Haziran sıcağından Eylül isyanına
Günler öncesinden duymuştum. Hemen tanıdıklarıma haber verdim. Sonra bir başkası duydu, o da söyledi etrafındakilere. Sosyal medyada günlerce duyurusu yapıldı. “Eylül’de Gel” dediler: Geldik!
İrem Karabatak
Günler öncesinden duymuştum. Hemen tanıdıklarıma haber verdim. Sonra bir başkası duydu, o da söyledi etrafındakilere. Sosyal medyada günlerce duyurusu yapıldı. “Eylül’de Gel” dediler: Geldik!
Kadıköy’de gerçekleşen ForumFest’e; ‘Haziran’ın sıcağından Eylül’ün isyanına uzanan bir şiir’ gibi katıldık her birimiz. Kenetlenen yüreklerimiz kuvvetlendirdi direnişi besleyen imgelerimizi. Hepsi burada dedik, hepsi barikatın en önünde direniyor, yaşıyor! Mısra mısra yazıldık adeta, her dizemizde selam gönderdik direnişte kaybettiğimiz yoldaşlarımıza…
Direnişi sahiplenen bütün forumlar etkinlik boyunca alana giriş yaptı. Alkış ve ıslıklarımızla, büyük bir coşkuyla karşıladık onları. Onlar geldikçe çoğaldık, birinci çoğul şahsın kudretine ulaştık.
Peki bizi burada birleştiren, tek yürek olmamızı sağlayan neydi?
Alanda yeni bir arkadaşla, yeni bir mücadele dostuyla tanıştım. Hemen ona yönelttim bu soruyu. “Niçin buradasın, seni buraya getiren nedir?” diye. Onca sesin, gürültünün arasından usul usul sıyrıldı Melisa Çelik’in sözcükleri: “Direnişte hayatını kaybeden arkadaşlarımızın hala yaşadığını söylemek için, özgürlüklerimiz için buradayım. Ayrıca şunu iyi bilsinler, ODTÜ’den geçen tek yol devrimdir!”
BU AİLE DAHA FAZLA BÜYÜMESİN!
Aslında hepimiz aynı şeyler için o meydandaydık. Hak ve özgürlüklerimizi kısıtlayan ve bu hak ve özgürlüklerimizi bize en asgari düzeyde vermek isteyen egemenlere karşı omuz omuza olduğumuzu bir kez daha gösterdik.
Birçok sanatçı da mücadeleye destek için Kadıköy’deydi. O alanda yer alan birileri daha vardı: Direnişte yaşamlarını kaybeden arkadaşlarımızın aileleri. En anlamlı sözler onların dillendirdikleriydi. “Ölenlerle bir aile olduk ama bu aile daha fazla büyümesin.” dediler. Her şeye rağmen güçlüydüler ve kocamandı yürekleri. Onlar bizleri o alanda gördükçe güçlendi. Biz de onları o direngen seslerinden dinledikçe daha da güçlendik.
O gün, Kadıköy’de çoğalan yürekler oldu.
FERMAN DİNLEMEYENLER ORADAYDI
Hepimiz oradaydık; direnen gençler, gaz bombasından etkilenenlere kapısını açıp limon ve su veren teyzeler, Gezi Parkı direnişi boyunca tencere-tavasını alıp balkona koşturan insanlar, denek hayatlarıyla eğitim sisteminin gözleri bağlanmış kurbanları olan öğrenciler, LGBT bireyler. Bu ülkenin Kürdü, Türkü, Lazı, Çerkesi, Ermenisi vb. olarak. Ali İsmail’in, Medeni’nin, Mehmet’in, Ethem’in, Abdullah’ın, Ahmet’in ve Serdar’ın katline ferman verenlerden hesap sormak isteyenler olarak; evet, hepimiz oradaydık!
‘Boş tencere’ iktidarın neresinde?
Tehlike nedir?
Yeni anayasa tartışmaları, AKP’ye can suyu olur mu?
Erdoğan'ın Irak ziyaretinin 3 sebebi ve değişim rüzgarı!
Özgürlükçü Anayasa
1 Mayıs ve sonrası
Galatasaray kaparak, Fenerbahçe kaptırmayarak…
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
