Dara Hêni

Şerif KARATAŞ
İstanbul

Mücahit Göker ilk albümüyle müzikseverlerin karşısına çıktı. Göker, doğduğu Dara Hêni (Genç) ilçesinin adını da albüme verdi. Albüm Lizge Müzik Etiketiyle çıktı. 8 şarkıdan oluşan albümün müzik düzenlemesini Serdar Keskin yapmış. Göker albümünde kendisinin yazdığı beş şarkıya yer vermiş.

Yılların birikimini albümüne taşıyan Göker, hem toplumsal hem de kişisel özlemlerini besteleyerek şarkılarına taşıyor. Gerek söz gerek de müzik tınılarıyla dinlenmeyi hak eden bir albüm. 25 yıllık öğretmenlikten emekli olduktan sonra müziği tek uğraş haline getiren Göker ile albüm üzerine sohbet ettik. Müziği kendi yaşamının rengi olarak gören Göker, çocukluktan itibaren kendisini müzikle ifade etmeye çalıştığını anlatıyor. Bu durumu gerek aile ‘terbiyesi’ gerekse okulda ana dili Zazacada eğitim görmemiş olmasını da, müziğe yönelmesinin etkenleri olduğunu söylüyor.

Sözü Göker’e bırakalım: “İlkokula başlarken Türkçe biliyordum. Fakat kendimi ifade etmekte zorlanıyordum. Yabancı memur çocuklarını (güzel Türkçe konuşanları) kıskançlıkla izlediğimi hatırlıyorum. Bir süre bende kompleks oluşturdu belki. Orta okuldan sonraki yıllarda bunu yıktığımı sanıyorum. Bu tepki biraz da ana dilime, duyarlılığı geliştirdi bende.”

KIRIK BAĞLAMA

Çocukluk yıllarında eline geçen kırık bağlamayla birlikte müzik serüveni başlayan Göker şöyle devam ediyor: “Müziğe ilgim oldukça fazlaydı ve ilçemiz Dara Hênî’de bağlama çalan pek kimse yoktu. Radyodan, plaklardan dinlediğim şarkılar (Ve ilçemizde bağlama çalan ender öğretmenlerden biriydi, Mehmet Yiğit) sayesinde bağlamayı tanıdım. Ama bir türlü aileme aldıramadım. Nasıl olduysa kırık bir bağlama geçti elime. Teknesinin bir kısmı yoktu ve üzerinde 1-2 tel vardı. Perdeleri üzerinde gezinerek sesleri ayırt etmeye, böylelikle de dünyayı tanımaya başladım. Sonrasında, büyük ağabeyim, çalışmaya başladığı ilk yıllarda aldığı maaşıyla bana bir bağlama aldı. Çünkü küçükken O’da almak istemiş ama alamamış. Yeni bağlamayla birlikte, daha bir hevesle müziğe sarıldığımı biliyorum. Birilerinin yardımı olmadan, kendi olanaklarımla geliştirmeye çalıştım.”

Zamanında konservatuvarda müzik eğitimi alma şansının olmasına karşın bunu kullanmaması da Göker’in pişman olduğu bir durum...

Buna karşın üniversite yılların ardından öğretmenliğe başladığı yıllarda bağlamayla dostluğunu sürdürüyor Göker. Kayseri’nin bir dağ köyünde öğretmenliğe başladığı ilk yıllarda ise onun tek dostu bağlaması olmuş. Hafta sonu izinlerinde Kayseri’ye geldiğinde Zazaca konuşmak için Ankara-Bingöl arası çalışan otobüslerinin yollarını gözlediğini anlatıyor.

‘ÇOCUKLAR KONUŞMAZSA DİL KAYBOLUR’

Fedakarlık ve yoğun bir çalışmanın ardından çıkan albümle ilgili şunları anlatıyor Göker: “Tabii ürettiğinin karşılığını buluyorsa insan sevinir. Devam eder, üretmeye. Bunun yolu da albümdü. Yoksa İnternet’e yükleyebilirsin. Bu anlamıyla İnternet önemli bir araç. Albümün ekonomik olarak hiçbir getirisi yok. Aksine oldukça masraflı bir iş. Bir kimlik olacak bu albümle daha çok geniş kesimlere ulaşırsam sevinirim. Dilin yaşamasına ben de müziğim ve kılamlarımla katkı sunduğum ölçüde mutlu olurum.”

Zazaca’nın kaybolan diller arasında olma durumuna dikkat çeken Göker, “Çocuklar üzerinden baktığımızda Zazaca’nın böyle bir tehlikesi var. Son birkaç yıl içerisinde insanlar bunun farkına vardı. Bu önemli. Zaten bir dili çocuklar konuşmazsa o dil ölür. Yaşaması için aynı zamanda kurumlara ihtiyaç var. Ana dilde eğitimin olması gerekiyor. Bu birilerinin lütfüyle değil, hak olduğu için yapılması gerekir.”

İleriye yönelik hedefi ise muhafazakar bir yapıya sahip olan Çewlig’in (Bingöl) müzik alanında arkeolojik bir çalışma yaparak bunların özünü koruyarak gün yüzüne çıkarmak olduğunu anlatıyor.

Göker’e ve albüme ulaşmak isteyenler için mail adresini verelim: goker_@windowslive.com