Bir grup savunma işçisi
Mersin

Merhaba Evrensel okurları. Bizler savunma sanayisinde çalışan işçileriz. Ülkemizde savaş gemileri, denizaltı, tank, top, uçak gibi; ordunun ihtiyacı olan her şeyin imalatını ve onarımını yapıyoruz ve bundan onur duyuyoruz.

Savunma sanayisi işçilerinin hepsi kendi meslek alanında ustalaşmış, kalifiye elemanlardır.

Bize Milli Savunma Bakanlığının görünmez kahramanlarısınız derler ama iş ücrete gelince kahramanları düşünen yok.

Önceden aldığımız maaşın 7’de 1’ini kiraya verirken, son iki-üç yıldır maaşımızın 3’te 2’sini kiraya vermekteyiz. Ortalama aldığımız maaş 34 bin lira; bunun 20 bin lirası kiraya gidiyor, 4 bin 500 lirası faturalara. Çay-simit üzerinden hesaplayacak olursak, dört kişilik bir ailenin çay-simit gideri 10 bin 800 lira.

Maalesef enflasyona yenik düştük. Bunun sebebi biz değiliz, yönetenlerdir.

Savunma sanayisinde çalışan bizler geçinebilmek ve hayatta kalabilmek için ek iş yapmak zorunda kalıyoruz. Bizi düğün salonlarında, oto yıkamalarda ve hatta inşaatlarda amele olarak çalışırken bulabilirsiniz.

Bir babanın sabah okula giden çocuğuna harçlık verememesinin çok üzücü ve acı bir şey olduğunu ancak yaşayan bilir.

Tüm işçi arkadaşlarımızın banka hesapları eksi durumda ya da borçlu. Geçinemiyoruz.

Memur arkadaşlarımıza seyyanen zam verildiğinde bizler de maaşlarımız düşük diye gerekli görüşmelerde bulunduk. Bize denilen “Sözleşme zammı mağduriyetinizi giderecektir” olmuştu. Ancak gelinen noktada verilen sözlerin unutulmuş olduğu görülüyor.

En önemli sorunlarımızdan birisi de grev hakkıdır. Askeri iş yerlerinde grev olmaz deniyor. Barış koşullarında neden grev olmasın? Sendikamız var, toplu sözleşme hakkımız var ama grev hakkı olmayınca biz ne istersek isteyelim, ücreti işveren yani hükümet belirliyor. Çünkü grev aşamasına geldiğimizde grev yasak olduğu için Yüksek Hakem Kuruluna mecbur kalıyoruz. Yüksek Hakem Kurulu da hükümetin verdiği kadarını veriyor.

Grev hakkı olmadığında ücret ve çalışma koşullarımızın hepsi yönetenlerin insafına kalmış oluyor. O nedenle grev hakkımızı istiyoruz.

2024 yılının başında birçok arkadaşımız emekliliğe ayrıldı, bazı arkadaşlar da dışarıda daha yüksek maaşla iş buldular ve ayrıldılar. Muhtemelen devletimiz bize kulak vermez, zammı düşük tutarsa iki yıl daha dayanamayız. Birçok kalifiye, yetişmiş işçi arkadaşımız istifa eder. İnşallah böyle bir şey yaşanmadan mağduriyetimiz giderilir.

Biz ülkemizi çok seviyoruz ve ülkemize hizmet etmekten onur duyuyoruz.

Ama artık dayanacak gücümüz kalmadı. Geçinemiyoruz.

(Evrensel)