Bizi, sesimiz Evrensel’e düşman etmeye çalışıyorlar

Bir Konveyör işçisi

İstanbul – Merhabalar. Ben Tuzla’da bulunan Konveyör fabrikasında çalışıyorum. Biz Konveyör işçileri olarak günden güne eriyen ücretlerimiz ile yarınımızı göremez haldeyiz. Fabrikamızda sürekli baskı altında çalışıyoruz. Bunlar yetmiyormuş gibi kaç gün susuz bir şekilde çalışmak zorunda kaldık. Bize en temel ihtiyacımız olan suyu bile 4 gün tedarik etmeden çalıştıran Konveyör patronunun kim olduğunu, hiçbir şekilde bizlerin iyiliğini, sağlığını düşünmediğini bir kez daha görmüş olduk. Biz işçiler bu yaşadıklarımızı herkes duysun diye Evrensel gazetesine bir mektup yazdık.

Patron, bu şartların düzelmesi için ‘Ne yapmalıyız?​’ diye sorması gerekirken, yazdığımız mektuptan sonra bizlere, bizlerin sesi olduğunuz için sizlere amirler aracılığı ile tehditler savurmaya başladı. “Gerekirse tüm avukatlarımızı devreye sokarız, o mektubu yazanı buluruz” diye bizleri sindirmeye çalışıyorlar. Yetmiyor. “Zaten bu iş paraya bakar. Para teklif eder, kimin yazdığını öğreniriz” diyorlar. Bizi, bizim sesimiz olan Evrensel’e düşman etmeye çalışıyorlar. Bu mektup çıktığından beri fabrikada yaşadığımız sorunları düzeltmek yerine biz işçileri daha fazla baskı, tehdit altında tutmaya, korkutmaya, sindirmeye çalışıyorlar. Kendileri zenginliğine zenginlik katsın diye bizleri açlıkla, işsizlikle, kötü çalışma koşullarıyla korkutmaya çalışıyorlar.

Bu tehditlerden korkmayalım arkadaşlar. Biz işçilerin artık kaybedeceği bir şey yok. Konuşmamız için daha ne yaşamamız gerekiyor? Benim, bizim sesimiz olan bu gazete bizi satmaz. İşçilerin hakkını savunan Evrensel, patron bize tehditler savururken bizim sesimizi duyurmamız için yanımızda. Patronun karşısında susarken, burada yaşadıklarımızı konuşabiliyorsak yapmamız gereken belli. Onların gücü bizlerin sırtından kazandığı milyonlar ise, bizim gücümüz de korkmadan, yılmadan sorunlarımızı daha yüksek sesle söylemek, birbirimize yaslanmaktır. O yüzden biz Konveyör işçileri bizi her gün daha kötü yaşamaya mahkum eden hayatlarımızda dostu da düşmanı da iyi tanımalıyız. Düşmanımız, bizim hakkımızı elimizden alan patronlar, onların koltuğu her gün daha sağlam olsun diye her seferinde biz işçilerin cebinden, hayatlarından alan bu düzen. Dostumuz ise, biz işçileri parayla da tehditle de satmayacak olan Evrensel gazetesi. Ve biz işçilerin birliği. O yüzden kime güveneceğimizi bilmemiz gerekiyor: Önce kendimize, sonra birbirimize. Ve birlikte ses çıkardıkça bu sorunları aşabileceğimizi, bir mektupta tutuşan amirlerin tavrından görmeliyiz. Onlar bizim birliğimizden korkuyorlar. Korkmakta haklılar. Çünkü biz işçiler bir oldukça hakkımız olanı alırız. O yüzden şimdi onların korkma zamanı.

Sizlere biz işçilerin sesi olduğunuz için bütün işçi arkadaşlarım adına teşekkür ediyorum.

RENKLİ TOP SIRALAMA

Hem zor hem de rahatlatıcı bir beyin jimnastiği oyunu!

Reklam