09 Mart 2014 08:01

Hayat bize de bahar olacak mı bu bahar?

Bahar dediğin bir nevi hafiflemedir. Hem üzerimizdeki kalın gocuklardan arınırız, hem de kaptırıp pembe beyaz açmış tomurcuklara, yüreğimizdeki ağırlıktan. Aşk dediğin baharla anılır, taze çimen kokusudur, akşam serinliğinde sığındığın sıcak kucaklamadır.

Hayat bize de bahar olacak mı bu bahar?
Paylaş

Ayşen AKSAKAL

Son cemre toprağa düştü.
Cemreden sonrası bahardır.
Bahar  dediğin bir nevi hafiflemedir. Hem üzerimizdeki kalın gocuklardan arınırız, hem de kaptırıp pembe beyaz açmış tomurcuklara, yüreğimizdeki ağırlıktan.
Aşk dediğin baharla anılır, taze çimen kokusudur, akşam serinliğinde sığındığın sıcak kucaklamadır.
Yağmuruna aldırmazsın, berekettir dersin, üşümezsin. O yağmurda yürürken avucun içinde bir başka avuç istersin.
Güneşi sanki içine doğar, sabahları uyanasın, kendini sokaklara atasın gelir. Havanın kararması geciktikçe, yaşadıkça yaşayasın, çiçek kokularını içine çekesin gelir.
Pazara çağla badem düşünce çocuk olursun yeniden, üzerindeki takım elbise ya da döpiyese rağmen sokaklarda yeşil erik yersin tuza banarak.
Balkonu yıkarsın, iki tabure bir hırka ile kendini baharın serin akşam rüzgarına salar, yazın hayallerini kurarsın.
Piknik sepetlerini, örtülerini çıkarırsın dolap diplerinden, kilerlerden. Koca kış üşümekten kasılmış omuzların, çimenlerde açılır lastik topla smaç servis kullanırken.
Newroz ile başlar baharın şenlikleri, Hıdrellez ile devam eder, her ayında ayrı coşarsın, tüm yayların gevşer, hayatı sevesin gelir. -di.
Oysa bu bahar başka bahar, baharın gelişi büyük bekleyiş; çünkü yazımızı kışımızı çizecek.
Ya hayat bahar olacak bize ya da bambaşka acılar çekilecek yeni bir bahara kadar.
Biz çünkü bir bahardan bir bahara çok evlat, dost, kardeş kaybettik. Kalıcı hasarlar gördük, yazdan kışa durmadan yandı içimiz ve ciğerimiz.
Bir çok göz görmez oldu, bir çok güzel sima soldu, ciğerlere dolan gaz ile ömrümüz kısaldı, ruhu duymayan oldu.
Çok cenazemiz oldu, çok adalet gömüldü, tırnaklarla kazıyıp çıkarmak mümkün olmadı.
Çok ağaç kesildi, çok oksijensiz kaldık, nefesimizi boğazımıza, sözümüzü ağzımıza, dostlarımızı mapusa tıktılar.
Her sabah yasaklara uyandık, azarlarla girdik yatağa.
Çocuklarımızı bakkala göndermekten korkar olduk, televizyondan tiksinir olduk, internetsiz yaşayamaz olduk.
Bu sefer bitti diye uyandık sabahlara, bitmedi hala çilemiz.
Biz bir bahardan bir bahara sabır sınadık.
Şimdi son cemre düştü.
Biz yine bir bahara uyanıyoruz, dilerim ki uyanıyoruz.
Geçen bahardan bu yana inadına daha kalabalık uyanıyoruz.
Öyle bir yaşamak ve özgürleşmek arzusu ki içimizdeki, biz aşkla umut etmekten vazgeçemiyoruz.
Biz bir bahardan bir bahara, korkudan arınmış, çoğalmış, bir günü köprü üzerinde binlerle yürürken doğurmuş, el vermiş, el almışız.
Unutmamayı öğrenmişiz, kardeşleşmeyi.
Yeni doğan çocuklara Ali İsmail demişiz, Ethem, Ahmet, Mehmet, Abdullah demişiz modern dünya isimlerine inat.
Başkasının annesinin ellerini annemizin elleri gibi öpmeyi, ana demeyi öğrenmişiz.
Çubuklu formalara daha bir anlam yüklemişiz, stadları sadece puan için değil, vazifedir diye de doldurmuşuz.
Paylaştıkça çoğalmışız, küçük sığınaklarımızdan çıkıp kocaman dünyalar kurmuşuz.
Korkumuzun üzerine gittikçe, cesurlaşmışız, sesimiz gürleşmiş.
Herkese yetebilmeyi öğrenmişiz, okullar boyamış, Van’a giysiler, oyuncaklar taşımış, donör olmuş, ilik bulmuş, işgal evleri inşa etmiş, bildiğimiz kadarını öğretecek dersler vermiş, sırayla konuşmayı ve dinlemeyi öğrenmişiz forumlarda.
Kimseden beklemeden işe koyulmanın, bir çağırdığında binleri yanında bulmanın tadını yakalamışız.
Sosyal sorumlu olmuşuz biz, halkken halkı sevebilmeyi öğrenmişiz.
Hayvanlara barınaklar yapmışız, su kapları koymuşuz, beslemişiz, yoldan yaralı bulup veterinerlere taşımışız, gözümüz önümüzü görmezken, sokak hayvanlarına hayat vermeye çalışmışız.
Biz tüketimi geçmiş baharda bırakıp, üretmeyi öğrenerek çağırmışız yeni baharı.
Almaktan utanır, vermekten sevinir olmuşuz.
Bahar güneş demektir, sabahları camdan girip bizi hayata çağıran gün ışığıdır.
Özgürce koşma isteğidir papatyalar, gelincikler arasında.
Aşka davettir pervasızca.
Şimdi dilerim bizim içimizdeki güneş aydınlatır dünyamızı baharda, dilerim özgürleşiriz biraz daha ve içimizdeki hayata ve özgürlüğe olan aşk yine birleştirir hepimizi.
En sevdiğim şarkıdır; Yenigün Müzik Topluluğu’nun Dostlara Mesaj parçası.  Sözleri cezaevinde ölüm orucundaki tutsaklardan gelen mesajdır.
Son söz bahara dair bu satırlar olsun isterim. Zira baharın nasıl geleceği bizim içimizdeki bahara bağlıdır.
Hayat bize de bahar olsun dilerim bu bahar!

Dostlara Mesaj
Yangınların koynunda ısıttık sevdamızı
Dört duvar arası salıncakta büyüdü hasretimiz
Dayanılmaz susuzluğunda öfkemizin
Eylemin memesine yapıştırdık ağzımızı
Ol sebepten dostlar
Yargısını infazdan yana verse de zindanlar
Yaşamakta diretir içimizdeki bahar

ÖNCEKİ HABER

Tiyatroda ağaç katliamı

SONRAKİ HABER

Siyahların tarihi

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...