'Artık haklarımız patronun iki dudağı arasında olmayacak'

Fatma KESKİNTİMUR
Umut KESKİNTİMUR
Antep

Gaziantep Pankent Sanayi ve Ticaret AŞ’de sendikanın aldığı yetki ve yapılan toplu iş sözleşmesi, kentteki ambalaj sanayisinde çalışanların koşulları bakımından önemli bir gelişme oldu. Çuval sektöründe faaliyet gösteren Pankent işçileri ile sözleşmeyi, kazanımlarını ve nasıl örgütlendiklerini konuştuk.

Pankent işçileri, DİSK Tekstil’de örgütlenerek 1 Nisan’da başladıkları toplu iş sözleşmesi görüşmelerinin Yüksek Hakem Kurulunca (YHK) bağıtlanmasının ardından büyük oranda beklentilerini karşılayan bir kazanım elde ettiklerini söylüyorlar. İşçiler, en büyük kazanımlarının ise hakların ancak birlikte mücadele ile alınabileceği konusunda yaşadıkları deneyim olduğunun altını çiziyor.

‘HEMEN HEMEN TÜM TALEPLERİMİZ KARŞILANDI’

İşyeri temsilcisi Harun Beyaz, sendikaya gelmeye nasıl karar verdiklerini şu sözlerle anlatıyor: “İşverenin belirlediği ücreti kabul etmedik. Arkadaşlarımızla toplantılar yaptık ve sendikaya gelerek derdimizi anlattık. Geri çekilmemeye kararlıydık. Şimdi bir imza attık, 57 maddede kazanım aldık. En düşük ücret 1400 lira oldu. Pazar mesaileri 1 gündü 2’ye çıktı. 12 saat çalışıp 8 saat üzerinden mesai alıyorduk, değişti. Hiçbir sosyal yardım alamıyorduk, hemen hemen tüm taleplerimizi kazandık.”

“Yılbaşında zam istedik, ‘devletten de fazla veriyorum, onu da geri alırım’ cevabıyla karşılaştık” diyen Mehmet Şahan isimli işçi “730 lirayla bir ev nasıl geçinir? Hastane, ilaç, okul masrafları olan bir aile bu parayla hangisini yapabilir” diye soruyor. Sıkıntılarını anlattıklarında ve daha fazla ücret veren fabrikalardan söz ettiklerinde ‘O zaman gidin orada çalışın’ yanıtıyla karşılaştıklarını anlatan Şahan “Biz de her vardiya çıkışı, diğer vardiya girişinde toplantılar yaparak örgütlendik” diye anlatıyor kazanımla sonuçlanan sendikalaşma mücadelenin ilk adımlarını.

İŞTEN ÇIKARMALAR DA GERİ ADIM ATTIRAMADI

Sendikaya geldiklerinin duyulmasıyla, işverenin işçileri ‘Bir kuruş vermeyiz’ diyerek geri çekilmeye ikna etmeye çalıştığını söyleyen Mustafa Şahan ise “Gece vardiyasında muhasebecileriyle geldiler. Bazı arkadaşları işten çıkardılar” diyor. Söze giren Musa Özbağ “Kayseri Şeker’in size ihtiyacı yok dediler. Dalga geçer gibi ‘Kayseri Şeker’in Erciyes Spor’a yaptığı bağıştan bahsettiler” derken, başka bir işçi “Bize gelince yok. Eskiden şeker yardımı vardı o da kalktı” diyor.

DİĞER İŞÇİLERE BİRLİK ÇAĞRISI

Kazanımlarını sıralayan işçilerin en çok vurguladıkları artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı. “Özgüvenimiz arttı, dün sahipsizdik bugün dayanışmadan güç alıyoruz” diyen işçiler, “Artık kimseye boş kağıtlara imza attıramayacaklar. Haklarımız işverenin iki dudağı arasında olmayacak” diyorlar. Pankent’te idari personel haricinde, üretimde neredeyse yüzde 100’e varan bir örgütlenme sağlayan işçiler, sektördeki diğer çalışanlara da şu çağrıyı yapıyor; “Nasıl ki işverenler bir araya geliyor ve ücretimizin ne olacağına karar veriyorsa, biz de birleşelim ve ne istediğimize kendimiz karar verelim.”

‘ÖNEMLİ OLAN BUNDAN SONRAKİ SÖZLEŞME’

Gaziantep DİSK Tekstil binasında işçilerle yaptığımız sohbete DİSK Genel Başkan Yardımcısı ve Tekstil Sendikası Genel Sekreteri Muzaffer Subaşı da katılıyor. Başından beri alınacak her hakkın diğer işyerlerini de etkileyeceğini bilerek hareket ettiklerini söyleyen Subaşı, “Antep’te bu sektörde 20 fabrika var. Bunlardan birinde çok iyi bir sözleşme yapmak ne uzun vadede buranın haklarını garanti eder, ne de diğer fabrikalara da kazanım olarak yansır. 8 ay sonra yeniden yapacağımız toplu iş görüşmelerinde masaya oturduğumuzda bir Pankent için değil, birçok çuval fabrikası için daha ileri haklar almalıyız” dedi.

Daha sonra söz alan DİSK Tekstil Gaziantep Şube Başkanı Mehmet Ağca ise kazanımlarının birlik ve mücadelenin sonucu olduğunu belirterek, “Asgari ücretle çalışmak Antep işçisinin kaderi değil” dedi.

TEK KAZANIM ÜCRET ARTIŞI DEĞİL

Pankent, yüzde 99’u Kayseri Şeker’e bağlı bir çuval fabrikası. Kayseri Şeker Yönetim Kurulu tarafından kısa bir süre önce Kayseri’ye taşınması konusunda bir karar olduğu ve asıl amaçlarının Antep’teki fabrikayı kapatmak olduğu belirtiliyor. Bu nedenle Pankent işçilerinin tek kazanımı aldıkları ücret zammı ve sosyal yardımlar değil aslında. En düşük ücretin 1400 lira olması, yılda 50 günlük ikramiye, erzak, eğitim, evlenme, doğum gibi tüm sosyal yardımların hak edilmesi, dini bayramlarda 200 lira harçlık gibi kazanımların dışında, örgütlenerek verdikleri mücadele sonunda işlerini de garanti altına aldılar.