Sizin hiç çocukluğunuz gömüldü mü?
9 Aralık 2013, Pazartesi günü (Foça) Ilıpınar köyü yoluyla cürufların döküldüğü Kozbeyli’ye ait Gölyüzü mevkiine ve iki köyün arasındaki Kayaarası’na bilirkişi keşfi nedeniyle gittik.
Hüseyin Yurttaş
9 Aralık 2013, Pazartesi günü (Foça) Ilıpınar köyü yoluyla cürufların döküldüğü Kozbeyli’ye ait Gölyüzü mevkiine ve iki köyün arasındaki Kayaarası’na bilirkişi keşfi nedeniyle gittik. Bilirkişi keşfini yaptı. Onlar, yanlarına bizi sokmadan çalışırlarken (!) ben, ortaya çıkmış cüruf dağları altında kalan yerleri anımsamaya çalışıyordum. Gölyüzü’nde, kolum incindiğinde onu saran (şimdiki) Kahveci Şakir’in dedesi Kocagöz’ün damının yerini bile tam olarak kestiremedim. Sanırım, İzmir Demir Çelik’in termik santralinin külleri için hazırlanmakta olan havuzun orasıydı ya da hemen yanı.
Kaayaarası’nda Zoralı’nın çeşme, yanındaki çeşmeyle birlikte yok olmuştu. Eşkıya Yuhan’ın ini, bazı çamlarla birlikte cürufların altında kalıp yok olmuştu. Kayaya oyulmuş antik mezar kalıntısı duruyor mu, bilmem? Ilıcakpınar’da, Kayalıdere’de çocukluğumun pek çok anısı yatıyor. O yana geçmedik. Halacoğlu Boğazı kemirilmiş, bir gıdım kalmıştı.
Oralara hiç gitmek istemiyordum. İki yıl önce bir protesto yürüyüşü için gitmiştik, şimdi de bilirkişinin yanında “bilmezkişi” olarak bulunmak için oradaydım...
Dostlar, benim çocukluğumun önemli bir bölümü, anılarım cüruf dağlarının, yığınlarının altında kaldı. Üstelik bunlar habis urlar gibi yürüyor ve her yanı sarıyor. Mevcut kirliliğin önüne geçmek için çalışacaklarına, termik santrallere ruhsat verenlere, yeni kirleticileri onaylayanlara lanet olsun!
O gün orada ne söyleyeceğim sorulduğunda yanıt vermeyip “Kahrolsunlar!” demekle yetinmem bundandır.
Onlara sormak istiyorum: Sizin, hiç çocukluğunuz gömüldü mü?
Evet, kahrolsunlar!
*Şair-yazar
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
