeleniyorum artık.
Ben bir anneyim, Çocuğumun saçının tek teline bile zarar gelse yeri göğü birbirine katarım fakat geleceğinden kaygılıyım. Çocuğum okula gittiğinde bile endişeleniyorum artık. Şu dönemde dışarıdayken başına birşey gelmesi gayet olağan hale geldi. Aklı başında olmasına rağmen zor durumda kaldığında polise gitmesinden bile korkuyorum. Polise gitse bile bir sonuç alamayacağını belki de başına daha da kötü bir şeylerin geleceğini düşünüyorum.
Bunun sebebi gayet açık değil mi? 14’ünde bir çocuğun ekmek almak için çıktığı evinden polisin attığı gaz kapsülünün başına isabet ettiği ve bir daha evine dönemediği bir dönemden geçiyoruz. Bu yavrunun 3 mevsim, 9 ay, 269 gün komada kalmasına, yeni yaşına komadayken girmesine ve 45 kilodan 16 kiloya düşüp en sonunda hayata veda etmesine sebep olanların iktidar olduğu bir ülkede yaşıyoruz şuan. 15 yaşındaki bir yavruyu öldürüp üstüne, küçücük bir çocuğu terörist ilan eden adamdan bahsediyorum.
Bu olaylar söz konusuyken evlatlarımız için nasıl endişelenmeyeyim ki?
Atakent’ten bir anne/İkitelli / İstanbul