Bir gece yasa değişti, grev hakkı elimizden alındı

*Bir THY işçisi

Sevgili Arkadaşlarım, bilginiz vardır belki ama Hava-İş İzmir Şubesi seçimlerini kura ile kaybettik. Tabiidir ki şans iyilere pek yüz vermez.
Sizlere bir mektup yazdım. 5 aydır grevdeyim ve malum bizleri düşünecek bolca vaktim oldu.
Hepimiz sonunda iyilerin kazandığı hikayelerle büyüdük. Ben bugünlerde bu hikayelerden çokça okudum ve bir şeyi fark ettim. Aramızdaki kardeşliği o ilk “mutlu son” ile biten hikayenin sonunda yakalamış olsaydık eğer şimdi bu dünya daha yaşanılası bir yere dönüşmüştü.
Sizlere dilim döndüğünce “Grev”in hikayesini anlatacağım. Aramızdan bazılarınız bu hikayeyi anlamazlıktan gelse bile bir gün o bazılarımızın çocukları bu yaşananları anlayacaktır. Çünkü bu aslında çok basit bir hikayedir ve kötü sonla bitmesi halinde onlar kendi çocuklarına mahcup olacaklardır.
“Bir gece bir yasa değişti ve grev hakkımız elimizden alındı, sonra bu yasal hak üstüne bir mücadele sürdürüldü ve kazanıldı. Yasak kaldırıldı.”
Bu mücadelenin kahramanlarına ne oldu dersiniz? İşten atıldılar. Tam 305 kişiydiler ve aralarında -bunun adı suç ise- masumlar bile vardı.
Demokratik ülkelerde böyle şeyler olmaz, olsa bile tam karşılığı PARDON’dur ve durum telafi edilir. Ancak bizimkisi gibi demokrasi yolunda emekleyen ülkelerde gecekondu işi bitince yasakondu işine girilir ve özre ne hacet!
Toplu iş sözleşmesi imzalanamadığı zaman grev bizim son kozumuzdur.
Vatandaşlık dersi; Grev anayasal bir haktır. Teoride vardır ve yasakondu ile ortadan kaldırılamamıştı, o zaman pratiğe bir bakalım, hodri meydan!
Zaten ortalık korku tüneli gibi, bakalım kaç kişi çıkabilecek bu greve? Uçucu arkadaşları görüyoruz GREV de GREV... Yerde fısıltılar, “Bana ne 305’den bana ne uçuştan” Eeeh bu da bana bir zaman parttaymların nasıl da ötekileştirildiğini anımsatmadı değil hani... Grev istemiyoruz! Ben hiç istemiyorum. Ama bir taraftan sinyaller veriliyor zaten üstelik yanlış adrese yani işverene. Linkler tıklanma rekoru kırıyor. Hatırlarsınız bir zamanlar sözde kendi hür irademizle grev oylaması yaptırmıştık ya, işte bu sefer işveren açık açık sordu, dertleştik...
Arkadaşlar, açık oylamalara bile varız değil mi? Kendi kararlarımızı “Şeytan almış götürmüş”, avukatlarımızı savcılık makamından seçelim değil mi?
Dediler ki, “Aman çocuklar sendika size baskı yaparsa şikayet edin”. Komik geldi bana, sendika bendim çünkü. Sendika canlı bir organizmadır ve bizler de birer hücresiyiz. O hücrelerin bir kısmı 1 ila sonsuz gün arasında grevde şimdi. Haşa çünkü bu ülkede “uyarı grevi” diye bir şey olamaz onun yerine; etkinliği mahkemelerdeki grev kırıcılık dosyalarıyla ölçülebilen postmodern bir grev olabilir ancak.
Ben merakımdan girmedim bu greve; toplu iş sözleşmesi için, hukuk için girdim.
Hani şu kitaplar var ya karı-koca ilişkisinin bile düzenlendiği medeni hukuk kitapları, hani babanızın iki dudağı arasına bile bırakmaz ya bizi miras hukuku... İşte bundandır ki size soruyorum, ne yani şimdi “Ben grevdeyim diye cesur muyum şimdi?​”
Asıl hukuksuzluktan medet umabilen o bazıları maşallah pek cesurlar. Ceplerinde mavi boncuklarla bir insanın dudaklarının arasına teslim etmişler geleceklerini ve geleceğimizi.
Gerçek demokrasilerde sandıklar İYİ ve KÖTÜ olarak ayrılmaz, İYİ, DAHA İYİ ve ÇOK İYİ diye ayrılırlar çünkü sistem artık bir sendikanın küçük bir şubesinin seçimine müdahale ettirmeyecek kadar korumacıdır. Bu demokrasilerde insanların onurları, özgür iradeleri ve vicdanları önemsenir. O demokrasilerde sendikanın başarısı da ölçülebilir.
Benim bugün demokrasi için hukuk için yapabileceğim tek şey “İYİ “sandığı kötüden korumaktır.
Bence birbirimize iyi sonla biten bir hikaye borçluyuz ve lütfen bugünümüzün yanında yarınımızı da düşünüp GELECEĞİMİZE sahip çıkalım.
Bütün özgürlükleri kapsayan aydınlık yarınlar dileğiyle
Saygılarımla…

*İzmir