12 Mart 2014 23:37

Öldükçe çoğalıyor insanlar

15 yaşında ve 16 kiloluk bedeniyle Berkin’i toprağa verirken akan insan selinin öfkesi, hükümetin emri ve anlamaz-dinlemez bir polis şiddetiyle, heralde bitmeyecek bir hal aldı. Agos’un önüne uzanan Hrant Dink için ayağa kalkan yüz binler bugün daha da kalabalıktı...

Paylaş

Arif KOŞAR

15 yaşında ve 16 kiloluk bedeniyle Berkin’i toprağa verirken akan insan selinin öfkesi, hükümetin emri ve anlamaz-dinlemez bir polis şiddetiyle, heralde bitmeyecek bir hal aldı.
Agos’un önüne uzanan Hrant Dink için ayağa kalkan yüz binler bugün daha da kalabalıktı... Ataol Behramoğlu’nun, her ölümü bir isyana dönüştüren o anlamlı dizelerindeki gibi:
“ve cellat uyandı yatağında bir gece
tanrım dedi bu ne zor bilmece
öldükçe çoğalıyor adamlar
ben tükenmekteyim öldürdükçe”

‘YAS’A SAYGI!

Başbakan Erdoğan’a “tek kelime laf ettirmeyecek” kadar mahşeri kalabalık; celladın korkusunu gerçek kılmış, öldürdükçe çoğalmıştı Berkin’ler...
Düne kadarki “Hırsız var” haykırışları bugün “Katil var”a dönüşmüştü. Yolda karşılaşılan her AKP afişi/pankartı direklere çıkılarak, ısrar ve özenle söküldü. Yolun en küçük bir alanında, en ufak bir boşluğun bulunmadığı yürüyüş kortejindeki omuz omuza ilerleyiş öfkeyi umuda dönüştürüyordu...
Kalabalıktan birisi “ölmedik” derken yanındakinden “hepimiz Berkin’iz” çığlığı yükseliyordu. Türkiye tarihinin en kalabalık yürüyüşlerinden birisi gerçekleşirken; polisin bu sert ‘müdahale’sine mana yüklememek ise imkansız olsa gerek.
Bu toprakların kadim bir geleneğidir ‘yas’a saygı duymak, onu anlamak... Ölümün ardından ailenin yanında olmak, acısını paylaşmak... Onunla ağlamak, ağıt yakmak... Öyle de oldu... Elvan ailesinin yası milyonların yası oldu...
Ancak; polis; yukarıdan geldiği açık olan “bu eylemi ne olursa olsun dağıtın” talimatıyla ‘yas tutan’ kalabalığa belki son zamanlarda alışıldık ama ‘normal’in çok üstünde bir şiddetle saldırdı. Birçok insan gaz bombalarının arasında kaldı... Yine 15 yaşında bir çocuk gaz fişeğiyle başından vuruldu. Pangaaltı, Kurtuluş ve İstiklal’de ve tabi Türkiye’nin dört bir yanında polisin müdahalesi sonucu çok sayıda yaralı ve göz altı var...

POLİS EŞİNDEN POLİSE TEPKİ

Kurtuluş’ta bir emekli polis eşi... Eylemde... Polise kızıyor. İki elinin işaret parmaklarını birbirine takarak “eşimle böyleyiz, hiç anlaşamıyoruz” diyor. “Ne olurdu polis karışmasa”, “bırakın insanlar tepkisini göstersin, hükümetin protesto etsin.” Gezi’yi de hatırlatarak “çocuklarımla orada da en öndeydim” diyor. Ama BİM ve birkaç bankanın camlarının kırılmasına da tepki gösteriyor.
Çarşı grubunun bir üyesi ise polisin saldırısı karşısında geri çekilenlere “gitmeyin, çok kalabalığız, bir şey yapamazlar” diye çağrı yapıyor. Ve sürecin nasıl geliştiğini tüm ayrıntılarıyla anlatıyor: “Biz buradayız, gitmeye de niyetimiz yok.” Ve yeniden: “Sık bakalım, sık bakalım, biber gazı sık bakalım, kaskını çıkar copunu bırak delikanlı kim bakalım.”
Gece... Kurtuluş’ta ateşler yakılıyor. Evlerden kayıt havlular ve başka bir takım ihtiyaçlar atılıyor... “Berkin Elvan ölümsüzdür” sloganları sadece TOMA barikatı yıkmak üzere hızla geldiğinde ara ara kesiliyor, sonra tekrardan yükseliyor. Ve burada duran gençlerden biri... Barikata eşya taşıyanları seyrediyor. Karışmıyor, yardım da etmiyor. Ama gidesi de gelmiyor: “Gitmek olmaz ki; Berkin ölmüşken...”

YASAYI BİZ HALLEDERLER Mİ?

Öyle ya da böyle... Türkiye ikinci kez 1 Haziran’ı yaşarken devam eden gecenin devam etmeyen/sabit özeti şu olsa gerek: İstanbul’da büyük bir yürüyüş polis tarafından nasıl “terörize” edilir? İşte böyle...
Ve bazı sorular:
- Acaba üstüne vazife olan-olmayan olmayan her işe karışan başbakanın, polisin saldırı talimatına ilişkin bir ses kaydı yayınlanır mı?
- İçişleri Bakanı Efkan Ala, Vali Mutlu’yu aradığında yine “sen yap, yasayı biz hallederiz” dedi mi?
- Teşekkür eden Vali Mutlu’nun “nezaket” şovu Fransız usulü mü yoksa kendine has mı?
- Vali Mutlu demişken; mutlu mu?