Burma’da ‘modern kölelik’ yaşanıyor
Burma’da kurulu 3 sendika hazırladıkları ortak raporda Burma’da işçilerin çok kötü koşullarda çalışmak ve yaşamak zorunda kaldıklarını insanlık dışı muamelelerle karşı karşıya kaldıklarını açıkladı.
Burma’da kurulu 3 sendika hazırladıkları ortak raporda Burma’da işçilerin çok kötü koşullarda çalışmak ve yaşamak zorunda kaldıklarını insanlık dışı muamelelerle karşı karşıya kaldıklarını açıkladı.
“Modern Kölelik” adını taşıyan raporda Rangoon’daki fabrikalarda işçilerin ayda ortalama 60 avro ücretle haftanın 6 günü, günde 11 saat çalıştırıldıklarını belirtiliyor. Geçinemeyen işçilerin gıda ve barınma gibi en temel ihtiyaçlarını giderebilmek için borçlanmak zorunda kaldıkları, borçlarını ödeyebilmek için daha çok çalışarak kısır bir döngü içine girdiklerine dikkat çekiliyor.
Merkezi Stockholm’de bulunan Olof Palme Merkezi 15 yılı aşkın bir süredir Burma’da bazı sendikalar ve demokratik kitle örgütleriyle birlikte ortak projeler yürütüyor. “Modern Kölelik” raporu da kuruluşun destek verdiği sendikalar tarafından hazırlandı.
Olof Palme Merkezi Burma Program Sorumlusu Frida Perjus, Stockholm’de düzenlenen bir konferansa Burma’da son yıllarda önemli değişiklikler yaşandığını, diktatörlükten demokrasiye doğru adımlar atıldığını, yüzlerce siyasi tutsağın serbest bırakıldığını ve sendikaların çalışmasına izin verildiğini söyledi. Dış dünyanın ileriye doğru atılan adımlar karşısında Burma’ya yönelik yaptırımları kaldırdığını ifade etti.
Perjus, diktatörlüğün yıkılmasına rağmen rejimin işçi sınıfı hareketinden duyduğu korkuyla işçilerin örgütlenmesini ve haklarının yasallaşması için yoğun bir çaba içinde olduğunu ifade ediyor. Tarihin tekerrür edip işçilerin yeniden meydanlara çıkmasından korkan rejimin grevleri hükümetin iznine bağladığına, işçilerin sendikalarda örgütlenmesinin önündeki engelleri kaldırmadığına, geçtiğimiz yıl yasalaşan iş kanununun hâlâ uygulamaya konulmadığına dikkat çeken Perjus şunları söyledi: “İşçi sınıfı Burma’da diktatörlüğün yıkılmasında belirleyici bir rol oynadı. 1988 yılında işçilerin önderlik ettikleri gösteriye ülke çapında 1 milyondan fazla kişi katıldı. Ordu 3 bin göstericiyi katletmesine, binlercesini cezaevlerine atmasına, işçilerin yasal haklarını kısıtlamasına rağmen kitlelerin mücadelesini bastıramadı.”
Burma’daki işçi sendikası Worker Solidarity League’den Ye Ming Naing, Burma’da işçiler özellikle de tekstil işçileri açısından en önemli sorunlardan birinin asgari ücret uygulaması olduğunu söyledi. Yasalara göre asgari ücretin fazla mesai, işyerinde iyi halli olma ve hasta yazılmama kuralını kapsadığını, haftanın 6 günü, günde 8 saat çalışan işçilere 23 avro aylık ödendiğini, bu nedenle de işçilerin açlık ve yoksulluğa mahkum edildiklerini dile getirdi.
35 milyon işçinin olduğu Burma’da büyük çoğunluğu yeni kurulan 700 civarındaki sendikanın üye sayısı sadece 60 bin. Sendikaların hazırladıkları raporda, Burma’ya yönelik yaptırımların kaldırılmasının ardından uluslararası tekellerin özellikle tekstil sanayiine büyük yatırımlar yaptığı,işçilerin çalışma koşullarını iyileştirici ve ücretleri yükselten önlemler alınmaması halinde ülkede büyük patlamaların olabileceği uyarısında bulunuluyor.
(DIŞ HABERLER)
İsrail-İran güç gösterisi nereye varacak?
Vatan millet ıstakoz
Istakozun faturası!
Çocuklar ve gençler kime emanet?
Köy Enstitüsü farkı, şehre ve geleneğe uymazlığı: Hümanist, yararcı, bütüncül köy rehberi
AB, İran’a karşı Türkiye’ye rol verme peşinde
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
