Onurlu yaşamak istiyoruz
Yaklaşık iki haftadır Sultanbeyli’deki iş yerimizde olan hareketliliği ve içeride oluşan kaosu ve de en önemlisi bunun nasıl sıradanlaştırıldığını anlatmak istiyorum. İşyeri koşullarımız hakkında birtakım şeyler söylemek istiyorum.
Yaklaşık iki haftadır Sultanbeyli’deki iş yerimizde olan hareketliliği ve içeride oluşan kaosu ve de en önemlisi bunun nasıl sıradanlaştırıldığını anlatmak istiyorum. İşyeri koşullarımız hakkında birtakım şeyler söylemek istiyorum. Bankaya yatan maaşımız 800 TL ve devletin verdiği 50 TL fiş parası var. Bunun dışında olan mesailerki bunlara katılmak zorunludur, bunların ücreti elden verilir. Sabah saat 08.00’den akşam 17.00 olması gerekirken çoğu zaman 21.00’e kadar sürer. Bizleri bir makine olarak görürler, yapmamız gerekenler bellidir. Yapmıyorsak kapının yolunu gösterirler. Yediğimiz yemeklerin, tuvaletlerimizin halini anlatmaya hiç gerek yok! Mesai olduğunda yemek yediğimizde bunun zamanını bile ücretimizden keserler. Son iki haftadır yaşananlar bizlere insanların çıkarlarını kaybetmek korkusundan neler yapabileceğini gösteriyor. Normalde bizlere bağıran usta başı adeta bir melek! Oysaki onların gözünde iyi işçi sadece makineci işçi idi. Şimdi herkese çok iyi davranıyorlar hatta ortacılarımıza bile. Patronumuz sağ olsun, çay saatinde içtiğimiz çayların parasını kendimiz öderken bu aralar sürekli bizlere bedava çay yolluyor. Bizler de kendimize hep neler oluyor dışarıda demekten kendimizi alıkoyamıyoruz. İşyerimizin etrafı dikenli tellerle çevrildi. Güvenlik sayısı artırıldı, içeride sivil polisler var. Bu kadar korkutucu ne olabilir diye işçi arkadaşlarımız arasında bir kaos ve endişe var. Son olarak herkesin cep telefonu numaralarını aldılar. Hatta eşlerimizin ve çocuklarımızın telefonunu da istediler. Ancak bizler vermedik. Çünkü işçi arkadaşlarımız telefonlarımızın dinleneceğinden çekiniyorlar. Fabrikanın içerisinde bulunan 6-7 sivil polis sürekli bizleri izliyor. İki işçi yan yana gelip konuştuğunda gözler onların üzerinde oluyor. Geçen hafta yapılan son toplantıda bizlere yüzde 15 zam ve 200 TL’lik hediye çeki vereceklerini söylediler. Yapılan bu zammın sendikal hareketle ilgili olmadığını söylüyorlar. Ama ardından da sendikaya üye olmayın diye belirtiyorlar. Geçen gün çalışan arkadaşlarımızı tek tek çağırıp, direnişe destek veren arkadaşlardan uzak durmamızı istediler. Bizler destek bekliyoruz. Biz Greif işçileri ne istiyoruz? Yaşamak ama onurluca yaşamak. DİSK/ Tekstil Sendikasının sağlam durarak örgütlenmemizin önündeki engelleri kaldırmasını istiyoruz.
Greif işçileri/Sultanbeyli / İstanbul
Bahçeli siyasete ayar çıtasını Erdoğan’ın en yakınına kadar çıkardı!
Savaş: Öznel niyet ve nesnel çelişki
Ne “yoksul” bir “zenginlik”…
Sancılı düşünceler
Kapitalist kriz ve Türkiye…
Şaşkın ördek
İki kupalı amatör
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
